Europese pagina’s in de geschiedenis van de aardappel – wiresummit.org

Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47


Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80

De eeuwenoude geschiedenis van aardappelen De geschiedenis van de verspreiding van aardappelen over de hele wereld begon in het midden van de 16e eeuw, toen de Spaanse veroveraars landden op de kusten van het moderne Peru. De veroveraars werden aangetrokken door de schatten van onbekende landen. Ze dachten niet eens dat het noemen van hun namen door de eeuwen heen niet geassocieerd zou worden met overwinningen in veldslagen, maar met de ontdekking en geschiedenis van de aardappel, een bescheiden plant uit de Solanaceae-familie. Lees: Aardappelgratin – een stapsgewijs recept met een foto.

Zuid-Amerikaanse oorsprong van aardappelen

Meer dan 99% van het huidige pootgoed heeft gemeenschappelijke genen. Alle gekweekte variëteiten behoren op de een of andere manier tot twee verwante soorten.

Aardappelen als hoofdvoedsel Dit is S. Tuberosum die zich over de hele wereld heeft gevestigd en S. Andigenum, thuis beter bekend, wordt al enkele millennia gekweekt in de bovenste Andes. Volgens botanici en historici is het dankzij kunstmatige selectie die 6-8 duizend jaar geleden begon dat moderne aardappelen qua uiterlijk en smaak weinig lijken op hun wilde voorouders..

Tegenwoordig worden in de meeste regio’s van de wereld talloze soorten Solanum tuberosum of Nightshade-knol gekweekt. Aardappelen zijn het belangrijkste voedsel- en industriegewas geworden voor miljarden mensen die soms de oorsprong van aardappelen niet kennen..

Niettemin groeien in het thuisland van de cultuur nog steeds tussen de 120 en 200 soorten wilde variëteiten. Dit zijn uitsluitend endemieën van het Amerikaanse continent, en de meeste zijn niet alleen niet eetbaar, maar zelfs giftig vanwege de glycoalkaloïden in de knollen.

Een boekgeschiedenis van de aardappel in de 16e eeuw

De ontdekking van de aardappel dateert uit het tijdperk van de grote geografische ontdekkingen en veroveringen. De eerste beschrijvingen van knollen waren van Europeanen, deelnemers aan militaire expedities van 1536-1538.

AardappelgeschiedenisEen van de metgezellen van de conquistador Gonzalo de Quesada in het Peruaanse dorp Sorokota zag knollen die leken op truffels die in de Oude Wereld bekend waren of, zoals ze “tartuffoli” werden genoemd. Waarschijnlijk werd dit woord het prototype van de moderne uitspraak van de Duitse en Russische namen. Maar de Engelstalige versie van “aardappel” is het resultaat van een verwarring tussen de knollen die er hetzelfde uitzien als gewone en zoete aardappelen, die de Inca’s “zoete aardappel” noemden..

De tweede kroniekschrijver in de geschiedenis van de aardappel was de natuuronderzoeker en botanicus-onderzoeker Pedro Ciesa de Leon, die vlezige knollen vond in de bovenloop van de Cauca-rivier, die hem, wanneer hij gekookt werd, aan kastanjes deden denken. Hoogstwaarschijnlijk schilderden beide reizigers Andes-aardappelen..

Face-to-face kennismaking en het lot van een tuinbloem

Aardappelen als sierplantEuropeanen, die gehoord hadden over buitengewone landen en hun rijkdommen, konden de overzeese plant pas dertig jaar later met eigen ogen zien. Bovendien kwamen de knollen die in Spanje en Italië aankwamen niet uit de bergachtige streken van Peru, maar uit Chili en behoorden tot een ander type plant. De nieuwe groente paste niet bij de smaak van de Europese adel en werd als curiositeit in kassen en tuinen gesetteld..

Karl Clusius speelde een belangrijke rol in de geschiedenis van de aardappel, aan het einde van de 16e eeuw richtte hij de aanplant van deze plant op in Oostenrijk en vervolgens in Duitsland. 20 jaar later sierden aardappelstruiken de parken en tuinen van Frankfurt am Main en andere steden, maar het zou niet snel een tuincultuur worden..

Alleen in Ierland schoot de in 1587 geïntroduceerde aardappel snel wortel en begon een belangrijke rol te spelen in de economie en het leven van het land, waar het belangrijkste ingezaaide gebied altijd aan granen werd gegeven. Bij de minste misoogsten werd de bevolking bedreigd door een verschrikkelijke hongersnood. De pretentieloze vruchtbare aardappelen waren hier erg nuttig. Al in de volgende eeuw zouden de aardappelplantages van het land 500 duizend Ieren kunnen voeden.

Apotheker ParmentierEn in Frankrijk en in de 17e eeuw had de aardappel serieuze vijanden, die de knollen alleen geschikt vonden voor voedsel voor de armen of zelfs giftig. In 1630 werd bij parlementair besluit de teelt van aardappelen in het land verboden, en Diderot en andere verlichte mensen stonden aan de kant van de wetgevers. Maar toch verscheen er een man in Frankrijk die het aandurfde om in te grijpen op de plant. Apotheker A.O. Parmentier bracht de knollen die hem van de honger hadden gered naar Parijs en besloot hun waardigheid aan de Fransen te tonen. Hij organiseerde een prachtig aardappeldiner voor de kleur van de hoofdstad en de academische wereld..

Langverwachte erkenning door Europa en distributie in Rusland

Alleen de Zevenjarige Oorlog, verwoesting en hongersnood dwongen de houding ten opzichte van de cultuur van de Oude Wereld te veranderen. En dit gebeurde pas in het midden van de 18e eeuw. Dankzij de druk en sluwheid van de Pruisische koning Frederik de Grote begonnen aardappelvelden in Duitsland te verschijnen. De Britten, Fransen en andere voorheen onverzoenlijke Europeanen herkenden de aardappelen.

Het was tijdens deze jaren dat de Russische graaf Sheremetyev de eerste zak met kostbare knollen ontving en een strikt bevel om te beginnen met groeien. Maar zo’n keizerlijk decreet in Rusland wekte geen enthousiasme..

Erkenning van aardappelen in EuropaHet lijkt erop dat de geschiedenis van aardappelen in dit deel van de wereld ook niet soepel zal verlopen. Catharina II promootte ook een nieuwe cultuur voor Russen en begon zelfs een plantage in de Farmaceutische Tuin, maar gewone boeren verzetten zich op alle mogelijke manieren tegen de plant die van bovenaf was geplant. Tot de jaren 40 van de 19e eeuw donderden aardappelrellen door het land, waarvan de reden eenvoudig bleek te zijn. De boeren die de aardappelen verbouwden, lieten hun gewassen in het licht staan. Als gevolg hiervan werden de knollen groen en ongeschikt voor voedsel. Het werk van het hele seizoen verdween in het riool en de ontevredenheid onder de boeren groeide. De regering nam een ​​serieuze campagne om landbouwtechnieken en aardappelconsumptie uit te leggen. In Rusland, met de ontwikkeling van de industrie, werden aardappelen al snel echt “tweede brood”. Knollen werden niet alleen gebruikt voor eigen consumptie en veevoer, ze werden ook gebruikt om alcohol, melasse, zetmeel te produceren.Boeren leren aardappelen telen

Ierse Aardappeltragedie

En in Ierland is de aardappel niet alleen een populair gewas geworden, maar ook een factor die de vruchtbaarheid beïnvloedt. Het vermogen om gezinnen goedkoop en bevredigend te voeden heeft geleid tot een sterke toename van de bevolking van Ierland. Helaas leidde de verslaving die in de eerste helft van de 19e eeuw ontstond tot een ramp. Een onverwachte epidemie van phytophthora, die de aardappelaanplant in veel regio’s van Europa vernietigde, veroorzaakte een verschrikkelijke hongersnood in Ierland, waardoor de bevolking van het land werd gehalveerd..

Het begin van de aardappelgeschiedenis in de Verenigde StatenSommige mensen stierven en velen werden gedwongen naar het buitenland te gaan op zoek naar een beter leven. Samen met de kolonisten kwamen ook aardappelknollen naar de kusten van Noord-Amerika, wat leidde tot de eerste gecultiveerde plantages op deze landen en de geschiedenis van aardappelen in de VS en Canada. In West-Europa werd phytophthora pas in 1883 verslagen, toen een effectief fungicide werd gevonden.

Britse kolonisten en de geschiedenis van de Egyptische aardappel

Aardappelen in Egypte en AfrikaTegelijkertijd beginnen Europese landen de aardappelteelt actief uit te breiden naar hun koloniën en protectoraten. Deze cultuur kwam aan het begin van de 19e eeuw naar Egypte en andere landen in Noord-Afrika, maar werd wijdverbreid dankzij de Britten aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog. Egyptische aardappelen werden gebruikt om het leger te voeden, maar in die tijd hadden de lokale boeren niet de ervaring of voldoende kennis om serieuze oogsten te behalen. Pas in de vorige eeuw, met de komst van de mogelijkheid om plantages en nieuwe variëteiten te irrigeren, begonnen aardappelen overvloedige oogsten te geven in Egypte en andere landen..

Moderne knollen lijken inderdaad weinig op die welke ooit uit Zuid-Amerika werden meegebracht. Ze zijn veel groter, hebben een ronde vorm en een uitstekende smaak..

Aardappelen van verschillende rassenTegenwoordig worden aardappelen als vanzelfsprekend beschouwd in het dieet van veel mensen. Mensen denken niet of weten zelfs niet dat de echte kennismaking van de mensheid met deze cultuur minder dan vijfhonderd jaar geleden plaatsvond. Ze kennen de oorsprong van de aardappelen op het bord niet. Maar tot nu toe tonen wetenschappers serieuze interesse juist in wilde soorten die niet bang zijn voor veel ziekten en plagen van gekweekte variëteiten. Om de nog onontgonnen mogelijkheden van de plant te behouden en te bestuderen, werken gespecialiseerde wetenschappelijke instituten over de hele wereld. In het thuisland van de cultuur, in Peru, heeft het International Potato Centre een opslagplaats gecreëerd van 13 duizend monsters van zaden en knollen, dat een goudfonds is geworden voor veredelaars over de hele wereld..

Aardappelgeschiedenis – video