Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Op de rivieren en meren van het Zuid-Amerikaanse continent, Azië en Afrika wordt de Eichornia-waterhyacint soms een serieus probleem voor de inwoners van de omliggende dorpen, biologen en alle lokale flora en fauna. De cultuur groeit enorm in een warme omgeving en sluit het wateroppervlak van hele reservoirs volledig af, waarvoor de waterhyacint terecht de bijnaam “waterplaag” kreeg.
In gebieden met een gematigd klimaat komt een inboorling uit de zijrivieren van de Amazone niet in het wild voor. Maar waterhyacint, zoals op de foto met sierlijke blauwe, paarse en witte bloemen tegen een achtergrond van weelderig groen, is wenselijk op kunstmatige vijvers, in wintertuinen en grote aquaria.
Waterhyacint Eichornia – soortkenmerken
Eichornia lijkt alleen uiterlijk op hyacinten die in tuinen bloeien. In feite is het een uitsluitend waterplant die gedijt in warme, kalme wateren die rijk zijn aan organisch materiaal. Thuis is waterhyacint een bijna continu bloeiende kruidachtige vaste plant. Op het wateroppervlak worden rozetten van sappige dichte bladeren vastgehouden dankzij ronde verdikkingen op de bladstelen. Wanneer een dergelijke formatie wordt doorgesneden, wordt in het onderste deel van de stengel een met lucht gevuld weefsel met een honingraatstructuur gevonden..
Eigenaardige drijvers houden perfect een groene weelderige rozet vast met steeltjes die uit het midden komen. De bladeren van de waterhyacint Eichornia zijn rond, leerachtig met gebogen nerven. De bloeiperiode van spectaculaire bloeiwijzen is niet langer dan één dag en na verwelking verbergt de steel zich in de waterkolom. En vezelige, krachtige wortels kunnen wel een halve meter lang worden..
Kenmerken van het kweken van waterhyacint in een vijver
Hoe exotisch de waterhyacint ook is, het planten en verzorgen van dit gewas is niet zo moeilijk als het klinkt. Het belangrijkste is om omstandigheden te creëren die dicht bij de natuurlijke omstandigheden voor Eichornia liggen. Het water voor het leefgebied van de waterhyacint in de vijver moet rijk zijn aan organische componenten. Als additieven kunt u gebruiken:
- humus;
- compost of toortsinfusie;
- gereinigd bodemslib;
- complexe meststoffen voor aquariumplantensoorten.
De groei van uitlaten is direct afhankelijk van het gehalte aan voedingsstoffen.
Waterhyacint Eichornia voelt zich goed in water met een licht alkalische reactie en is zelfs niet bang voor onzuiverheden die schadelijk zijn voor andere waterflora. De krachtige, sterk vertakte wortels van de plant zetten uit onder water en bedekken een enorm volume, zoals een pomp, en zuigen niet alleen organisch materiaal weg, maar ook fosfaten, sporen van oliën en fenolen, insecticiden en metaaloxiden. Daarom wordt deze cultuur tegenwoordig gebruikt voor de zuivering van afvalwater en sedimentatietanks..
Naast de biochemische samenstelling is het voor de kweek uiterst belangrijk om lucht- en watertemperaturen te bieden die dicht bij de omstandigheden van de subtropen liggen..
Als waterhyacint bloeit in de natuur?
In Azië en Zuid-Amerika groeien hyacinten bij een luchttemperatuur niet rond de +26 ° C. In de middelste rijstrook komen dergelijke warme periodes niet vaak voor. Bloei begint bij + 28 ° C en stopt al bij + 22 ° C. Daarom is het in het noorden van de regio Tsjernozem moeilijk om een jaarlijkse bloei van een watercultuur te bereiken. Maar hoe dichter bij het zuiden, hoe actiever de waterhyacint bloeit in vijvers en andere wateren..
Als de zomer koud is, groeit een hoed van rijkgroen gebladerte prachtig over het water. Voor de teelt in een vijver worden waterhyacinten in mei of juni geplant, wanneer het water al voldoende is opgewarmd en er geen kans is op koude klappen..
Reproductie van de waterhyacint van Eichornia
Meestal kan waterhyacint in een vijver vegetatief worden vermeerderd door jonge rozetten van moederplanten te scheiden. Een toename van de massa van eichornia treedt op met een afname van de duur van de daglichturen, die kunnen worden gebruikt om plantmateriaal te verzamelen..
Als er naast de waterhyacint, zoals op de foto, andere vegetatie, vissen, amfibieën of weekdieren in het reservoir zijn, kan overmatige reproductie van Eichornia ook leiden tot een verandering in het verlichtingsniveau en zuurstof in het water wat betreft de dood van flora en fauna. Hyacint plant zich ook voort door zaden. Maar voor hun rijping is een luchttemperatuur van minimaal +35 ° C vereist, wat in de meeste regio’s van Rusland praktisch onbereikbaar is..
Overwinterende waterhyacint
Met de komst van de herfst en een daling van de temperatuur moet de waterhyacint Eichornia worden overgebracht naar een verlichte, warme kamer. Een aquarium, bassin of andere geschikte bak kan dienen als bak voor het winterverblijf van de plant. Om het vat te vullen, nemen ze hetzelfde water waarin de hyacint in de zomer groeide. Je kunt slib toevoegen waarin Eichornia wortel kan schieten.
- Tijdens de overwintering heeft Eichornia niet langer zo’n hoge temperatuur nodig als in de zomer. Het is voldoende dat de kamer waar de plant wordt bewaard ongeveer + 20 ° С . is.
- Het water moet dezelfde temperatuur hebben.
- De rozetten van de waterhyacint op de foto zijn extreem gevoelig voor een gebrek aan licht, daarom organiseren ze boven de container met planten verlichting tot 14 uur per dag.
- De plant mag geen zuurstof tekort komen, maar tocht voor waterhyacint is erg gevaarlijk..
- De constante verdamping van vocht heeft geen goed effect op de toestand van de uitlaten, waarvan het niveau tot het voorjaar moet worden gecontroleerd.
Om ervoor te zorgen dat de plant niet “verhongert” tijdens het koude seizoen, wordt er een beetje meststof voor aquariumsoorten aan het water toegevoegd.
Waterhyacint – fotogebruik in landschapsontwerp
Ondanks al zijn pretentie en vermogen om zich voort te planten, houdt de waterhyacint Eichornia niet van tocht. Lisdoddes, moerasirissen en andere verticaal groeiende soorten langs de waterlijn zorgen voor een goede gewasbescherming. Maar waterlelies kunnen last hebben van een groeiende buurman..
Naarmate ze groeien, bedekken de stopcontacten niet alleen het oppervlak van het reservoir tegen de zonnestralen, maar verminderen ze ook het zuurstofgehalte in het water. Daarom is het belangrijk dat andere bewoners van de vijver zorgen voor extra beluchting van het water, zodat vissen, schelpen en andere waterdieren geen ongemak voelen. De populatie waterhyacint in de vijver vereist constante monitoring en bij de eerste tekenen van overvloedige plantengroei moeten ze worden uitgedund.