Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Er wordt aangenomen dat pompoenvariëteiten met grote vruchten afkomstig zijn uit Midden-, Zuid-Amerika en Azië, kleine in het wild werden gevonden in Noord-Afrika. In Rusland wordt de plant sinds de 16e eeuw gekweekt, schoot snel wortel, werd voor het eerst populair bij de boeren – de vruchten werden gebruikt bij de bereiding van vele gerechten uit de nationale keuken, gingen vee voeren.
Nu heeft het product toepassing gevonden in de officiële en volksgeneeskunde, cosmetologie, dieetvoeding. De beste pompoensoorten worden gebruikt om exquise gerechten te maken in dure restaurants..
De pompoen heeft een aantal voordelen: hij is nuttig, hij wordt lang bewaard, hij is gemakkelijk te kweken. Maar niet iedereen houdt ervan. Dit komt deels door het beperkte aantal recepten dat huisvrouwen gewend zijn te gebruiken, maar soms kiezen ze gewoon de verkeerde soort en wordt er een voersoort pompoen op tafel geserveerd..
Botanische beschrijving
Pompoen (Cucurbita) is een geslacht van warmteminnende kruidachtige planten uit de Pompoenfamilie. Er zijn ongeveer 20 soorten, er zijn eenjarigen en vaste planten. Wanneer gekweekt in Rusland, is het groeiseizoen beperkt tot één seizoen..
Door de aard van de groei zijn de bovengrondse delen van de pompoen verdeeld in:
- Langbladig, waarin een dikke, kruipende, vertakte hoofdscheut 15 m kan bereiken.Er zijn dunnere zijprocessen van de eerste, tweede, enz. Orden.
- Struik – met verkorte zwepen van 50 cm tot 2 m lang.Internodes bevinden zich dicht bij elkaar, er zijn weinig zijscheuten of niet.
De stengel is bedekt met harde, matig stekelige haren, afhankelijk van de soort kan deze rond in dwarsdoorsnede of gefacetteerd zijn. De bladeren zijn dicht, vaak ruw, van verschillende tinten groen, gelegen op lange bladstelen. Vorm – rond, hartvormig, massief of met groeven van verschillende dieptes, vijflobbig.
Na 6 of 7 bladeren verschijnen er vertakte sterke ranken aan de pompoen, waarmee deze zich vastklampt aan naburige planten. Dit verhoogt de weerstand van de plant tegen wind..
Het wortelstelsel is krachtig. De hoofdwortel is penwortel, deze gaat tot een diepte van 2-3 m. De scheuten van een lagere orde verspreiden zich in de breedte in de akkerbouwlaag, ontwikkelen een gebied met een diameter van maximaal 4-5 m.
Pompoen is een eenhuizige plant, bloemen zijn verdeeld in mannelijk en vrouwelijk. Ze zijn van korte duur, klokvormig, groot, vijflobbig, geel of oranje, minder vaak wit. Geplaatst op de hoofdscheut en laterale wimpers. Bestoven door insecten.
Botanisch gezien is de vrucht een valse bes (pompoen). Omvat:
- een schaal die na rijping erg hard wordt;
- pulp;
- holle binnenkamer met talrijke zaden.
De vorm en grootte is afhankelijk van het type en de variëteit van de pompoen. Sommige zijn klein, ongeveer zo groot als een vuist, andere zijn gigantisch. Ze kunnen rond, platrond, langwerpig, peervormig, dun en lang zijn. Decoratieve pompoenen vallen op door hun grillige contouren. De kleur van de omslag is gevarieerd, het vruchtvlees is meestal geel of oranje, maar het kan ook wit, crème of groenachtig zijn.
Bewaar pompoenen in normale binnenomstandigheden. De meeste variëteiten liggen voor Kerstmis, maar er zijn er die zelfs in warme klimaten 2-3 jaar niet verslechteren.
Pompoenrassen: classificatie naar rijpingstijd
Pompoenvruchten rijpen op verschillende tijdstippen, afhankelijk van de soort, de variëteit en het groeigebied. Bij biologische rijpheid wordt de schil hard, krijgt een karakteristieke kleur.
Er zijn pompoenen:
- vroeg, van ontkieming tot oogst, het duurt 90-113 dagen, het suikergehalte is 5-9%;
- gemiddelden rijpen in 135-140 dagen, koolhydraten – 7-13%;
- de late zijn het lekkerst, maar al in de Middle Lane moeten ze door zaailingen worden gekweekt, tot volwassenheid – 140-160 dagen, suikers – minstens 11%.
Pompoenen zijn niet lekker direct na het plukken. Ze rijpen minimaal een maand..
Hoe onderscheid je een voerpompoen van een kantine?
Voederpompoen is productiever, maar niet zo lekker als tafelpompoen. Het kan niet alleen door dieren worden gegeten, maar ook door mensen, de belangrijkste verschillen zijn:
- zeer grote vruchten;
- wordt zelden ziek;
- hoge productiviteit;
- veel zaden;
- bevat weinig koolhydraten;
- interne holte – groot volume.
Tafelpompoenen hebben een klein leeg gaatje. Het grootste deel van de vrucht is het vruchtvlees. Als voer kun je elke soort gecultiveerde pompoen gebruiken, maar meestal krijgt het vee een grootfruitig of hard-fast.
Grote pompoen
De Latijnse naam van de soort is Cucurbita maxima, thuisland is Zuid-Amerika. De vruchten van de grootvruchtige of reuzenpompoen zijn de grootste van de gecultiveerde planten. Het recordgewicht van 1190 kg werd in 2016 opgetekend in België.
Een eenjarig kruid. Vormt meestal krachtige scheuten met cilindrische, dikke, behaarde scheuten tot 10 m lang, maar er zijn ook compacte bossige variëteiten. Bladeren zacht, niervormig, vaak met ondiepe groeven, groen.
De bloemen zijn geel, helder, groot, met gebogen bloembladen. De kelk is klokvormig, met dunne kelkblaadjes. De zaden zijn vrij groot, van wit tot koffiekleur.
Pompoenen zijn rond of ovaal, meestal erg groot, in sommige variëteiten of variëteiten kunnen ze tientallen of zelfs honderden kilo’s bereiken. De kleur van de omslag is oranje, wit, grijs, groen, roze. Het oppervlak is geribbeld of glad. Een onderscheidend kenmerk is een korte, zachte, cilindrische steel.
Grootfruitig zijn er drie grote ondersoorten en veel kleine vormen en variëteiten van pompoenen. Welke van hen de variëteiten zijn die in Rusland wel of niet zo bekend zijn, het is moeilijk voor een eenvoudige tuinman of kok om erachter te komen.
Zuid-Amerikaanse ondersoort
Feature – krachtige, stijf behaarde, lange wimpers. Rijpt laat. Lagere taxa:
- Chileens – met ronde lichtgrijze pompoenen en dik oranje vruchtvlees;
- Chalmoid verschilt van de vorige door de aanwezigheid van een tulbandachtig uitsteeksel op de foetus;
- Lupus is vergelijkbaar met een niet-asymmetrische draaimolen (boven), de kleur van de omhulling is groenachtig grijs, na rijping kan het rood worden, het vlees is zoet en dicht, het oppervlak is ongelijk (variëteiten – American Hobbard-serie);
- Struik – de naam spreekt van de vorm van de plant, de vruchten zijn klein, tot 0,5 kg, afgeplat, bevatten veel caroteen, met een harde schil;
- Boliviaans – met kleine tot middelgrote pompoenen, bruine zaden, houtachtige schors;
- Peruaans onderscheidt zich door grote vruchten met een zachte schil en een ovale vorm, bruinrode zaden.
West-Aziatische ondersoort
Vormt planten met wimpers van gemiddelde sterkte en lengte, behaard zachter dan de Zuid-Amerikaanse ondersoort. De meeste variëteiten hebben tijd om te rijpen in het open veld van het Europese deel van Rusland..
Jongere taxa:
- Rond grijs – met bolvormige of licht afgeplatte vruchten aan de polen, de schil is grijsgroen, na volledige rijping krijgt deze meestal een roze tint, het vlees is los of van gemiddelde dichtheid (variëteiten Volzhskaya grijs, Dunganskaya);
- Winter – de pulp is meestal zoeter, de pompoen is grijs, langdurige opslag (variëteiten – Spaans, Wintereetkamer, Circassian);
- Wit – verschilt van de vorige in integumentaire kleur (variëteiten – Bezenchukskaya wit, honingwit);
- Walvis – vruchten zijn groot, langwerpig, in cultuur wordt het vertegenwoordigd door de enige variëteit Walvis;
- Mammoet – grootfruitig, vergelijkbaar met gelijkmatige of afgeplatte ballen, de schil wordt vroeg roze (variëteiten – Shestipudovaya, Mamontovaya, Etampskaya, Gigantic);
- Ovaal – hoe een pompoen eruit ziet, blijkt uit de naam van de variëteit, variëteiten, bijvoorbeeld Alashehir, afkomstig uit Klein-Azië, worden voornamelijk op dezelfde plaats gekweekt;
- Banaan – pompoenen tot 0,5 m lang, 12-20 cm dik;
- Kleinfruitig – niet meer dan 25 cm in diameter, variëteiten worden gefokt in Japan (Bouquet).
Chinese ondersoort
Planten zijn zwak, delicaat, met afgeplatte kleine en middelgrote vruchten, verplichte formatie bovenaan in de vorm van een tulband. De schors is dun, houtachtig. Het wordt op jonge leeftijd gegeten, vaker gebruikt als decoratie.
Gedistribueerd in het Verre Oosten en West-China. Rassen – Bisschoppelijk, Klein Chinees.
De beste soorten pompoenen met grote vruchten
Vanuit het oogpunt van consumentenwaarde zijn veel variëteiten van grootbloemige pompoen voer. Maar er zitten een paar hele lekkere kantines tussen..
Volzhskaya grijs 92
Geregistreerd door de agrofirm “Aelita”, in het rijksregister sinds 1940. De grijze pompoen van de variëteit Volzhskaya is enorm populair in Rusland. Ondanks de grote vruchten is het een aanrader voor consumptie.
De plant is krachtig, met zwepen tot 8 m lang, grote bladeren, bladstelen van 25 cm of meer. De pompoenen zijn middenseizoen, iets afgeplat tot medium, lichtgrijs, zonder patroon. Gewicht – 6-9 kg, leerachtige bast.
De pulp is geel of romig, tot 4,5 cm dik, gemiddelde dichtheid en zoetheid, de zaadkamer is groot. Langdurige opslag, uitstekende transporteerbaarheid.
Gribovskaja winter
De beroemde late variëteit van de Federale Staatsbegroting Wetenschappelijke Instelling “Federaal Wetenschappelijk Centrum voor Groenteteelt”. Staat sinds 1972 in het Rijksregister. Gewaardeerd voor behoud van kwaliteit en goede smaak.
De zwepen zijn lang, de pompoen is ongeveer 3 kg. De kleur van de omslag is grijs, het kan zonder patroon zijn, of het kan worden geverfd met onopvallende strepen of een net. De vorm is een afgeplatte bal, de bast is dun. Het vruchtvlees is heldergeel, soms met een roodachtige tint, tot 5 cm dik, zoet, sappig, mals.
Winter zoet
Late variëteit, selectie – OS VIR, Kuban-tak. Jaar van opname in het rijksregister – 1995. Wintersnoep wordt gebruikt in de conservenindustrie, op tafel geserveerd, gaat om vee te voeren.
De wimpers zijn middellang of lang, het blad is vijfhoekig, met kleine inkepingen. Pompoenen met een gewicht van 4,2 tot 6,2 kg, grijs, met uitgesproken segmenten, het oppervlak is bedekt met knobbeltjes en een grijs patroon in de vorm van vlekken. Het vruchtvlees is lekker, stevig, dik, geel of oranje. De schors is dun.
Gouden vat
De nieuwste variëteit van de agrofirm “Aelita”, goedgekeurd door het rijksregister in 2019 Middenseizoen, klimmend, met donkere, ontlede bladplaten.
De pompoen is groot, rond, met een verlaagde top en basis, verdeeld in matig geprononceerde segmenten. De omslagkleur is oranje, het patroon is afwezig.
Het vruchtvlees is knapperig, erg lekker, oranje, de zaadkamer is groot. Het gemiddelde vruchtgewicht is 17 kg, het maximum is 22 kg. Opslag – tot 100 dagen na de oogst.
Parijs goud
Een vroeg ras, geregistreerd door de Poisk agrofirm, in het rijksregister sinds 2007. Grote plant met een lange hoofdwimper, hele bladeren, groot formaat.
Fruit voor universele doeleinden, gewicht – van 3,5 tot 9 kg, maximaal – 16 kg. Pompoenen zijn platrond, gesegmenteerd, romig met gele vlekken. Ze liggen lang en worden goed vervoerd.
Het vruchtvlees is dun, oranje, sappig. De smaak is delicaat, maar de variëteit bevat weinig suiker.
Pompoenpompoen
Cucurbita moschata. Het is de afgelopen decennia bijzonder populair geworden vanwege de uitstekende smaak en het kleine formaat van het fruit, geteeld in het open veld.
Kruidachtige eenjarige kruipende plant. Scheuten en bladstelen zijn afgerond gefacetteerd. De bladeren zijn behaard, donkergroen, met witte vlekken, kunnen reniform zijn, met kleine inkepingen, vijflobbig. Bleke oranje bloemen.
De steel is gefacetteerd, glad en stevig. Pompoenen met dicht, maar mals, rijk oranje vruchtvlees. Ze hebben een licht nootmuskaataroma. Zaden zijn klein tot medium, gebroken wit.
Er is een duidelijke geografische verdeling in de namen van de ondersoorten. Twee van hen – Japans en Turkestan, inclusief verschillende variëteiten (lagere taxa), zullen afzonderlijk worden beschouwd.
Butternut squash omvat ondersoorten:
- De Indiaan is wijdverbreid in de tropen, een krachtige plant met rechtopstaande bladeren en grote ronde of ovale vruchten, zeer vraatzuchtig, vereist een groter voedingsgebied dan andere pompoenen;
- Mexicaans – een grote, ruw behaarde plant met vruchten van gemiddelde grootte, verschillende vormen, houtachtige schil, zoet vruchtvlees, maar dun en melig;
- Colombiaanse onderscheidt zich door lange wimpers, ver uit elkaar geplaatste internodiën, bleke bladeren zonder witachtige vlekken, vruchten zijn medium, pepervormig, met zoet vuil bruin vlees en bruine zaden;
- Guatemalteeks – vruchten van rond tot cilindrisch, romige topkleur, met een helder net of strepen.
Turkestan
Inclusief vroegste variëteiten. Plant met middelgrote wimpers, bladeren gespreid. Vruchten zijn meestal langwerpig, met dik vruchtvlees.
Rassen:
- Foelievormig – pompoenen van 1 m of langer, vaak gebogen met een boog (Gram).
- Onderschepping – vruchten tot 60 cm, cilindrisch of met een lichte verdikking aan het einde (variëteiten – Biryuchekutskaya, Kashgar, Leninabad, Plov-kedy).
- Kanvormig – korter dan de vorige, er is een aanzienlijke verdikking aan het uiteinde van de bloem, een van de meest voorkomende variëteiten in de post-Sovjet-ruimte.
- pompoen Peervormig, variëteiten verschillen doordat de verdikking en het langwerpige deel ongeveer even lang zijn.
- Elliptisch – ovaal, vaak met platte uiteinden.
- Bolvormig – rond, pompoenen kunnen hoekig zijn, vaak met opvallende segmenten (variëteiten – Grote kaas, Mammoet, Zoete kaas).
- Afgeplat – de verdikking is groter dan het langwerpige deel.
Japans
De plant is uitgestrekt, met dunne bladeren en scheuten. Vruchten van de oorspronkelijke vorm, met uitgesproken rimpels, wratachtige gezwellen of segmenten. Ze worden gekenmerkt door vroege volwassenheid, klein formaat, afgeplatte vorm, merkbare wasbloei.
Rassen:
- Platte cerebraal – pompoenen in de vorm van schijven, elk 1,5-3 kg;
- Dwerg – vruchten tot 18 cm in diameter, met een gewicht van 500 g tot 1,5 kg;
- Verlengde cerebrale – vergelijkbaar met een cilinder of intercept.
De beste soorten nootmuskaatpompoenen
Er wordt aangenomen dat Muscat de zoetste is van de wijdverspreide soorten pompoenen. Kwekers proberen variëteiten te creëren met niet al te grote vruchten, ze hebben allemaal een tafeldoel.
Vitamine
Het ras werd in 1952 door het staatsregister goedgekeurd, selectie – Narsullaev N. M. en agrofirm “Poisk”. Laat rijpend, met wimpers tot 6 m, vijfhoekige grijsachtige bladeren, langs de nerven bedekt met kleine witachtige vlekken op bladstelen van 25 cm lang Aanbevolen voor verwerking.
De pompoen is geribbeld aan de stengel, dik, gesegmenteerd, in de vorm van een korte ovaal of cilinder. Gemiddeld gewicht – 4,5-7 kg. De kleur is diep roze met een oranje tint, na rijping roze-bruin. Het oppervlak is bedekt met groene vlekken en gaas. Oranje tot rood vruchtvlees, wisselend zoet, krokant, niet meer dan 10 cm dik.
Gitaar
Een veel voorkomende tafelvariëteit voor het middenseizoen van het landbouwbedrijf Aelita, sinds 2013 in het rijksregister. De hoofdscheut is lang, bladeren zijn heel, groot.
De pompoen is geel, verdeeld in segmenten, knotsvormig, met een gewicht van ongeveer 3,5 kg. Transporteerbaarheid en houdbaarheid zijn goed. Het vruchtvlees is lekker, dik, sappig, knapperig, geel.
Provençaalse nootmuskaat
Franse tafelvariëteit, sinds 2013 in het rijksregister. Middellaat, droogtebestendig, middelgroot, blad zonder witte vlekken.
De vruchten zijn platrond, gesegmenteerd, oranje tot bruin, bedekt met een opvallende wasachtige laag. Gewicht van 3 tot 8 kg. Het vruchtvlees is lekker, medium sappig, dik en dicht, oranje van kleur.
Prikubanskaya
Het ras is middenseizoen, universeel, goedgekeurd door het staatsregister in 1998, de oorsprong is FGBNU VNII RISA. Hoofdscheut 3-4 m, blad donkergroen, vijfhoekig, met witte vlekken.
Peervormige pompoen, de variëteit behoort tot Interceptions. Segmenten zijn afwezig of zwak uitgedrukt, gewicht – 2,3-4,6 kg, integumentaire kleur is oranjebruin, met roodbruin gaas en vlekken. Het vruchtvlees is oranje met een roodachtige tint, sappig, zacht, zoet, tot 4 cm dik, aan de stengel – vast.
Havanna F1
Nederlandse mid-early tafelhybride. In het rijksregister sinds 2015. De hoofdscheut is lang, de bladeren zijn klein, zonder vlekken.
De pompoen is knotsvormig, crème, met een gewicht tot 2 kg. Het vruchtvlees is oranje, krokant, medium sappig en dik. Goede transporteerbaarheid, houdbaarheid – 6 maanden.
Kalebas van harde schors
Cucurbita pepo is een van de meest voorkomende pompoenen en de zaden van de beste variëteiten worden net zo vaak gegeten als het vruchtvlees. Rusland is een van de drie wereldleiders in de commerciële teelt van deze soort. Hardschorspompoen is te vinden onder de naam Common.
Eenjarige plant, kruidachtig. Stengels zijn kort of tot 8 m lang, vijfvlakkig, gegroefd, met een doornige naar beneden. Elke knoop heeft een rank die in een spiraal is gekruld. De bladeren zijn ruw, vijflobbig, met puntige uiteinden, donkergroen. Bloemen zijn oranje.
Alle variëteiten hebben een harde, schelpachtige, houtachtige schil wanneer ze rijp zijn. De pompoen is groot en glad, bolvormig of ovaal, maar zowel de vorm als de grootte van de vrucht is sterk afhankelijk van de variëteit. De pulp is grof, vezelig. Zaden zijn geelachtig of wit, er zijn gymnospermen.
De Hard-Bark Pompoen met grote vruchten is een van de symbolen van Halloween. Vanuit het oogpunt van de consument zijn er decoratieve, tafel- en voedersoorten. Plantkunde onderscheidt drie ondersoorten.
klimmen
Dit omvat alle pompoenen met lange scheuten. Rassen:
- Citrulina – vruchten zijn rond, afgeplat, kortovaal, groot en middelgroot, omvat de overgrote meerderheid van gecultiveerde variëteiten die tot de ondersoort behoren (Mozoleevskaya, Turskaya);
- Groente – pompoenen met een diameter van 15 tot 20 cm met een gewicht van 0,5-2,5 kg, gegeten tot het fruit hard wordt (variëteiten – Kleine en Engelse suiker);
- Courgette klimmen – met lang fruit worden populaire variëteiten Mesiotamsky en Kuldzhinsky zelden in Rusland gekweekt.
Struik
Bush-pompoenvariëteiten worden gekenmerkt door een korte stengel met dicht bij elkaar liggende internodiën, bijna volledig verborgen onder de bladeren. Alle variëteiten worden onrijp gegeten, beter – greens. Overrijp, maar met een schil die geen tijd had om volledig uit te harden, smakeloos werd, vaak vee ging voeren.
Rassen:
- courgette – een bekende groente met langwerpige vruchten;
- squash – de vorm is afgeplat, 2-3 dagen oude eierstokken worden gegeten;
- kukurnek (zwengel) – clavate vruchten met een wrattig oppervlak.
Kleinfruitig
Decoratieve en in het wild groeiende kleine pompoenen. De namen van de variëteiten zijn afhankelijk van de vorm en grootte van de vrucht:
- Mandarijn;
- Peervormige;
- Texas;
- wrattig.
De beste soorten harde pompoenen
Niet alle tuinders weten dat courgette en pompoen, vanuit botanisch oogpunt, pompoenen zijn. Meestal worden hun teelt en culinair gebruik afzonderlijk beschouwd. Hier zijn de variëteiten van klimpompoenen met harde boring.
Danae
Middenseizoen tafelvariëteit van de agrofirm “Poisk”, in het rijksregister sinds 2006. Plagen zijn lang, bladeren zijn groot, met witte vlekken. De pompoen is rond of iets langwerpig, oranje met strepen. Gewicht 5-7 kg.
De pulp is dicht, zetmeelachtig, lichtgeel van kleur. De smaak is goed, de opbrengst is hoog, maar de naakte zaden, zonder schil, zijn van bijzondere waarde..
Danka polka
Tafelvariëteit, midden vroeg, goedgekeurd door het rijksregister in 2006, initiator – Agro-Best agrofirm. Scheuten en bladeren zijn medium. Rijpe oranje-groene pompoen bedekt met witachtige vlekken.
Het vruchtvlees is zetmeelrijk, bevat weinig sap, maar wel erg lekker. Vruchtgewicht – 2-3,5 kg. De binnenholte is groot, de zaden zijn bedekt met huid.
Gribovskaya-struik
Een oud populair ras van het Federaal Onderzoekscentrum voor Groenteteelt. Jaar van inschrijving in het rijksregister – 1964. Vormt een krachtige struik met grote vijfhoekige bladeren zittend op bladstelen van meer dan 30 cm lang.
De pompoen is ovaal of cilindrisch, taps toelopend naar de steel, glad of met zwakke ribben. Gewicht – 2,3-4,8 kg, kleur van de omslag is oranje, met een groenzwart patroon. De schors is dun. Vlees van donkergeel tot lichtoranje, 2-5 cm, zoet, stevig.
Mozolejevskaja 49
Een van de beroemdste oude variëteiten, ingeschreven in het rijksregister in 1943, de oorsprong is FGBNU FNTSO. Middenseizoen, met wimpers tot 8 m, zeer grote vijfhoekige bladeren.
Pompoen in de vorm van een korte ovaal of cilinder die taps toeloopt naar de steel. Het gemiddelde gewicht bereikt 5 kg. De dekkleur na volledige rijping is oranje met een bruingroen patroon. Bij langdurige opslag verdwijnt de groene kleur volledig..
De schors is dun, het vlees is zoet, dicht, van uitstekende smaak, oranje kleur, 4-5 cm De binnenholte is groot.
Spaghetti
Een relatief nieuwe originele vroegrijpende variëteit van selectie “Biotekhnika”, in het rijksregister sinds 2001. Aanbevolen voor gebruik bij het thuis koken en alle soorten winterbereidingen.
Vormt een klimplant met middelgrote vijfhoekige bladeren. Gladde pompoenen met een gewicht van ongeveer 850 g zijn tonvormig, met een romige gladde schil en beige vezelig vruchtvlees. Het bevat weinig sap en suikers, maar is mals en heeft een vanille-aroma.
Zeldzame soorten en variëteiten van pompoenen
Er zijn andere soorten pompoen. Sommige worden gebruikt voor decoratieve doeleinden, andere kunnen worden gegeten. In Rusland kunnen de meeste van hen alleen in verwarmde kassen en kassen leven. Ze zijn niet bijzonder waardevol voor gewone tuiniers, koks of gewoon plantenliefhebbers.
De beroemdste:
- Lagenaria is een liaan tot 15 m. De vruchten zijn lang, met een harde schil, met een gewicht van 4-15 kg. Jongeren, ongeveer een halve meter groot, worden als voedsel gebruikt. Rijpe pompoen kan worden gebruikt om gerechten, pijpen of muziekinstrumenten te maken.
- De fles is een thermofiele wijnstok met grote bloemen die van kleur veranderen afhankelijk van het tijdstip van de dag. Vruchten peervormig of dun, gebogen als een slang.
- Vijgenblad is een vaste plant met vruchten in verschillende vormen, zwarte zaden en wit vruchtvlees. Extreem ziekteresistent, gebruikt om andere soorten te inoculeren.
Drie soorten pompoenen zijn van economisch belang in Rusland en de buurlanden: Hardgekookt, Grootfruitig en Muscat. Het zijn de variëteiten van pompoenen van deze soorten die het best worden gekozen om te planten en te eten. Je kunt altijd een geschikte variëteit vinden – ze verschillen in vorm, gewicht, kleur, rijpingstijd, smaak en aroma.