Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
De levensduur van bomen hangt vooral af van de soort en de omgevingsomstandigheden. De meesten van hen leven ongeveer een eeuw, maar er zijn ook kampioenen die duizend jaar of ouder zijn. We hebben het natuurlijk over sterke, gezonde bomen die in gunstige omstandigheden verkeren en niet door mensen worden gekapt..
Hoe de leeftijd van een boom te achterhalen??
Voordat u erachter komt hoeveel bomen er leven, is het handig om te begrijpen hoe hun leeftijd wordt berekend. Het feit is dat ze ongelijk in de breedte groeien. Bomen krijgen energie voor ontwikkeling van de zon door middel van fotosynthese. Tijdens perioden van zonneactiviteit is de groei natuurlijk actiever en tijdens perioden van afnemende zonne-intensiteit vertraagt de groei..
De uitzetting van de boomstam vindt plaats dankzij het cambium, een speciaal weefsel dat levende cellen naar binnen (naar het midden van de stam) en naar buiten (naar de schors) toe creëert. De cellen in het cambium worden onderdeel van het hout – een ondersteunend systeem dat voedingsstoffen van de wortels naar de bladeren transporteert. De cellen die zich buiten het cambium (onder de schors) bevinden, leveren organisch materiaal van de bladeren naar de wortels, dit weefsel wordt bast genoemd.
In het voorjaar creëert cambium brede cellen met smalle wanden. Ze zijn nodig voor een efficiëntere en snellere levering van voedingsstoffen en micronutriënten. Cambium produceert in de herfst smalle cellen met dikke wanden, die de boomstam extra stevigheid geven. Zo worden er per jaar twee soorten stoffen geproduceerd: de ene laag (lente) is lichter, de andere laag (herfst) is veel donkerder..
Het is beter om het aantal strepen te bepalen met behulp van een microscoop en speciale kleurstoffen, omdat ze vrij smal zijn. Door het aantal donkere en lichte ringen kan men niet alleen de leeftijd van de boom inschatten, maar ook de klimatologische omstandigheden waarin hij groeide. Bredere, donkere gebieden duiden op een ongunstige, koude herfst en lange winter..
Om de leeftijd van een boom te weten te komen, moet je hem omhakken. In sommige gevallen is dit onmogelijk of onwenselijk..
In een dergelijke situatie wordt de methode van het berekenen van het gemiddelde gebruikt. Op het niveau van anderhalve meter wordt de omtrek van de romp (in centimeters) berekend en gedeeld door een constante π (~ 3.14), zo wordt de diameter van de boom gevonden.
Deze waarde wordt gedeeld door de gemiddelde jaarlijkse groei van de onderzochte plantensoorten in de regio. Het resultaat is een ruwe indicatie van de levensduur van de boom. Natuurlijk geeft deze methode alleen benaderende cijfers. Bovendien kan het verschil tussen hen en het werkelijke aantal jaren oplopen tot 20-30% of meer..
Daarom is de meest gebruikelijke manier om de boom om te hakken en het aantal ringen te tellen..
Wat beïnvloedt de levensduur??
Voordat u erachter komt hoe oude bomen leven, moet u overwegen wat hun leeftijd beïnvloedt. De levensverwachting is sterk afhankelijk van verschillende natuurlijke omstandigheden. De meest invloedrijke factoren zijn onder meer:
- Genetische individuele mogelijkheden van de plant. Op het eerste gezicht zijn ze allemaal hetzelfde, maar in feite variëren bomen in de vorm en grootte van bladeren, cambiumactiviteit en andere kenmerken. Dit alles heeft een sterk effect op het aanpassingsvermogen van de plant aan ongunstige omstandigheden..
- Kenmerken van de bodem. De samenstelling, verzadiging met water, verzadiging met sporenelementen en voedingsstoffen. Op schaarse landbouwgrond kunnen bomen slecht groeien, terwijl aan de overkant op rijke, nog niet gecultiveerde grond planten eeuwenlang kunnen leven.
- Luchtvochtigheid en temperatuur hebben weinig effect, aangezien het klimaat in elke zone meestal gedurende een lange periode stabiel is. De uitzondering zijn wereldwijde weersveranderingen (ijstijden). Natuurlijk kan voor kortlevende planten zelfs een lichte droogte fataal zijn..
- De kenmerken van het terrein (de aanwezigheid van een helling, berg of grote gebouwen) veranderen het verlichtingsniveau, de sterkte, de windrichting en andere belangrijke parameters aanzienlijk. En ze verminderen of verlengen op hun beurt de levensduur van de boom aanzienlijk..
- Kenmerken van het bos. Met een hoge dichtheid aan hoge bomen die in de buurt groeien, is de kans dat een bepaalde plant een aanzienlijke omvang krijgt vrij klein. Dit wordt ook beïnvloed door de soortenrijkdom, het is bijvoorbeeld erg moeilijk voor een loofboom om te groeien in een donker naaldbos..
- Ziekten en plagen. Ongedierte omvat insecten die aan schors en bladeren knagen, en dieren en geleedpotigen die aan wortels knagen. Ziekten in bomen zijn bacterieel en schimmel.
Dit zijn de belangrijkste natuurlijke omstandigheden. Maar er zijn ook kunstmatige. Een boom leeft minder in een sterk vervuilde stedelijke omgeving. Omgekeerd neemt de levensverwachting aanzienlijk toe in grote parken, waar geen vuil is, maar wel plantenverzorging en bescherming tegen plagen en ziekten..
Loofbomen
Interessant is dat de levensverwachting van wilde bomen veel hoger is dan die van fruitgewassen. Dit komt door het feit dat een persoon, door de selectiemethode, gewassen creëerde die in de kortst mogelijke tijd maximale opbrengsten gaven. Zo’n hoge productiviteit houdt rechtstreeks verband met het feit dat de boom weinig kracht en middelen voor zichzelf heeft, hij geeft alles aan fruit. Daardoor leeft veel minder.
De meest voorkomende fruitbomen op onze breedtegraad zijn appel en peer. Ze leven maximaal een halve eeuw, maar wilde soorten kunnen 100-150 jaar groeien. Andere gewassen – pruim, duindoorn, abrikoos – leven tot 20-30 jaar. Dit komt door het feit dat deze gewassen traditioneel worden verbouwd op de zuidelijke breedtegraden. Een perzik in onze strip wordt bijvoorbeeld helemaal niet langer dan 15 jaar..
Alle wilde loofbomen doen er veel langer over om te groeien. Aspen en els leven tot 150 jaar, walnotenbomen leven gemiddeld 2 eeuwen. Iep, es en berk groeien tot 3 eeuwen, en beuk leeft tot 500 jaar. Maar de recordhouder is de eik – hij leeft gemiddeld anderhalf millennia. Natuurlijk hebben we het over het mogelijke levenspotentieel van deze boomsoorten, want in echte moderne omstandigheden zal niemand ze langer dan 100-200 jaar laten leven..
Coniferen
Coniferen leven veel langer dan loofbomen. Dit komt door een lager metabolisme, ernstig aanpassingsvermogen in barre klimatologische omstandigheden. Door de vorm van de kroon van een naaldboom kun je de maximale hoeveelheid energie onttrekken die de zon kan geven.
Het sterk vertakte wortelstelsel helpt ook om te overleven, evenals het feit dat de naalden ook in de winter voedingsstoffen blijven produceren, zij het in minimale hoeveelheden. Tegelijkertijd kunnen de wortels, zelfs uit de bevroren grond, mineralen en water krijgen. In dit geval zijn de naalden bedekt met was, wat voorkomt dat water verdampt..
Spar – de kortstlevende plant onder coniferen, kan tot 2 eeuwen bestaan. Sparren en dennen die in ons land veel voorkomen, leven tot 600 jaar. Europese lariks leeft tot 500 jaar, en zijn Siberische tegenhanger – tot 900 jaar (een duidelijk voorbeeld van het effect van een laag metabolisme). Cederpijnboom leeft tot 1000 jaar, maar de belangrijkste langlevende boom is sequoia, die gemiddeld 5 millennia leeft.
Draaitabel
Laten we voor de duidelijkheid de levensverwachting van bomen samenvatten in een tabel, de wereld rond ons land geeft ons de volgende cijfers:
Het is onmogelijk om elke boomnaam en levensduur in één tabel te vermelden, omdat er te veel variëteiten zijn.