Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Als je niet zo snel mogelijk een behoorlijke oogst kersen probeert te verzamelen, moet je proberen de Shpanka-kersenvariëteit in de tuin te kweken. Deze kers verscheen dankzij Oekraïense folkselectie als gevolg van het kruisen van kersen en kersen, daarom zijn er in de beschrijving van de Shpanka-kersenvariëteit en op de foto gemeenschappelijke tekenen van beide. Meestal is Shpanku te vinden in Oekraïense tuinen, maar in Rusland en Moldavië kreeg de variëteit ook erkenning..
Beschrijving van de Shpanka-kersenvariëteit, foto’s van zijn ondersoort
De kersenboom zelf wordt vrij lang – tot 6 meter, de kroon heeft een gemiddelde dichtheid. De hoofdstam en oude takken hebben een diepbruine bast, terwijl de jonge takken lichtbruin zijn. Doordat de takken van Shpanka haaks op de moederscheut groeien, breken ze vaak door weersomstandigheden, onder overvloedig fruit of bij het oogsten.
De bladeren van de hybride (in tegenstelling tot de gebruikelijke kers) zijn puntig, vrij lang, zoals kers, groeien tot 8 cm lang. Ze hebben een rollende dubbele kleuring: van de groene basis tot de donkergroene bovenkant van het blad. De bladstelen zelf zijn roze. Tijdens de bloeiperiode gooit de kers bloeiwijzen uit met 2-3 grote bloemen van elk vijf bloembladen.
Shpanki-bessen zijn vrij groot, tot 5 gram, van een bordeauxrode glanzende kleur, er zijn ook bruine tinten. Zoals je kunt zien op de foto’s met een beschrijving van de Shpanka-kersenvariëteit, doen ze meer denken aan kersen in vorm – enigszins afgeplat, gelijk aan 1 cm in diameter, in het midden is er een bijna onmerkbare groef. Het vruchtvlees, geel en sappig, lijkt ook op een kers – dezelfde dichte, homogene structuur die je niet in kersen zult vinden. Dienovereenkomstig heeft het sap van dergelijke kersen geen rijke rode kleur. Maar bij de annulering van kersen verlaat een klein bot de bes goed.
Fruitrijping is ongelijk, vindt plaats in juni en begin juli. De opstelling van kersen van deze variëteit is verwant aan zoete kersen – voor de hele lengte van een eenjarige scheut, of een dichte guirlande omringt een tak. Om deze reden moeten de scheuten periodiek worden gesnoeid. Maar in tegenstelling tot kersen is de aanhechting aan de tak van de bessen fragiel, daarom verkruimelen rijpe kersen vaak (zie de variëteit van kersen van chocolademakers).
De Shpanka-kersensoort draagt pas vanaf het 6e levensjaar overvloedige vruchten. Op de onderstammen kan echter een kleine hoeveelheid van de eerste bessen worden geoogst in het derde levensjaar van de zaailing. Met elk volgend jaar neemt de hoeveelheid oogst toe en na 15 jaar wordt tot 50 kg bessen van één boom verwijderd..
Het ras verdraagt het transport niet goed, dus het is beter om het meteen te gebruiken voor het maken van jam, compotes, wijn, jam of bij het koken.
Cherry Shpanka heeft verschillende ondersoorten, waarvan foto’s hieronder worden weergegeven:
- Dwergspank (niet meer dan 3 meter hoog).
- Shpanka Bryansk (gemiddelde hoogte van 3 tot 4 meter).
- Shpanka Koersk (4 meter).
- Shpanka Shimskaya (middelgrote vorstbestendige variëteit voor de noordelijke regio’s).
- Donetsk spank (vroegrijpe hybride van kersen Valery Chkalov en Donchanka-kersen).
- Spank met grote vruchten.
- Vroege spank (oogst in de vroege zomer).
Ondanks het feit dat Shpanka als een zelfvruchtbare variëteit wordt beschouwd, heeft het extra bestuivers nodig. Het zijn andere soorten kersen en zoete kersen. Heeft een goed effect op de opbrengst Shpanki kers Griot Ostheim, Cherry Resistant.
De variëteit Shpanka verdraagt perfect zowel droge zomers als strenge vorst en is ook resistent tegen coccomycose. Voor actieve groei en vruchtvorming heeft het ras lichte en voedzame grond nodig. Als de grond arm is aan nuttige elementen, zal de boom beginnen te “huilen” – brandplekken en insluitsels die vergelijkbaar zijn met hars verschijnen op de hoofdstam en zijtakken.
Kenmerken van het planten van zaailingen
Cherry Shpanka heeft zijn eigen kenmerken van planten en verzorgen. Wat betreft planten, de meest geschikte plaats voor het planten van een zaailing is een zonnige plaats in de buurt van het hek – het zal de kers beschermen tegen windstoten die er destructief voor zijn. Het is zelfs beter als het een heuvel is, vooral als er een nauwe aanwezigheid van grondwater is. Laat bij het aanplanten van een hele tuin tussen de zaailingen een afstand van 4 meter aan.
Zoals eerder vermeld, houdt de Shpanka-kersensoort van losse voedzame grond. Met verhoogde zuurgraad van de grond, is het noodzakelijk om kalk toe te voegen met een snelheid van:
- voor zandige leemgronden – 500 g per 1 vierkante meter;
- voor zware leem – 800 g per 1 m2.
In aanwezigheid van zware kleigrond wordt er zand aan toegevoegd.
Om de wortels van de zaailing niet te verbranden, wanneer kalk in de grond wordt gebracht, wordt deze goed met de grond ingewreven.
Herfstaanplant (september) is meer geschikt voor de zuidelijke regio’s, maar in het oosten is het beter om Shpanka in het voorjaar te planten. Bij het planten van kersen in de herfst wordt twee weken voor het planten een gat gegraven en bemest. Een kenmerk van voorjaarsbeplanting is dat de plantkuil (50×100 cm groot) in het najaar moet worden voorbereid. De grond uit de put wordt gemengd met meststoffen. Voor één zaailing (dat wil zeggen voor één plantgat), wordt aanbevolen om de volgende hoeveelheden meststoffen toe te passen:
- 1 emmer humus;
- 500 g omgekeerde as;
- 200 g superfosfaat;
- 100 g kaliummeststof.
Kersenzaailingen moeten vóór het planten op schade worden geïnspecteerd. Als er gebroken wortels zijn, moeten ze worden afgesneden. Bij het detecteren van droge wortels, wordt het aanbevolen om de zaailing in warm water te zetten, waaraan een beetje honing wordt toegevoegd..
Giet de geplante boom met warm water (3 emmers), let daarbij op de plaats van de wortelhals. Volgens de landingsregels moet het op gelijke hoogte met de grond zijn..
Kersenverzorgingsstadia: water geven, voeren, snoeien
Ondanks het feit dat het ras droogtebestendig is, moet de kers tijdens het groeiseizoen overvloedig worden bewaterd. De eerste keer – tijdens de bloei (april-mei), de tweede – tijdens het rijpen van bessen (tweede decennium van juni). Als u tijdens deze periodes niet twee of drie emmers water onder elke zaailing giet, kunnen de vruchten van smaak veranderen. Om vochtverlies te voorkomen, bedek de grond rond de zaailing met compost of zaagsel. Maak de grond onder de boom regelmatig los en maak deze schoon van onkruid.
In het voorjaar wordt de boom gevoed met stikstofmeststoffen, Bordeauxzuur en in de herfst – met kalium en fosfor. In de omstandigheden van een langdurige en koude lente, wordt tuinders die volksbemestingsmethoden toepassen geadviseerd om de kersen te besproeien met een oplossing van gekookt water en honing. Een vergelijkbare oplossing wordt gebruikt om insecten aan te trekken tijdens de bloeiperiode. Over het algemeen moet de boom drie keer per jaar worden bemest: twee keer tijdens het groeiseizoen en één keer in de herfst bij het graven.
In de herfst moet je de kersen ook voorbereiden op overwintering: bladeren en gras onder de boom verwijderen, opgraven, de stam witwassen. Voeg voor het witwassen waszeep en kopersulfaat toe aan de limoen. Als er sneeuw komt, vul dan de stamcirkel ermee, stamp deze goed, bedek hem met zaagsel erop. Met dergelijke manipulaties kunt u het begin van de bloei vertragen en de dood van bloeiwijzen door voorjaarsvorst voorkomen..
Zodat de kroon van de kers na verloop van tijd niet dik wordt en de takken niet breken onder de oogst, wordt deze periodiek schoongemaakt. De eerste takken beginnen ongeveer 7 jaar na het planten van de boom uit te drogen..