Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Aspergebonen (of sperziebonen) zijn een soort bonen waarvan de peulen geen taaie vezels en een binnenlaag van “perkament” bevatten. Dergelijke bonen worden gebruikt bij het koken in de vorm van hele peulen, samen met de kleppen. De gerijpte korrel van dergelijke bonen wordt ook gegeten, hoewel de korrels kleiner en harder zijn dan die van gewone bonen, zodat ze extra moeten worden geweekt en gekookt..
Biologische kenmerken
De aspergeboon dankt zijn naam aan zijn smaak, die doet denken aan jonge scheuten van asperges. Deze bonen zijn een directe verwant van de gewone bonen. Het enige verschil is de afwezigheid van een stijve film en vezels in de pod. De vorm van de peulen is ook anders – bij aspergevariëteiten zijn de peulen smal en lang. Het geslacht van peulvruchten Vigna behoort ook tot aspergebonen. Vigna verschilt van gewone bonen in de structuur van het gynoecium, de steunblaadjes en de samenstelling van het stuifmeel. De peulen hebben echter dezelfde geweldige smaak en worden gebruikt bij het koken..
Wign en asperges zijn niet hetzelfde. Vigna is een variëteit aan aspergebonen. Asperges kunnen ook variëteiten van gewone bonen bevatten die geen vezels en een harde laag in de peul hebben..
De plant wordt in drie vormen gekweekt:
- struik – 30-50 cm;
- semi-curling – tot twee meter;
- krullend – van twee tot vijf meter.
De peulen zijn er in verschillende tinten – groen, geel, rood, donkerpaars. De peulen zijn vrij smal en groeien in lengte van 12 tot 120 cm.De bloemen van aspergebonen verschillen ook in verschillende tinten en deze plant wordt vaak gebruikt voor decoratieve doeleinden. Veel soorten zijn schaduwtolerant en kunnen worden gekweekt in de kantschaduw van hogere planten en zelfs aan de noordkant van huizen..
Aspergebonen – groeien en verzorgen
Het telen en verzorgen van bonen is niet bijzonder omslachtig. U hoeft alleen enkele kenmerken van deze plant te onthouden. Alle soorten bonen zijn thermofiel. Bonen, vooral jonge bonen, kunnen niet tegen de minste vorst en zelfs tegen koude rillingen. Bij temperaturen onder de 10˚C stoppen de bonen met groeien en bij temperaturen onder het vriespunt sterven ze. Het wordt echter bijna overal gekweekt. In koudere streken wordt het later gezaaid, wanneer de terugkomstvorst voorbij is. In het noordelijke gebied worden bonen door middel van zaailingen gekweekt. In het zuiden daarentegen kun je twee en soms zelfs drie gewassen per seizoen telen..
Bonen groeien goed op losse, gedraineerde, organisch-rijke bodems. De wortels strekken zich uit over een lengte van meer dan een meter, dus bonen worden beschouwd als een redelijk droogtebestendig gewas. Bij langdurige droogte hebben planten echter water nodig. Bonen kunnen niet tegen wateroverlast.
Bonen groeien het beste in hetzelfde gebied, omdat hun wortels de grond verrijken met stikstof. Daarom is het het beste om bij het veranderen van de teeltplaats een beetje land uit de tuin van vorig jaar te nemen voor een nieuw bed. Andere goede voorlopers van bonen zijn kool, komkommers, aardappelen.
De zaden kunnen droog worden gezaaid, of ze kunnen een dag in water worden geweekt met toevoeging van groeistimulerende middelen. Honing, as, organische humus, drijfmest kunnen worden gebruikt als groeistimulerende middelen. Het stimulerende medicijn wordt bereid in de vorm van een 1-2% waterige oplossing. Spreid een laag gaas uit op een plat bord, leg de zaden erop, bedek het met een tweede laag gaas en giet de zaden met een oplossing zodat het gaas volledig bevochtigd is. In geweekte zaden beginnen de groeiprocessen sneller en actiever, ze geven eerdere en sterkere scheuten.
Het is noodzakelijk om bonen te zaaien tot een diepte van 3-4 cm. Een zeer diepe aanplant van zaden leidt tot een vertraging in ontkieming en verzwakking van planten, een ondiepe zal leiden tot verzwakking van de wortels. Op lichte zandgronden kunnen bonenzaden wat dieper begraven worden. Het is beter om twee korrels in het gat te laten zakken. Bij het zaaien van bonen op ruggen moeten de zaainesten op een afstand van 20-30 cm van elkaar worden geplaatst, met een tussenruimte van 40-50 cm.Hierdoor worden de planten voorzien van de nodige voedingszone en verlichting. Zaailingen verschijnen in 5-10 dagen.
Bij dreigende nachtvorst moeten de zaailingen worden afgedekt met een folie of non-woven materiaal. In de middag moet de shelter worden verwijderd.
Na 3-4 weken na ontkieming kan bemesting met stikstofmeststof worden uitgevoerd. Dit is vooral belangrijk bij droog weer, omdat planten in de hitte onvoldoende stikstof uit de lucht kunnen opnemen. Als de grond weinig organische meststoffen bevat, moet een complexe topdressing worden gedaan. Bij het zetten van fruit kunt u de bonen voeden met een kalium-fosforsamenstelling. Bladdressing kan ook worden gedaan. Voor dit doel is gewone houtas geschikt..
Zaai bonen, het beste langs de randen van het perceel, op een rij, waarbij gekrulde en halfkrullende variëteiten naar sterke hekjes worden geleid. Het is beter om hekjes van hout te maken, omdat bonen geen snor hebben en het voor hen veel moeilijker zal zijn om metaal of plastic te wikkelen. Je kunt ook krulbonen op hekken, palen zetten. Je kunt een “hut” maken – vier palen, in de grond gegraven op de hoeken van een vierkant met een zijde van 50-100 cm, en verbonden door toppen. De zijkanten van de “hut” kunnen worden versterkt met dwarsstaven. Bonenzaden worden aan de vier zijden van de “hut” gezaaid en terwijl het groeit, wikkelen de stengels zich rond de steun en verbergen het volledig onder de massa gebladerte en fruit.
Veel soorten aspergebonen hebben prachtige bloemen in verschillende kleuren, waardoor ze als sierplanten langs de randen van bloembedden kunnen worden geplant. Struikbonen, opgehangen met een massa lange peulen, zien er ook nogal aantrekkelijk uit. Bonenverzorging bestaat uit het losmaken van de rijafstanden en het wieden. Omdat bonen goed reageren op organische mest, kan het onkruidgras direct onder de bonenstruiken worden gelegd: tegen het einde van de zomer verandert het in humus en dient het tegelijkertijd als een mulchafdekking.
Jonge bonenplanten worden vaak aangevallen door bladluizen, spintmijten en witte vlieg. Om ze te bestrijden, kunnen planten worden besproeid met oplossingen van waszeep, tabaksstof, as. Insecticiden kunnen worden gebruikt – Agravertin, Actellik, Fitover. Om naaktslakken te bestrijden, kan de grond rond de zaailingen worden bestrooid met droge as, kalk of droge sparren (dennen) naalden. Van industriële preparaten is het korrelige preparaat “Groza” effectief..
oogsten
Omdat de peulen onrijp worden gegeten, is het belangrijk om het moment bij het plukken van aspergebonen niet te missen. De beste oogsttijd is 7-14 dagen na het verschijnen van de eierstokken, afhankelijk van de variëteit. De peulen zitten op deze leeftijd vol voedingsstoffen, de korrelgrootte is niet groter dan een tarwekorrel. Pods moeten dagelijks worden afgescheurd, in batches van ongeveer dezelfde leeftijd. Het verwijderen van de onvolgroeide peulen van de plant veroorzaakt een nieuwe bloeigolf en de vorming van nieuwe eierstokken. Op deze manier kun je tot de koudste dagen groene peulen oogsten..
Groene aspergebonen zijn geschikt voor verse consumptie, inblikken, invriezen. De peulen kunnen korte tijd vers worden bewaard op een koele, donkere plaats, verspreid in één laag. Maar na een week of twee beginnen de peulen grof te worden en uit te drogen. Daarom is het voor langdurige opslag van de oogst van aspergebonen het beste om diepvriezers te gebruiken..
Voordat ze worden gelegd voor langdurige opslag, moeten de bonen worden gewassen, in stukken van 2-3 cm lang worden gesneden en 2-3 minuten in kokend water worden geblancheerd. Laat daarna het water weglopen en zet de bonen in de vriezer, goed verpakt in plastic bakjes of zakjes. Wil je de peulen in losse vorm invriezen, dan moeten ze eerst gedroogd worden, anders gaan ze bij het invriezen aan elkaar plakken..
Zoals eerder vermeld, kun je ook aspergebonen gebruiken in je schrijven. Om dit te doen, moeten de peulen rijpen tot biologische rijpheid. De bladeren van de peul moeten zacht zijn en gemakkelijk openen. Het geoogste graan moet goed worden gedroogd door het in een dunne laag op kranten of textiel te strooien, onder dagelijks roeren. Het is het beste om bonen in droge containers te bewaren met een deksel, openen en af en toe luchten..
Bewaar slecht gedroogde bonen nooit. Dit kan leiden tot rotting en de ontwikkeling van schimmelinfecties..
De voordelen en nadelen van aspergebonen
Over de voordelen en gevaren van aspergebonen gesproken, men moet niet alleen rekening houden met de gastronomische eigenschappen van deze prachtige plant. Bonen zijn een uitstekende tuinier en groentetuinier. Degenen die om bodemvruchtbaarheid geven, zullen bonen en andere peulvruchten nooit negeren. Bonenstruiken lossen in alle richtingen de wortels op van minstens een meter lengte, waarop stikstofhoudende glomeruli zich ophopen. Dit betekent dat de bonenstruiken de bodem verrijken met het belangrijkste sporenelement – stikstof. Daarom zijn bonen (en andere peulvruchten) een veelzijdige voorloperplant voor bijna elk landbouwgewas. Bonentoppen zorgen voor uitstekende compost.
Bonen hebben de neiging spitsmuizen en mollen af te schrikken. In het gebied waar bonen groeien, zullen deze schattige plagen nooit verschijnen. Voor dit doel moeten de bonen rond de omtrek van de site worden geplant, evenals in aparte struiken tussen andere planten. Bonen groeien vrij snel groene massa. Daarom kunt u met gekrulde variëteiten opengewerkte tuinhuisjes maken die verstrengeld zijn met groen, voorruiten plaatsen, komkommers en tomaten in de schaduw stellen in kassen vanaf de zuidkant.
Wat betreft de voedingseigenschappen van aspergebonen, dit is een echte opslagplaats van voedingsstoffen. Groene peulen bevatten vitamine A, C, groep B, ijzer, zink, magnesium, kalium. Snijbonen worden goed verteerd en door het lichaam opgenomen en hebben een uitgesproken diuretisch effect. 100 g van het product heeft slechts 23 kcal, wat het aantrekkelijk maakt voor mensen die overtollig gewicht willen verliezen. Pods zijn rijk aan eiwitten en vezels, een verwaarloosbare hoeveelheid koolhydraten.
Je kunt sperziebonen bij het koken gebruiken als een onafhankelijk gerecht of als onderdeel van andere gerechten en bijgerechten..
De schadelijke eigenschappen van aspergebonen (zoals andere peulvruchten) omvatten de eigenschap om verhoogde gasvorming te veroorzaken. Daarom worden bonen niet aanbevolen voor mensen met chronische ziekten van het spijsverteringsstelsel, evenals een verhoogde zuurgraad van de maag..
Daarnaast mogen bonen (en niet alleen asperges!) rauw of geweekt gegeten worden. Feit is dat er in de bundels peulen en bonen een giftige stof zit – phasin, die ernstige vergiftiging kan veroorzaken (phasin zit niet alleen in de bonen van Mash, dus ze kunnen gekiemd worden gegeten). Fazin wordt vernietigd tijdens warmtebehandeling, daarom kunnen aspergebonen, zelfs in verse salades, alleen gekookt worden toegevoegd. Voor jade en jicht moeten sperziebonen met de nodige voorzichtigheid worden gegeten, maar je moet deze gezonde groente niet helemaal verlaten..