Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Het laatste kwart van de 19e eeuw bereidde serieuze proeven voor Europese wijnbouwers voor in de vorm van voorheen onbekende gewasziekten, waaronder valse meeldauw. In de Oude Wereld werd in 1878 begonnen met de studie van meeldauw, een gevaarlijke ziekte van druivenbladeren en de hele plant als geheel, en 18 jaar later werd het eerste geval van wijngaardschade geregistreerd in Rusland..
Het hele bovengrondse deel van de struik heeft last van de microscopisch kleine schimmel Plasmopara viticola die zich op druiven nestelt..
Ongecontroleerde ontwikkeling van de ziekte dreigt met het drogen van scheuten en aangetaste bladeren, er worden veel minder bessen gevormd en de resulterende eierstok rot en valt eraf. Het hoofd bieden aan een serieuze vijand en het grootste deel van de oogst niet verliezen, is alleen mogelijk door het beeld van de ziekte, de ontwikkeling ervan duidelijk weer te geven en zich te houden aan alle maatregelen om meeldauw op druiven te bestrijden.
Meeldauw schilderij op druiven: foto en beschrijving
De eerste tekenen van meeldauw komen vaker voor op de bladeren. De verspreiding van de schimmel aan het begin van het groeiseizoen wordt aangegeven door olieachtige sporen op hun bovenoppervlak en een onopvallende witachtige bloei op de achterkant van de bladplaat. Bovendien is een specifieke pluis, oftewel sporulatie, beter zichtbaar op de jonge delen van de scheuten en bladeren. Afhankelijk van de vochtigheid en temperatuur van de lucht, het plantenras en het ontwikkelingsstadium van de ziekte, zijn de druivenbladeren in het midden van de scheut bedekt met roodachtige of geelachtige vlekken in verschillende vormen en maten..
Naarmate de schimmel wordt beschadigd en zich verspreidt, begint necrose van de bladplaat, het verlies van gebladerte leidt tot een algemene verzwakking van de struik en verslechtering van de kwaliteit van de bessen.
Het binnendringen van de schimmel op de scheuten gaat niet gepaard met het verschijnen van olieachtige vlekken. Hier zie je meteen grijzige of bruinachtige sporen van uitdrogend weefsel. Het snelst beïnvloedt druivenmeeldauw, zoals op de foto, bloeiwijzen, jonge delen van scheuten en een eierstok die nog niet de grootte van een erwt heeft bereikt. Tegelijkertijd, in vochtige omstandigheden, kan een specifieke witte bloei binnen twee dagen bloeiende borstels en trossen volledig bedekken met een eierstok die bruin wordt en snel afsterft..
Bessen die door de schimmel zijn aangetast in het stadium van vullen of rijpen, worden donkerder, verschrompelen en drogen uit. En op reeds rijpe vruchten verschijnt meeldauw als een depressieve, verkleurde plek in het vlees in het gebied van de stengel. Na verloop van tijd worden dergelijke bessen bruin en verkruimelen ze..
De veroorzaker van druivenbladziekte
Meeldauw of valse meeldauw wordt veroorzaakt door een schimmel die in de vorm van sporen overwintert onder de druivenstruiken, in het gebladerte dat in de herfst is gevallen. Vanwege zijn vorstbestendigheid wacht de ziekteverwekker van valse meeldauw veilig het koude seizoen af, en al bij temperaturen vanaf +8 ° C wordt hij actief en nestelt zich op de groene delen van de struiken met wind- of regendruppels.
Plantinfectie treedt op wanneer de zoöspore zijn huidmondjes op het bladweefsel vindt en vast komt te zitten. Om het verloop van de ziekte van druiven te begrijpen en om bladeren en andere delen van de struik die door meeldauw zijn aangetast te behandelen, is het belangrijk om de cycliciteit van infectie en reproductie te achterhalen..
De duur van de reproductieperiode van een schadelijke schimmel is afhankelijk van de temperatuur en het gunstige resultaat hangt af van de vochtigheid van de lucht. Voor de ontwikkeling van meeldauw op druiven kunnen de optimale omstandigheden worden beschouwd als een temperatuur van 20 tot 27 ° C en de periode dat de struik meer dan vier uur achter elkaar nat blijft..
Op zulke momenten wordt de incubatietijd voor druivenbladziekte drastisch verkort. Tijdens het seizoen geeft de veroorzaker van de ziekte 6 tot 8 generaties, terwijl de incubatietijd op zowel bladeren als bessen tegen augustus merkbaar korter wordt. Tot de temperatuur ‘s nachts daalt tot + 12 ° C, verschijnt er een witachtige pluis boven de huidmondjes, dit zijn clusters van sporendragers. Door met de wind in nieuwe delen van de plant te komen, vooral bij nat weer, laten sporangia nieuwe zoösporen vrij en wordt de cirkel van meeldauwinfectie van druiven, zoals op de foto, herhaald.
Beschermende maatregelen tegen meeldauw op druiven
De tuinman kan de eerste maatregelen nemen om zich te beschermen tegen een gevaarlijke ziekte, zelfs in het stadium van het leggen van de wijngaard. Niet alle rassen zijn even gevoelig voor valse meeldauw. In de vorige eeuw werd duidelijk dat de schimmel, die ernstige schade aanrichtte aan Europese plantages, de opbrengst en vitaliteit van Amerikaanse druiven niet kon beïnvloeden. Bovendien, in planten die resistent zijn tegen meeldauw, als de penetratie van sporen in de weefsels optreedt, volgt de verdere ontwikkeling van de schimmel niet. Om geen levende manifestaties van de ziekte van druivenziekten te zien, gepresenteerd op de foto, en je niet af te vragen hoe bladeren en scheuten moeten worden behandeld, is het beter om van tevoren variëteiten te kiezen die zelden worden aangetast door meeldauw.
Tegenwoordig bieden veredelaars druivenrassen aan die relatief resistent zijn tegen valse meeldauw, zowel tafel- als universeel, maar ook voor technische doeleinden..
Deze planten omvatten de Muromets-variëteit, die in de vroege stadia donkergekleurde dessertbessen geeft, Dnestrovsky-muscat, herfstroze druiven, Moldova-variëteit, Magarach’s Gift en andere variëteiten.
Maar zelfs bij het kweken van resistente rassen, is het onmogelijk om te doen zonder verplichte preventieve maatregelen om meeldauw op druiven te bestrijden..
Telers merkten dat valse meeldauw vaker wordt aangetast door:
- jonge struiken en alleen zaailingen geplant vanuit de school;
- planten die regelmatig worden bemest met producten die stikstof bevatten, maar kalium missen;
- beplanting met een verdikte kroon ondoordringbaar voor lucht en zon;
- struiken, waaronder onkruid wordt bewaard en gevallen bladeren niet worden verwijderd;
- wijngaarden in streken met een vochtig warm klimaat.
Hoewel de belangrijkste maatregelen om druivenmeeldauw te bestrijden het gebruik van chemische behandelingen inhouden, kan het effect van dergelijke medicijnen worden versterkt door regelmatig plantonderhoud in te stellen.
Om het risico op ziekte in de struiken te verminderen, helpt het:
- de locatie van de hekjes langs de richting van de heersende winden in een bepaald gebied;
- opstelling van brede rijafstanden;
- snoeien van druiven, zorgen voor luchten van alle scheuten;
- regeling van de belasting van planten;
- hoogwaardige kousenband van scheuten, puin, jagen en knijpen;
- tijdig verwijderen van onkruid en ploegen of verzamelen van gevallen bladeren.
Maar hoe de tijd te bepalen van het verwerken van druivenbladeren van de ziekte, en hoe de plant te behandelen, als de eerste tekenen van de ziekte al zijn verschenen?
Druiven sproeien van meeldauw als maatregel tegen gevaarlijke ziekte
De timing van de chemische behandeling van de wijngaard met meeldauw hangt voornamelijk af van het verschijnen van olieachtige vlekken op de groene delen van de plant. Het effect van bescherming is het grootst als tegen de tijd dat de sporendragers verschijnen, het oppervlak van de bladeren, bloeiwijzen en scheuten volledig bedekt zijn met een laag van het preparaat. Dit betekent dat de behandeling moet worden uitgevoerd kort voordat de witachtige pluizige bloei op de achterkant van het blad zichtbaar wordt..
De eerste bespuiting gebeurt vóór de bloei, en als vorig jaar de ziekte op druivenbladeren ernstig was, is het vooral belangrijk om de wijngaard te behandelen zodra de temperatuur boven +8 ° C stijgt en de eerste zware regenval valt.
Als u de tijd kiest voor de eerste behandeling van struiken, kunt u zich concentreren op het uiterlijk van de eerste 3-4 bladeren, en verder spuiten is gepland op basis van het uiterlijk en de ontwikkeling van de schimmel.
Behandeling van struiken na de bloei is gericht op het beschermen van de eierstok, nadat de kelk het meest vatbaar is voor ziekten. Als tekenen van de ziekte zichtbaar worden wanneer de druiven actief in bloei staan, wordt de behandeling niet uitgesteld, maar benaderd met producten die geen koper bevatten. Wanneer een eierstok op de handen wordt getoond, zijn behandelingen noodzakelijk, afhankelijk van het weer en de manifestatie van de ziekte..
Bordeaux-mengsel voor de behandeling van druiven van valse meeldauw
De oudste en meest bewezen remedie voor meeldauwbestrijding is Bordeaux-vloeistof, een mengsel van oplossingen van ongebluste kalk en kopersulfaat. Naast valse meeldauw wordt het middel gebruikt tegen anthracnose en andere druivenziekten, daarom kan het worden gebruikt als een maatregel voor uitgebreide preventie en behandeling. Voor de vervaardiging van het mengsel kunt u zowel een kant-en-klaar, in massa geproduceerd medicijn nemen als afzonderlijke componenten gebruiken.
Als de behandeling wordt uitgevoerd voordat de knoppen opengaan, is de concentratie van vitriol in de oplossing 3%, maar bij het besproeien van de bladeren en groene delen van de plant, zal een dergelijk gehalte aan het actieve element ernstige brandwonden veroorzaken.
Daarom wordt voor latere verwerking en behandeling van druiven met een Bordeaux-mengsel, vlak voor de procedure, een samenstelling van 1% gemaakt.
Maak van 5 liter heet water en 100 gram kopersulfaat, grondig roerend, een oplossing. Vervolgens in een apart bakje in 10 liter water 75 gram limoen en ook goed doorroeren. Een oplossing van kopersulfaat wordt voorzichtig in de kalkmelk gegoten, het resulterende product wordt gemengd en gefilterd.
Bordeaux-mengsel voor de behandeling van druiven moet onverwijld worden gebruikt, maar bedenk wel dat de beschermende eigenschappen na de eerste regen verloren gaan, wat betekent dat de behandeling moet worden herhaald. Bij het spuiten wordt speciale aandacht besteed aan jonge groei en de achterkant van het blad..
Fungiciden – medicijnen tegen schimmelziekten
Om de behandeling van druiven met Bordeaux-mengsel effectiever te maken, kan het middel worden gemengd met colloïdale zwavel, een geelachtig poeder dat niet schadelijk is voor de mens en een helder effect heeft tegen schimmels en mijten. Tegelijkertijd verzwakt zwavel het toxische effect van het koperpreparaat en krijgt de wijnstok niet alleen bescherming tegen meeldauw, maar ook tegen echte meeldauw..
Koperchloride is het belangrijkste actieve ingrediënt in fungiciden zoals Abiga-peak en Hom, die worden gebruikt tegen oidium, meeldauw en druivenanthracnose. Een effectief medicijn voor de veroorzaker van valse meeldauw is Delan.
Tegenwoordig zijn er voor de behandeling van meeldauw, naast Bordeaux-vloeistof, in het arsenaal van de teler een aantal effectieve preparaten, beide die koper bevatten en op basis van andere werkzame stoffen..
Als vervanging voor het Bordeaux-mengsel bij de behandeling van druiven, of als aanvulling daarop, kan een limoen-zwavelbouillon worden gebruikt. Bruinachtige of donkeroranje vloeistof met een overheersende geur van waterstofsulfide, ISO, ook actief tegen mijten en schimmels die druiven infecteren.
Alirin-B en Planriz zijn vertegenwoordigers van een klasse van microbiologische middelen die worden aanbevolen voor de behandeling van wijnstokken tegen grijsrot, echte meeldauw en meeldauw.
Fungicide Strobi voor druiven
De werkzame stof van deze moderne remedie wordt gefixeerd op de behandelde delen van de plant, het komt binnen enkele weken vrij en laat de sporen van de schimmel niet ontkiemen, waardoor de wijnstok langdurig en betrouwbaar wordt beschermd tegen meeldauw en oidium.
Bestand tegen regen en niet gevaarlijk voor druiven Strobi:
- beschermt niet alleen planten tegen schimmels die oidium en meeldauw stimuleren, maar bevordert ook de rijping van scheuten;
- geldig van 8 tot 12 dagen;
- kan worden gebruikt met andere medicijnen.
Tegelijkertijd zijn meer dan drie behandelingen Strobi-druiven per seizoen niet toegestaan..
Ridomil Gold voor de preventie van meeldauw op druiven
Dit systemische fungicide wordt profylactisch gebruikt tegen valse meeldauw en andere druivenziekten. Het middel is enigszins toxisch en compatibel met andere geneesmiddelen, en bij afwisseling met contactfungiciden is Ridomil Gold het meest effectief.
Behandeling van gezonde wijnstokken met een risico op meeldauwinfectie wordt uitgevoerd bij droog, kalm weer, wanneer er geen gevaar is voor brandwonden voor de struik.
Het sprayeffect houdt 7 tot 10 dagen aan. De voordelen van het gebruik van Ridomil Gold op druiven zijn dat::
- het product, gedroogd op gebladerte en scheuten, wordt niet weggespoeld door dauw en neerslag;
- bescherming strekt zich uit tot onbehandelde delen van de wijnstok, inclusief de na verwerking gevormde groei.
Als er tekenen van ziekte op de bladeren van druiven zijn, is het noodzakelijk om de plant te behandelen met een fungicide met genezende werking en pas dan, na een week, Ridomil Gold aan te brengen.