Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Feloranje vruchten, die pas in de late herfst en winter in de schappen verschijnen, zijn niet te zien in de tuinen van de middelste zone. Hoe groeit persimmon? Waar is de geboorteplaats van deze plant en wat zijn de kenmerken van de teelt??
De habitat, bekend bij dadelpruimen, is de subtropen en tropische regio’s van Azië. Een uitgebreid geslacht van loofbomen behorend tot de Ebony-familie, omvat meer dan zevenhonderd soorten die worden verspreid van China en de Kaukasus tot Maleisië.
Lees ook over de voordelen van persimmon!
Waar groeit persimmon??
De mens heeft de smaak van rijpe persimmon al lang gewaardeerd en tegenwoordig worden er over de hele wereld verschillende variëteiten van de plant gekweekt, waar de klimatologische omstandigheden het toelaten. Dankzij selectie en de opkomst van vorstbestendige zaailingen heeft persimmon zijn natuurlijke bereik aanzienlijk uitgebreid. Een gewas met een lang groeiseizoen heeft een plek gevonden in tuinen in Zuid-Europa, het Noord-Amerikaanse continent, Japan en Australië.
In Russische winkels komen zoet fruit het vaakst uit Turkije, Israël, de landen van de Kaukasus en de Noord-Kaukasus, waar sinds onheuglijke tijden bomen worden gecultiveerd met een lokale, nogal pretentieloze uitstraling.
Sinds het begin van de vorige eeuw is de persimmonteelt op de Krim gevestigd. In de Nikitsky Botanische Tuin werd een waardevolle fruitplantage aangelegd. Hier begon serieus wetenschappelijk werk aan de ontwikkeling van nieuwe winterharde variëteiten aangepast aan Russische omstandigheden..
Een van de prestaties van de Krim-fokkers zijn de variëteiten Rossiyanka en Nikitskaya Bordovaya, die met succes vruchten afwerpen op het schiereiland en koude temperaturen tot -25 ° C verdragen zonder veel verlies. Deze variëteiten maakten het mogelijk om in Oekraïne dadelpruimen te telen..
Hoe ziet een persimmonboom, bloemen en bladeren eruit?
De planten waaruit het geslacht Persimmon bestaat, zijn vrij grote langlevende bomen die in gunstige omstandigheden een hoogte van 8 meter en een leeftijd van 500 jaar bereiken. Gecultiveerde variëteiten behouden de kenmerken van hun in het wild groeiende voorouders. Bomen hebben een breed uitlopende kroon met lange hangende takken.
De eigenaardigheid van de cultuur is de aanwezigheid van mannelijke en vrouwelijke planten, die uiterlijk verschillen in de vorm en aard van de bloemen. Om de opbrengst te verhogen, worden daarom verschillende bestuivers geplant in de buurt van de plantage met fruitbomen. U kunt op de foto zien hoe persimmon bloeit. Vrouwelijke, enkele bloemen onderscheiden zich door brede kelkblaadjes en een kroonvorm met een diameter tot 2-3 cm.
Mannelijke bloemen zitten op scheuten in een hoop, soms in kleine bloeiwijzen van 2-5 stuks. Ze hebben een smallere, bekerachtige vorm en geelachtig witte bloembladen. In verschillende regio’s kan de bloei van persimmon beginnen van maart tot mei..
Eenvoudige bladeren tot 7 cm lang die afwisselend op scheuten zitten, kunnen worden herkend:
- ovaal-hartvormig;
- door een lichtgroene kleur, die donkerder wordt naarmate hij groeit;
- glad oppervlak met een goed gedefinieerd netwerk van aders.
In de herfst zijn de bomen geel en rood gekleurd. Tegelijkertijd hebben vallende bladeren praktisch geen invloed op hoe de persimmonboom eruitziet, omdat alle takken zijn versierd met oranje, geel en bijna rood fruit..
Kenmerken van persimmonvruchten
Voor degenen die geïnteresseerd zijn in hoe persimmon groeit, is het handig om wat informatie over de vruchten ervan te weten. In plaats van vrouwelijke bloemen wordt aan het einde van de bloei een groene, dichte eierstok gevormd, waarbinnen maximaal 10 grote langwerpige zaden kunnen zijn. Naarmate ze rijpen, krijgen de vruchten een ovale, puntige of ronde hartvormige vorm. Er zijn varianten met afgeplatte bessen.
Afhankelijk van de variëteit en soort verandert ook de kleur van rijpe dadelpruimen, variërend van lichtgeel tot bijna bruin. De rijping begint in september en duurt tot december, dus kaki’s, wanneer ze worden gekweekt in de Krim, Noord-Ossetië en Oekraïne, bevinden zich soms onder de sneeuw..
Meestal worden oosterse, blanke en Amerikaanse dadelpruimen in de tuinen gekweekt. Rassen met zoete, niet-samentrekkende vruchten zijn vooral populair bij tuinders en consumenten..
Iedereen die van de zoete smaak van kaki houdt, weet dat fruit in twee categorieën wordt verdeeld..
- De eerste zijn lekker, ook als ze niet te rijp zijn. Ze hebben zacht, zonder uitgesproken vezels, het vruchtvlees, dat geleiachtig wordt in rijp fruit..
- In de tweede categorie worden persimmonvruchten pas eetbaar nadat ze onder de eerste nachtvorst of kunstmatige bevriezing zijn gevallen. Het vruchtvlees van deze variëteiten is grover, het bevat meer vezels..
Beide soorten hebben hun voor- en nadelen. Persimmon met zacht heerlijk fruit tolereert geen lange opslag en transport. De minste beschadiging van de huid dreigt al snel te bederven. Harde, samentrekkende vruchten kunnen tot 30-40 dagen worden bewaard en daarna, na blootstelling aan temperaturen onder het vriespunt, genieten van een gezonde delicatesse.
Hoe persimmon groeit: vereisten voor open grond
In de natuur groeit persimmon in warme streken met een lange warme periode van het jaar. Moderne vorstbestendige variëteiten maakten het mogelijk om de noordelijke grens van comfortabele groei naar de zuidelijke regio’s van Rusland te verplaatsen. Hoe kaki’s in je achtertuin te kweken??
Als je ziet hoe persimmon groeit op de Krim, aan de kust van de Zwarte Zee van de Kaukasus en Oekraïne, in Noord-Ossetië, kun je zien dat bomen in de volle grond de voorkeur geven aan goed verlichte gebieden met bescherming tegen wind en overstromingen in de lente-herfstperiodes.
De teelt is niet veeleisend voor het type en de samenstelling van de grond, terwijl een teveel aan organisch materiaal kan reageren door de reeds gevormde eierstok te laten vallen. Het belangrijkste is dat een krachtig wortelstelsel voldoende lucht en vocht krijgt..
Als kaki zich in droge omstandigheden bevinden, gaat de kwaliteit van het gewas achteruit, een langdurig vochttekort zorgt ervoor dat de eierstok en het gebladerte eraf vallen..
In regio’s waar persimmon in natuurlijke omstandigheden groeit, bloeien bomen al in het warme seizoen en hebben de vruchten de tijd om te vullen en praktisch te rijpen voor strenge vorst. In het noorden heeft persimmon bescherming nodig tegen bevriezing en het gevaar van lentebederf. Dit geldt zowel voor vruchtdragende bomen als voor sierplanten..
Zodat het oogsten van een boom van 6-10 meter hoog geen riskant avontuur wordt, begint de kroon van dadelpruimen zich te vormen vanaf de eerste jaren na het planten. Naast het beperken van de groei, wordt het snoeien van jonge, te dunne takken uitgevoerd, die vaak niet bestand zijn tegen de strengheid van de vruchten en als eerste bevriezen in koude winters..
Zelf kaki’s kweken?
Het is vrij eenvoudig om op de site eigenaar te worden van uw eigen vruchtboom. Om dit te doen, moet u een vorstbestendige persimmon-zaailing kopen, deze planten en ervoor zorgen totdat er helder rijp fruit verschijnt.
Dadelpruimen kunnen worden vermeerderd door een rijpe vrucht uit het zaad te laten groeien. Helaas behouden zaailingen geen variëteitseigenschappen, daarom is enten vereist voor overvloedige vruchtvorming en het verkrijgen van zoete bessen van de plant..
De beste stam is de Kaukasische persimmon, die wordt gekenmerkt door verhoogde winterhardheid, niet veeleisende grond en uithoudingsvermogen. De boom heeft een krachtige vezelige wortel, waardoor de plant gemakkelijk overgaat naar een grotere pot. In het voorjaar, wanneer de stam een dikte van 1 cm bereikt, kan een cultivar van welke aard dan ook op een sterke zaailing worden geënt. Op een volwassen boom is het handig om een extra enting van een bestuiver te maken.
In het grootste deel van Rusland en in de regio Moskou is het kweken van dadelpruimen in het open veld problematisch. Een korte zomer is niet genoeg om de vruchten de tijd te geven om te stollen en te rijpen, tijdens en na de bloei is er een hoog risico op vorst en in de winter is de vorst zelfs voor resistente Krim-variëteiten te sterk. Daarom is het beter om dadelpruimen in een potcultuur te kweken. In dit geval is het gemakkelijk om een boom tot anderhalve meter hoog te verzorgen en met goede zorg zelfs een goede oogst te krijgen..