Peer Roodzijdige winter – een uitstekende keuze voor een landelijke tuin in de Oeral

Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47

Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80

De keuze voor perenrassen onder de bewoners van de Oeral is minder dan in een warm klimaat, vooral omdat het laat rijpt. Maar de roodzijdige winterpeer, gekweekt door de veredelaars van de Zuidelijke Oeral NIIPOK, levert niet alleen een constant hoge opbrengst op, maar slaagt er ook in om in de korte zomer zoet te worden. Toegegeven, het ligt niet erg lang vanwege de dunne schil, maar als je het op tijd plukt en op de “juiste” plaats bewaart, wordt het drie maanden bewaard.

Beschrijving van de variëteit

De roodzijdige peer wordt niet alleen in de Oeral geteeld – hij was geliefd bij inwoners van de meer zuidelijke regio’s, niet beperkt in de keuze van variëteiten, en de Middle Belt. Ze planten daar eigengewortelde of geënte bomen op andere peren. In een koel of veranderlijk klimaat wordt Krasnobokaya geënt op de zaailingen van de Ussuri-peer, waarmee hij goed verenigbaar is.

Het uiterlijk van de boom

Roodzijdige winterpeer op de onderstam van Pyrus ussuriensis vormt een boom van gemiddelde groei met een hoogte van ongeveer 4 m..

De kroon van de roodzijdige is afgerond, de takken zijn dun, gebogen, sterk, skeletachtig ten opzichte van de stam in een hoek van bijna 90 °. Soms denken tuinders dat dit wordt veroorzaakt door een ziekte, in feite is het een raskenmerk. De toppen van de jonge groei zijn naar boven gericht.

De bast is bruin, glad op jonge groei, schilferig op skeletachtige takken en de hoofdgeleider.

Roodzijdige winterperenbladeren:

• groot;
• breed;
• convex;
• gebogen;
• oppervlak – donkergroen, mat;
• zonder rand;
• met een korte, scherpe punt;
• de rand is fijn getand, golvend;
• bladsteel dik, kaal, kort.

Hoe de vruchten eruit zien

In mei opent de peer grote bloemen met ovale roze bloemblaadjes verzameld in een kom. Tegen de tweede helft van september bereiken peren het stadium van verwijderbare rijpheid..

Vruchteigenschappen:

• vorm – peervormig, met een kort, soms licht gebogen smal deel;
• gemiddeld gewicht – 130 g;
• de schil is dun, vettig;
• de kleur van de vrucht bij de oogst is groen;
• na volledige rijping (tijdens opslag) – geelgroen met een frambozenblos, die een klein gebied beslaat;
• de trechter is ondiep;
• de schotel is glad;
• de beker is gesloten, valt niet af;
• lange steel.

Soms bereiken individuele vruchten 180 g.

Roodzijdige perenpulp:

• sappig;
• fijn gemalen;
• wit met een geelachtige tint;
• zoet met een verfrissende zuurheid;
• enigszins scherp voor het begin van de volledige volwassenheid van de consument;
• proefscore – 4,5 punten.

Red-sided is een tafelvariëteit van peren. Voornamelijk bedoeld voor verse consumptie. Niemand verbiedt het om de vruchten te verwerken, maar meestal doet niemand dit, omdat ze tot 3 maanden liggen.

Vruchtvorming en productiviteit

Krasnobokaya komt 5-7 jaar na het planten in vruchtvorming, dit wordt als gemiddeld beschouwd. Het gewas geeft jaarlijks. Het wordt als gedeeltelijk zelfvruchtbaar beschouwd, als er geen andere variëteiten groeien binnen een straal van 40 m, geeft het slechts 20% van de mogelijke opbrengst.

Voor de Roodzijdige peer kunnen andere cultivars die tegelijkertijd bloeien bestuivers zijn, de beste worden overwogen:

• bungelend;
• Severyanka;
• Mythe.

Vruchtvorming Roodzijdig komt voor:

• op fruittakken;
• samengestelde ringetjes;
• speren;
• sommige vruchten zijn vastgebonden aan de uiteinden van de scheuten.

Het gewas moet worden geoogst in het stadium van technische rijpheid. Roodzijdig wordt gedoseerd tijdens opslag. Als je de vruchten aan een boom laat rijpen, zullen ze niet liegen, ze zullen van de boom afbrokkelen.

Opbrengst roodzijdige peren:

• 2-3 jaar na het begin van de vruchtvorming – ongeveer 28 kg;
• na het betreden van de meest productieve leeftijd (13-15 jaar) – gemiddeld 110 kg, wat een goed resultaat is voor een middelgrote boom;
• in industriële tuinen – 105 c / ha.

Weerstand tegen ongunstige factoren

De roodzijdige winterpeer is speciaal gemaakt voor het onstabiele klimaat van de Oeral, hij is goed bestand tegen de grillen van het weer.

Het ras heeft weerstand getoond:

• om te bevriezen tot -40 ° С, de minimum geregistreerde temperatuur waarbij bevriezing door Red-sided wordt geschat op 3 punten – 48,3 ° С;
• droogte;
• schurft;
• galmijt.

Preventieve behandelingen voor plagen en ziekten zullen jaarlijks moeten worden gedaan, anders neemt de opbrengst af, nemen de commerciële en consumentenkwaliteiten van de vruchten af.

Grondbeginselen van landbouwtechnologie

Het telen van roodzijdige peren verschilt niet veel van het telen van andere rassen. Kies voor de landing een zonnige plaats beschermd tegen harde wind. Laagland, blokkades, stilstaand grondwater zijn niet geschikt – niet dichter dan anderhalve meter boven het oppervlak.

Elke grond is geschikt, behalve zandleem. De cultuur groeit beter op zwarte aarde of vruchtbare leem.

Plantschema, als het ras is geënt op de Ussuri-peer:

• 3-3,5 m tussen bomen;
• ongeveer 6 m in rijen.

Het planten wordt uitgevoerd in de Oeral en in andere koele streken in de lente, vóór het begin van de sapstroom. Dus de boom heeft tijd om aan de site te wennen voor het begin van de vorst en wortel te schieten, zelfs in een strenge winter is het onwaarschijnlijk dat het bevriest. Als het ras in het zuiden wordt geplant, wordt de bewerking juist uitgevoerd na bladval.

Overvloedig regelmatig water geven door Red-sided heeft 2-3 jaar na het planten nodig. Dan wordt irrigatie alleen gedaan in de hete, droge zomer, 2-3 keer per seizoen.

Topdressing:

• stikstof – in het vroege voorjaar;
• een compleet mineralencomplex – tijdens de periode van massale bloei;
• kaliummonofosfaat – na de oogst (zal het hout helpen rijpen en beter bestand zijn tegen vorst).

Maar de meeste tuinders beperken zich tot het mulchen van de stamcirkel met een mengsel van droge toorts en as voor de winter. Superfosfaat moet om de 2-3 seizoenen aan hen worden toegevoegd..

De vorming van de roodzijdige peer begint op de leeftijd van 2 jaar. Verplicht:

• jaarlijkse sanitaire snoei;
• het verzamelen van vrijwilligers en fruit dat aan een boom is gedroogd;
• witwassen van de hoofdgeleider en skeletachtige takken tot een hoogte van ten minste 1,2 m;
• preventieve behandelingen.

Peer Roodzijdige winter met zijn voor- en nadelen

Naast het feit dat het ras goed groeit in de Oeral en in andere koele streken, heeft het nog andere voordelen.:

• opbrengst;
• niet veeleisende zorg;
• stabiele vruchtvorming;
• mooie peren;
• goede smaak;
• kwaliteit behouden 1-3 maanden;
• transporteerbaarheid;
• verhandelbaarheid;
• winterhardheid;
• droogtetolerantie;
• gemiddelde boomhoogte;
• weerstand tegen schurft en galmijt.

Nadelen van de variëteit:

• fijnkorrelige pulp;
• er zijn scherpe tonen in de smaak;
• als je te laat bent met het verzamelen van fruit, neemt de houdbaarheid af;
• na volledige rijping aan de boom brokkelen peren af, ze zullen niet lang bewaard worden.

Roodzijdige peer is een uitstekende winterharde variëteit voor de Oeral. De boom is bestand tegen droogte, lage temperaturen en is goed bestand tegen weersschommelingen. Produceert smakelijke, aromatische, zoete vruchten die 1 tot 3 maanden kunnen worden bewaard.