Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Op de school voor natuurlijke historie kreeg mijn zoon een essay over het onderwerp hoeveel soorten coniferen er zijn. We gingen gisteren met hem zitten om ons voor te bereiden en raakten in de war. Ik dacht dat als coniferen, dan groenblijvend, maar het bleek dat er bomen zijn die hun gebladerte afwerpen. Help ons een classificatie van coniferen te maken en ze in groepen of soorten te verdelen, ik weet niet hoe ze correct heten..
Onlangs zijn coniferen erg populair geworden bij landschapsontwerpers, omdat ze pretentieloos zijn en er prachtig uitzien. En gezien het aantal soorten coniferen dat er zijn, is er keuze genoeg. Trotse hoge sparren of schattige dwergjeneverbessen en cipressen… Elke tuinier kan een plant naar zijn smaak vinden en rekening houdend met de mogelijkheden van zijn site. Hoewel veel culturen erg van elkaar kunnen verschillen, behoren ze tot de enorme groep coniferen. Ze hebben maar één afdeling, maar ze zijn verenigd door het feit dat de culturen gymnospermen zijn, dat wil zeggen, de zaden worden niet gevormd door de kleur, maar in de kegels. De meeste coniferen hebben naalden, kegels en groenblijvende planten. Maar er zijn bladverliezende soorten of planten waarvan de kegels op bessen en zelfs vruchten lijken..
Hoeveel soorten coniferen zijn er?
De meeste dennen, sparren en andere vertegenwoordigers van de groep groeien in koele klimaten. Er zijn er echter ook die goed leven in de hete tropen..
Over het algemeen heeft de klasse of afdeling van coniferen meer dan 650 soorten, gegroepeerd in 70 geslachten. En zij vormen op hun beurt 7 families van coniferen, namelijk:
- pijnboom;
- taxus;
- cipres;
- araucariaceae;
- podocarp;
- hoofdletter;
- sciadopitis.
Alle zeven families zijn vertegenwoordigers van de enige bestaande afdeling coniferen, die in de botanie dennen wordt genoemd. Er waren echter eerder nog drie orden van coniferen, die al lang zijn uitgestorven. Dit zijn Wolzian, Kordaite en Voynovsky.
Pine familie
Het heeft 11 geslachten en meer dan 250 soorten. Bijna alle vertegenwoordigers van de orde zijn groenblijvend, behalve bladverliezende lariks. Ze groeien voornamelijk in gematigde klimaten en subtropen. De meeste zijn geurige en harsachtige bomen, hoewel er ook struiken zijn. Ze hebben een gladde bast, vezelig wortelstelsel en eenvoudige naalden..
Pijnboomplanten zijn onder meer:
- ceder;
- zilverspar;
- Pijnboom;
- spar;
- lariks;
- hemlock.
Taxus familie
Er zijn 6 geslachten en iets meer dan 30 soorten planten die groeien in gematigde en milde klimaten. Slechts enkelen van hen verliezen hun naalden, de rest is groenblijvend. De bladeren van alle taxusbomen worden zo genoemd – taxussen, en ze zijn smal, of het zijn brede naalden.
Taxus coniferen zijn onder meer:
- taxus;
- torre;
- Austrotaxus.
Cypress familie
Het verenigt houtachtige planten (bomen, struiken, elfachtige bomen) die op het zuidelijk en noordelijk halfrond leven. Er zijn 32 geslachten en bijna 170 plantensoorten
De volgende coniferen behoren tot taxus:
- jeneverbes;
- cipres;
- dieselm;
- cryptomerie.
Araucariaceae-familie
Het heeft slechts drie geslachten: wollemia, araucaria en agathis. Ze omvatten niet meer dan 40 plantensoorten, namelijk:
- 18 soorten agathis;
- 21 soorten araucaria;
- het enige type wollemie dat “nobel” wordt genoemd.
Podocarp familie
Omvat 20 geslachten en 191 plantensoorten die voornamelijk groeien in vochtige en warme klimaten. Podocarp vertegenwoordigers:
- akmopil;
- dactridium;
- podocarpus.
Familie van cephalotis
Wintergroene en dichte bomen of struiken met lineaire, spiraalvormige of speernaalden. Ze groeien voornamelijk in Oost-Azië. Ze hebben slechts 3 geslachten en 20 soorten.
Cephalotis omvatten:
- torre;
- kapitale taxus;
- amentotactus.
Familie sciadopitis
Het omvat de enige soort – verticale sciadopitis. Onder natuurlijke omstandigheden groeit het alleen in Japan, in vochtige bergbossen. Dit is een groenblijvende boom tot 40 m hoog met een unieke verdikte naalden verzameld in valse kransen.