Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Er zijn veel insecten in de wereld die landbouwgewassen bederven – Coloradokevers, sprinkhanen, bladluizen, sprinkhanen. Maatregelen om sprinkhanen te bestrijden zijn ongekend, omdat een vraatzuchtig leger in staat is om alle plantages tot de wortel af te knagen en ons zonder oogst achter te laten.
Tot voor kort waren alleen inwoners van de zuidelijke regio’s goed bekend met sprinkhanen. Maar met de opwarming van het klimaat hebben zich overal ongedierte gevestigd en eten ze in der minne aanplant in de hele centrale zone van Rusland..
Dit is het moment om erachter te komen welke schade deze onopvallende insecten aanrichten, hoe om te gaan met krekels en de geplante planten te redden..
Is er een verschil tussen krekels en sprinkhanen?
Velen van ons hebben de meest aangename herinneringen aan het zingen van krekels – wandelingen op warme zomeravonden en bijeenkomsten bij het vuur gaan altijd gepaard met gezellig getjilp. Zijn het dus kwaadaardige plagen van tuinen en boomgaarden? We haasten ons om u te verzekeren: alleen zingende krekels tjilpen – grote insecten die leven op bomen en struiken in warme streken. Ze veroorzaken ook schade, maar door hun indrukwekkende grootte worden ze snel een prooi voor vogels..
Cicaden zijn veel kleiner in lichaamsgrootte, ze weten niet hoe ze moeten tjilpen en besteden al hun kracht aan voedsel en voortplanting. En ze weten er veel van!
Het verschil tussen deze twee families is goed te zien op de foto:
Door hun onbeduidende grootte, enorme vruchtbaarheid en een rustige levensstijl, slagen sprinkhanen erin om in hun korte leven veel problemen aan de landbouw toe te voegen.
Welke schade doen sprinkhanen?
Het orale apparaat van deze insecten is van het zuigende type en is aangepast om weefsels te doorboren en sap op te zuigen. Plagen leven, voeden zich en vermenigvuldigen zich aan de onderkant van het blad, zodat ze lange tijd onopgemerkt blijven. De uitgekomen larven zijn bewegingsloos, maar groeien en vervellen snel. Volwassen individuen kunnen van de ene tak naar de andere springen. Als er geen maatregelen worden genomen om sprinkhanen te bestrijden, kunnen ze in korte tijd de hele tuin vullen en verder gaan..
De speekselafscheidingen van sprinkhanen zijn giftig voor planten. Er verschijnen witte necrotische vlekken op de prikplaats. Na verloop van tijd versmelten ze, de bladeren drogen en vallen eraf..
Zie hoe een rozenblad eruit ziet, waar rozensprinkhanen “op aten”:
In plaats van sappig heldergroen zijn er witachtige droogplekken. Roze fragmenten zijn de ontwikkelingsplaatsen van pathogene schimmels. Rozen met dergelijke bladeren zijn geen bewoners, ze zullen lange tijd ziek zijn en in de allereerste winter bevriezen.
Naast het verwijderen van alle sappen uit planten, verspreiden sprinkhanen verschillende infecties, waarvan de gevaarlijkste virale en tomatenstolbur zijn.
Virale ziekten zijn buitengewoon verraderlijk – ze kunnen gemakkelijk worden vermomd als schimmel- of bacteriële laesies, maar zijn praktisch niet te genezen. Struiken die besmet zijn met mozaïek- of geelzuchtvirussen zijn gemakkelijker te ontwortelen dan te genezen.
Cicaden aan een appelboom, peren- of bessenstruik zijn een zeker teken van het dreigende optreden van een ongeneeslijke infectie, waarna de vegetatie vernietigd zal moeten worden.
Tomatenpilaar is een andere extreem gevaarlijke ziekte die wordt veroorzaakt door het fytoplasma van nachtschade. Tot op heden is er geen effectieve remedie voor behandeling, alle procedures worden teruggebracht tot de vernietiging van zieke struiken. De ziekteverwekker blijft jarenlang actief in de bodem, dus je zult een andere plek moeten zoeken om nachtschadegewassen te planten.
Virale ziekten en tomatenstolbur kunnen leiden tot een tekort aan gewassen tot 70%. Dit zijn enorme aantallen voor de moderne landbouw. Ze doen nadenken over serieuze maatregelen tegen sprinkhanen, als belangrijkste drager van pathogene plantenvirussen..
Beschrijving van de gevaarlijkste soorten sprinkhanen
De vraatzuchtige familie heeft meer dan 20 duizend soorten, maar verschillende worden als de meest schadelijke beschouwd op het grondgebied van Rusland en de post-Sovjet-ruimte:
- wit;
- roze;
- buffel;
- groente;
- gestreept;
- Japans;
- graan;
- zespunts.
Laten we ze beter leren kennen.
Roos (edwardsiana Rosae)
Overal verspreid. Rozen, wilde roos en veel fruitbomen worden aangetast. De lichaamslengte van een volwassene is minder dan 5 mm, de kleur is groengeel. Tijdens zijn leven vervelt hij meerdere keren en laat een lege schil achter op de bladeren. Een volwassen insect is mobiel en springt snel van de ene boom naar de andere.
In de herfst leggen vrouwtjes eieren aan de toppen van de scheuten. In het midden van de lente komen er larven uit. Binnen een maand bereiken ze de volwassen grootte en beginnen ze zich actief voort te planten. Verschillende generaties veranderen in de loop van het seizoen.
Wit (Metcalfa pruinosa Say)
Inheems in Noord-Amerika, is het nu verspreid over alle continenten. De levenscyclus is vergelijkbaar met de rozenbladsprinkhaan. De grootte van een volwassen insect varieert van 2 tot 7 mm. De kleur is wit, het ongedierte ziet eruit alsof het met bloem is bestrooid. Ze is pretentieloos in voeding, minacht niets, maar geeft de voorkeur aan druiven. In de zuidelijke streken, waar de zonnebes overal wordt verbouwd, is het een ware plaag van de wijngaarden geworden..
Vrouwtjes leggen tot 90 eieren in scheuren in de schors; larven komen in het late voorjaar tevoorschijn. Insecten scheiden overvloedig zoete honingdauw af, die mieren en pathogene schimmels aantrekt. Maatregelen ter bestrijding van de sprinkhaan verschillen niet van andere soorten en worden hieronder uitgebreid beschreven..
Buffel (Stictocephala bubalus F.)
Het dankt zijn naam aan het verticale schild aan de voorkant van het hoofd, vergelijkbaar met het voorhoofd van een buffel. Het lichaam is smaragdgroen van kleur, de vleugels zijn doorschijnend. Legt eieren in de bast van jong hout en zaagt er met de legboor doorheen. De larven zijn grijsgroen, met stekels langs de lengtelijn van het lichaam. Elk vrouwtje legt tot 500 eieren per jaar..
Het verslaan van bomen en druivenstruiken met een buffelsprinkhaan kan worden bepaald door bruine ringvernauwingen, ongebruikelijk voor gezonde planten..
Het is in Rusland bekend sinds de jaren 50 van de vorige eeuw. Aanvankelijk at ze de sappen van wilde bomen – es, wilg, populier. Toen proefde en werd ze verliefd op jonge fruitbomen met delicate bast en sappige scheuten. Beschadigt bijna alle tuin- en sierbomen in de zuidelijke regio’s.
Groen (Cicadella viridis)
Volwassenen hebben een roodachtig lichaam en turquoise vleugels met een witte rand. Verdeeld in warme en gematigde klimaten. Houdt van vochtige plaatsen. Komt voor op moerassige plaatsen, in laaggelegen overstroomde weilanden.
De groene sprinkhaan voedt zich met sappig onkruid, peulvruchten en druiven. Het beïnvloedt appel, peer, kers, pruim, perzik, moerbei. Brengt ziekteverwekkende bacteriën over die dodelijk zijn voor druiven.
Gestreept (psammotettix striatus l.)
De kleur is grijsbruin, met onduidelijke strepen. Legt 50-200 eieren in de stengels van wintergranen. De larven komen in het voorjaar uit en voeden zich met de zaailingen van granen. Beschadigt haver, rogge, rijst, gierst, groenten.
De gestreepte sprinkhaan is een drager van vele virale ziekten die tarwemozaïek en dwerggroei veroorzaken..
Japans (Ricania japonica Melichar)
In tegenstelling tot de rest lijkt de Japanse sprinkhaan meer op een mot met gespreide vleugels. Homeland – Zuid-China en Japan. De kleur is beigebruin, strepen. Lichaamslengte tot 1 cm.Een van de meest kwaadaardige plagen van eucalyptus, kersenpruim, theestruik, laurier, perzik, klimop, druiven en appelbomen.
Zespunt (Macrosteles laevis)
Samen met de gestreepte zespuntige sprinkhaan tast het granen aan. De kleur is groengeel, er zijn 6 zwarte stippen op de kop. Bij het leggen van eieren beschadigt het vrouwtje de stengel, waardoor de planten verzwakken. Brengt virale ziekten over. Tijdens het seizoen worden 2-3 generaties insecten vervangen.
Beheersmaatregelen voor sprinkhanen en voorkomen van hun uiterlijk
De meeste plagen, met uitzondering van graansprinkhanen, leggen hun eieren voor de winter in de bast van bomen of op de toppen van de scheuten. Het vroege voorjaar besproeien van de tuin met ureum met kopersulfaat zal helpen om ze te vernietigen. Een sterke oplossing van ureum verbrandt letterlijk de overwinterende eieren van ongedierte zonder het hout te beschadigen. Kopersulfaat voorkomt de ontwikkeling van schimmelziekten als gevolg van schade aan de schors door insecten.
Het verwerken van de tuin met ureum met kopersulfaat gebeurt vóór de knoppauze. Als er tijd verloren gaat, zul je andere maatregelen moeten nemen om sprinkhanen te bestrijden..
Graanongedierte wordt vernietigd door de grond vroeg af te pellen, gevolgd door 2-3 weken later te ploegen. Chemische methoden worden alleen gebruikt bij breedrijige aanplant en ernstige insectenplagen..
Tijdens het groeiseizoen worden dezelfde middelen als voor bladluizen gebruikt om aanplant van parasieten te verwijderen..
Voor de bloei en na de oogst met sterke kolonisatie, zullen behandelingen met de preparaten “Biotlin”, “Tanrek”, “Fufanon” helpen.
Alvorens producten te oogsten, moet de voorkeur worden gegeven aan zachtere producten op natuurlijke basis – “Fitoverma” of een oplossing van terpentijngom. Neem voor het koken 50 g vaste zeep en 1,5-2 liter terpentijn (terpentijnolie) op een emmer water. Het mengsel wordt geschud en op de struiken gespoten, in een poging om aan de onderkant van de bladeren te komen..
Met deze behandeling kunnen tere jonge bladeren lijden, maar ze zullen zeker teruggroeien en een boom of struik zal worden gered van een eeuwig hongerige plaag..
Voor preventieve maatregelen tegen sprinkhanen zijn standaard landbouwtechnieken geschikt:
- tijdige vernietiging van onkruid;
- voldoende schaarse landingen;
- naleving van vruchtwisseling;
- goede plantenverzorging en beperking van stikstofbemesting;
- laat in de herfst ploegen met een naadomslag;
- aankoop van zaailingen alleen in bewezen kwekerijen.
De genoemde maatregelen zullen helpen om de populatie ernstig te beperken of om sprinkhanen volledig het hoofd te bieden en een rijke en gezonde oogst te krijgen..