Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Hoe groeien bananen? Op school werd mijn zoon gevraagd een opstel te schrijven over tropisch fruit. Omdat bananen zijn favoriete delicatesse zijn, besloot hij erover te praten. Ze begon te schrijven en met een verbaasd gezicht kwam ze en zei dat, zo blijkt, ze niet op palmbomen worden geoogst.
We houden bijna allemaal van aromatische en zoete lange vruchten, maar weinigen weten hoe bananen groeien. Heb je de uitdrukking “bananenbos of plantage” gehoord? De hersenen tekenen ons onmiddellijk onwillekeurig een beeld met spreidende handpalmen en hangende gele trossen. In feite zou het juister zijn om dergelijke aanplant een gigantisch ongemaaid gazon te noemen. Het lijkt erop dat een exotische plant gemeen kan hebben met een gras, maar je kunt niet argumenteren met plantkunde. En deze wetenschap heeft al lang bewezen dat bananen geen palmen of zelfs struiken zijn..
Hoe bananen groeien – botanische kenmerken
Bananen zijn kruidachtige vaste planten die vruchten afzetten in de vorm van lange bessen bedekt met een zachte schil. Ze verschillen in grootte van het gras dat we gewend zijn, maar verder zijn ze bijna gelijk. Toegegeven, dit kruid heeft nog steeds het vermogen om verbazingwekkend te bloeien en eetbare vruchten te dragen..
Wortelsysteem
De structuur van de wortels is kenmerkend voor een groep kruidachtige planten. Bananen hebben één hoofdwortel, van waaruit talrijke vezelachtige wortels naar de zijkanten uitsteken. Ze zijn verantwoordelijk voor de voeding van de plant en halen vocht en voedingsstoffen uit de bodem. Na verloop van tijd groeit de wortelstok actief in horizontale richting, weg van de centrale wortel naar de zijkant tot 5 m.Tegelijkertijd vormt het knooppunten-processen die kunnen worden afgesneden en gebruikt voor reproductie. En aangezien de wortels tot 1,5 m begraven liggen, hebben bananen geen last van vochttekort.
Luchtdeel (stam en bladeren)
Aangezien een banaan een kruid is, kan hij als zodanig geen stam hebben. Wat we verwarren met de stam van een palmboom is een vlezige en meerlagige valse stam. Het bestaat uit jonge bladeren die in een cilinder zijn gedraaid en in een spiraal groeien. Elk volgend blad verschijnt direct vanuit het midden van de valse stengel. En de extreme platen ontvouwen zich geleidelijk en sterven dan af. Dit is hoe de banaan een “palmvorm” krijgt: de stengel is kaal, uitgestrekt en het blad blijft alleen aan de bovenkant van de plant. De totale hoogte van dergelijk gras kan 9 m bereiken, en er zijn ook gigantische soorten tot 12 m hoog..
Bananen zijn het op één na hoogste kruid ter wereld, na bamboe, dat ook tot kruidachtige planten behoort..
De bladeren zelf zijn niet inferieur aan palmtakken. Met een lengte van bijna 3 m en een breedte tot 60 cm groeien ze ook nog eens snel. In warme klimaten verschijnt een nieuw blad en ontvouwt zich volledig in slechts 7 dagen. Bij gebrek aan warmte wordt dit proces bijna een maand vertraagd..
Meestal zijn de bladeren diepgroen gekleurd. Maar er zijn varianten met een dubbelzijdige kleur: met een groene bovenkant en een donkerrode onderkant. Bananen met groene bladeren beschilderd met een karmozijnrood patroon zien er prachtig uit. Het onderste deel van de bladplaat is stijf en in het midden bevindt zich een dikke centrale ader. Veel kleine aderen wijken ervan af..
Een onvoorspelbaar tropisch klimaat met harde wind kan het enorme gras niet veel schaden. Bladeren met langsaders scheuren er gewoon langs in snippers, maar de planten zelf breken niet.
bloeiwijzen
Wanneer het bananengras zijn groei voltooit, groeit een lange steel vanuit het midden van dezelfde kruidachtige pseudostem. Aan het uiteinde opent zich een enorme bloem in de vorm van een paarse knop. Daarop bevinden zich de echte bloemen, die in de toekomst een oogst zullen geven..
Er zijn er veel, en ze zijn gerangschikt in lagen in een strikt gedefinieerde volgorde:
- boven, aan de basis van deze paarse knop – vrouwelijke bloemen, de grootste;
- achter hen – biseksuele en steriele bloemen, al iets kleiner van formaat;
- en de laagste en kleinste – mannelijke bloemen.
Alle bloemen hebben een buisvormige onregelmatige vorm, 3 kelk- en kroonblaadjes en 6 meeldraden. Bovendien is er één onderontwikkeld, zonder stuifmeel. Voor de rest is er veel van, tot 0,5 g elk. Bloemlagen vormen clusters van 2 dozijn bloemen. Ze zijn radiaal gerangschikt en groeien in kleine clusters. Elke laag is bedekt met vlezig blad. Dus, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, groeien bananen niet aan een palmboom, maar nog steeds op het gras, alleen erg lang en krachtig.
Wilde bananen bloeien ‘s nachts of vroeg in de ochtend. Mannelijke bloemen bloeien als eerste en brokkelen meteen af.
Vrouwelijke bloemen helpen insecten, vogels en zelfs dieren te bestuiven. ‘S Nachts zijn vleermuizen hiermee bezig, en overdag – vlinders, bijen, sunbirds en tupai.
Fruit
Bananen leveren alleen gewassen op op de “vrouwelijke laag”. Na bestuiving worden daar veel vruchten gezet in de vorm van een jonge maand. Ze kunnen driehoekig, gebogen en bijna recht zijn. Maar over het algemeen blijft de langwerpige vorm in alle variëteiten behouden. In het begin zijn de vruchten groen, naarmate ze rijpen, worden ze geel of rood. De maten van bananen zijn ook afhankelijk van de specifieke variëteit. De minimale lengte van de vrucht kan 3 cm zijn, en de maximale – tot 40 cm De totale dikte is ongeveer 5 cm of iets meer. Eén zaadvrucht kan tot 300 bananen rijpen en het totale gewicht bereikt 60 kg.
Door te gehoorzamen aan de zwaartekracht, groeien de bananentrossen naar beneden. Maar onder invloed van hormonen kan een van de assen van richting veranderen en omhoog rennen. Dit komt door een dergelijk biologisch fenomeen van de banaan als negatief geotropisme. Het manifesteert zich in het feit dat het gras tegen de zwaartekracht in groeit..
En wat interessant is, is dat de bananenvrucht helemaal geen vrucht is, zoals we vroeger dachten. Botanisch gezien is het een bes met een heerlijk vruchtvlees. Als het groen is, is het stevig en plakkerig, maar rijpe bananen worden heel zoet, zacht en sappig. In het vruchtvlees van wilde vruchten zitten veel donkere, dichte, ronde zaden. Gecultiveerde variëteiten zijn meestal steriel..
Hoe bananen groeien – kenmerken van het groeiseizoen
Bananenteelt is alleen mogelijk in een warm tropisch klimaat, waar zelfs ‘s nachts de temperatuur niet onder de 22 ° C komt. De kritische waarden voor de plant zijn 10°C hitte, waarbij het gras afsterft. Maar de vertraging van groeiprocessen begint al bij 16 ° C op te treden. De timing van het verschijnen en ontvouwen van bladeren wordt met 3 keer verlengd. Dit betekent dat zowel de bloei als de vruchtzetting worden uitgesteld..
Ondanks dat het gewas 3 maanden droogte kan weerstaan, heeft het vocht nodig om te planten. Daarom wordt de landing uitgevoerd tijdens het regenseizoen. Over het algemeen hebben bananen minimaal 100 mm regen per maand nodig voor normale groei en vruchtvorming. Voor de komende koudegolf worden plantages voorzichtig overstroomd of berookt met rook. Dit vermindert het risico op vernietiging van planten..
In de natuur vermeerderen bananen zich vegetatief met zaden. Bloeiwijzen worden bestoven door vogels en insecten. De zaden vallen in de grond, waar ze na ongeveer 2 maanden ontkiemen. Wilde bananen zijn echter niet de zoete gele bessen die we gewend zijn te eten. Ongecultiveerd fruit is oneetbaar.
Culturele variëteiten bevatten daarentegen geen zaden in de pulp. Ze planten zich uitsluitend vegetatief voort. Zijscheuten worden gevormd rond de hoofdpseudostam. Na verloop van tijd vervangen ze de gekiemde scheuten, die na het einde van de cyclus afsterven. In totaal kunnen tot 3 oogsten per seizoen worden verwijderd uit één kruidachtige bananenstruik..
De levensduur van een plant kan oplopen tot 100 jaar. Hoewel commercieel geteelde bananen meestal om de 5 jaar worden vernieuwd. De oude plant wordt volledig verwijderd en in plaats daarvan wordt een jonge spruit geplant.
Om bananen industrieel te telen en hoge opbrengsten te verkrijgen, heb je vruchtbare, gedraineerde grond nodig. Zware grond vertraagt de vorming en ontwikkeling van zijtakken. Tegelijkertijd wordt de cultuur kwetsbaarder voor schimmelziekten. Minerale meststoffen moeten worden toegepast op arme grond.
Hoe lang duurt het van planten tot oogsten?
De vegetatiecyclus van bananengras bestaat uit 3 fasen:
- Verlenging van het bovengrondse deel (bladeren en pseudostem).
- Bloeien. Steelvorming begint zodra de bladgroei stopt (ongeveer na 8 maanden).
- Vruchtvorming (januari tot november, afhankelijk van de variëteit en planttijd).
Van zaaien tot oogsten duurt ongeveer 10 maanden. Sommige soorten duren langer – tot 19 maanden. Na vruchtvorming sterft de kruidachtige stengel af en maakt plaats voor een nieuwe spruit.
Hoge bananenvariëteiten worden gestut wanneer het gewas rijpt, zodat ze niet breken onder het gewicht van een enorme struik. De bessen zelf beschermen tegen degenen die planten van nature helpen te bestuiven. Vogels en insecten genieten met plezier van het zoete vruchtvlees. Daarom worden er jute of zakjes op de trossen gelegd..
Bananen worden onrijp verwijderd zodat ze goed verdragen en langer bewaard kunnen worden.
Waar bananen groeien
Gezien het thermofiele karakter van het gigantische gras, is het gemakkelijk te concluderen dat het groeit in een tropisch klimaat, warm en vochtig. Daar worden bananen geteeld voor zowel binnenlandse consumptie als voor de export. De Maleisische archipel en Zuidoost-Azië worden beschouwd als de bakermat van cultuur..
De leiders in de export van bananen, die ons van gezonde bessen voorzien, zijn:
- Indië;
- China;
- Filippijnen;
- Ecuador;
- Brazilië;
- Indonesië.
Op het grondgebied van Rusland zijn bananen alleen te vinden in Sochi en het Krasnodar-gebied. En zelfs dan groeien ze vooral als siercultuur. Onze zomer is niet genoeg om fruit te laten rijpen. In de winter bevriest het gras en met de komst van warmte groeit het weer aan vanaf de wortels. Maar in kassen is het heel goed mogelijk om een oogst te krijgen..
Bananensoorten
Dankzij het werk van fokkers zijn er tot 500 soorten bananen. Ze zijn op hun beurt verdeeld in 2 groepen:
- Dessert (ze worden ook vaak fruit genoemd). Ze hebben zoet vruchtvlees, dat veel vitamines en mineralen bevat, en een gele of rode schil. Rauw of gedroogd gegeten.
- Plantains (ook wel voederbananen genoemd). Vruchten met smaakloze en taaie pulp, waarin een hoog zetmeelgehalte en geen fructose. Hoewel ze merkbaar groter zijn. Ze kunnen alleen worden gegeten na een warmtebehandeling. Rauwe bakbananen worden alleen gemakkelijk door grootvee gegeten.
De ouder van alle bananenvariëteiten, zowel voer als dessert, is een kunstmatige soort die door de mens is gecreëerd. Dit is het cultigen bananenparadijs (Musa paradisiaca). Op zijn beurt is hij een hybride van een van de drie soorten cultuur (Maclay’s banaan, Balbis of puntig).
Dessertvariëteiten
Van dessertvariëteiten in de schappen van onze supermarkten vind je de volgende bananen:
- Hawaiiaans (ook bekend als blauw of Senizo) – zoete aromatische vruchten met de smaak van vanille-ijs. Als ze groen zijn, is hun schil blauwachtig, wat de variëteit zijn naam gaf. Bananen kunnen tot 23 cm lang worden.
- Cavendish is een gele variëteit met een hoge transporteerbaarheid en ziekteresistentie. Rijpe pulp is erg zoet, de lengte van de vrucht kan oplopen tot 25 cm.
- Claret (ook bekend als rode banaan) – fruit met een originele bordeauxrode schil. Daaronder zit een lichtroze zoete pulp, zoeter dan de gele varianten..
- Senorita is een dwergbanaan met een planthoogte van niet meer dan 2,4 m. Tegelijkertijd zijn de vruchten ook klein, recht, tot 8,5 cm lang. Ze hebben een dunne gele schil, vatbaar voor scheuren, en romig zoet vruchtvlees.
Nu weet je dat bananen niet aan een boom groeien, niet aan een struik, of zelfs niet aan een palmboom. Dit zijn zeer smakelijke en gezonde bessen, die worden geproduceerd door het op een na hoogste kruid ter wereld. Hoewel ons klimaat niet geschikt is voor haar, kun je best proberen om thuis vruchtdragend gras te kweken. Plant hem in een kuip en vergeet hem voor de zomer niet mee naar buiten te nemen, de tuin in, in de zon. En dan heb je in de herfst de mogelijkheid om te genieten van zelfgemaakte bananen. Houd er wel rekening mee dat de zogenaamde fruitsoorten zich vegetatief voortplanten..