Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Van de lente tot de herfst verrukken pelargoniums die worden gekweekt als kamer- en tuinplanten eigenaren met weelderige bloeiwijzen, doorstaan alle ontberingen en groeien prachtig, waarvoor slechts een beetje aandacht en eenvoudige zorg nodig is. Maar soms klagen liefhebbers van kamerbloemen dat pelargonium zijn aantrekkelijkheid verliest, weigert te bloeien en dat de bladeren geel worden en uitdrogen. Wat zou de reden kunnen zijn voor dit gedrag van de plant? Waarom worden pelargoniumbladeren geel??
Verzorgingsfouten die leiden tot vergeling van pelargoniumbladeren
Bladverkleuring, lethargie en gele tint zijn de meest voorkomende tekenen van ongezonde planten. Er kunnen verschillende redenen zijn voor het ongemak. En een van de meest voor de hand liggende zijn de zorgfouten die hebben geleid tot de verzwakking van de struik:
- Een pot te krap voor een plant, waarin de wortels al het volledige volume hebben ingenomen dat voor hen is bedoeld, en de pelargonium mist vocht en voeding.
- Slechte watergift, die niet voorziet in de behoefte van de plant aan vocht en leidt tot vergeling van de randen en vervolgens uitdroging van de bladeren.
- Overmatig bodemvocht kan tot ernstiger gevolgen leiden – tot verval en verlies van het wortelstelsel. En in dit geval worden de bladeren van pelargonium geel wanneer het probleem een serieuze wending neemt..
- De gele randen van vooral volwassen bladeren zijn een teken voor een teler dat pelargonium intensievere voeding nodig heeft, en de struik moet niet alleen worden bemest met kalium, stikstof en fosfor, maar ook met micro-elementen, na bladvoeding.
Niet minder gevaarlijk voor pelargoniums zijn insectenplagen die zowel op het groene deel van de plant als in de grond parasiteren..
Geraniums, die in de zomer in de tuin of in balkonbakken worden gekweekt, worden het vaakst aangetast door insecten..
Onder deze omstandigheden, op de achterkant van het gebladerte en in de oksels, kun je bladluizen en trips vinden, die zich voeden met plantensappen en een van de redenen worden waarom de bladeren geel worden op pelargonium. In de tuin, in gebieden met zware, vochtige grond, trekken de sappige stengels van pelargonium slakken aan. Gebladerte en bloeiwijzen hebben last van rupsen en bladwormen.
Producten voor terrestrische insectenbestrijding omvatten het handmatig verzamelen van ongedierte en de behandeling van de plant met gespecialiseerde insecticiden. Het is moeilijker als de pelargonium wordt aangevallen door aaltjes die in de grond leven. In dit geval verzwakt de plant, verdort, wordt het gebladerte kleiner en zijn knobbelformaties met parasietcysten merkbaar op de wortels. Om te voorkomen dat het ongedierte pelargoniums bereikt, worden planten alleen in gedesinfecteerde grond geplant. Dezelfde maatregel zal het risico op infectie van de struiken helpen verminderen met ziekten van bacteriële, virale en schimmelachtige aard die gevaarlijk zijn voor pelargonium..
Risicofactoren die pelargonium verzwakken
Naast bodem van slechte kwaliteit wordt de verspreiding van ziekten vergemakkelijkt door:
- overmatige dichtheid of armoede van de bodem;
- gebrek aan licht en lucht met overmatige plantdichtheid;
- het gebruik van pesticiden en herbiciden;
- zure omgeving, waardoor de plant niet de juiste hoeveelheid voedingsstoffen en mineralen kan ontvangen;
- overtollige stikstof in de toegepaste meststoffen;
- schade aan het wortelstelsel en het groene deel van de pelargonium, bijvoorbeeld na transplantatie.
Al deze factoren verzwakken planten, die een gemakkelijke prooi worden voor zowel plagen als verschillende ziekten. Welke ziekten heeft pelargonium en hoe ermee om te gaan??
Pelargoniumziekten: foto’s en beschrijvingen
Als de schending van de groeiomstandigheden en het verschijnen van plagen van pelargonium zeer scherp en snel reageren, dan zijn de ziekten in de eerste stadia latent en laten ze zich niet lang voelen.
Grijze rot van pelargonium
Als gevolg van infectie van planten met de schimmel Botrytis cinerea, zijn de bladeren, toppen van de stengels en bloeiwijzen bedekt met grijze vlekken die bedekt zijn met een soort pluisjes. Tegelijkertijd kan de ziekte van pelargonium, zoals op de foto, een bloem in verschillende stadia van ontwikkeling infecteren, zowel tijdens de bloeifase als tijdens de rustperiode.In plaats van de vlekken verschijnen dode weefselgebieden, die zijn duidelijk te onderscheiden op de bladeren door bruine concentrische ringen langs de rand van de schimmel..
Onder invloed van de ziekte, zoals op de foto, werpen pelargoniums hun knoppen af, waaruit de sporen van de schimmel op het gebladerte en het oppervlak van de grond vallen. Tenzij er dringend actie wordt ondernomen, stopt de verspreiding van grijsrot pas als de scheut vergaat. De ontwikkeling van de ziekte wordt bevorderd door een hoge luchtvochtigheid en onvoldoende zorgmaatregelen.
Wortelrot of “zwarte poot”
Rotting van het onderste deel van de stengel en een deel van het wortelstelsel, wat de verspreiding van schadelijke schimmels Pythium en Rhizoctonia vanaf de zijkant voor de teler veroorzaakt, ziet eruit als:
- vergeling van pelargoniumbladeren;
- verwelking van scheuten;
- verzwakking van de plant;
- opschorting van zijn groei.
De reproductie van schimmels veroorzaakt een ringvormige laesie van de stengel op het maaiveld, waarop bij hoge luchtvochtigheid sporen van grijze of witachtige bloei merkbaar zijn. De weefsels veranderen snel van structuur, worden nat, gelaagd en alle delen van de plant boven de plaats van verval verliezen hun vermogen om vocht en voeding te ontvangen.
De beschadigde wortels vervormen, worden bruin, vloeibaar en ondergaan necrose. Van de ziekte, zoals op de foto, lijden pelargoniums vaak op jonge leeftijd. Stekken die zich in een te vochtige, dichte omgeving bevinden, lopen vooral risico op ziekte. De plant wordt als gevolg van schimmelaantasting snel zwakker en sterft af.
Pelargonium bacteriële ziekte of gommosis
Hommosis of bacteriële bladvlek gaat niet alleen gepaard met een verandering in de kleur van het blad, maar ook met rotting en verwelking van de stengels.
Pelargoniumziekte, zoals op de foto, wordt snel duidelijk en wordt bepaald door de geelheid van de bladeren en bruine vlekken tussen de nerven, en wordt veroorzaakt door de pathogene bacterie Xanthomonas campestris. De eerste tekenen zijn te zien op de achterkant van de bladplaten en naarmate de ziekte vordert, drogen de randen van de bladeren uit, worden de nerven zwart.
Wanneer de infectie allesomvattend wordt, verdort de pelargoniumplant, de scheuten sterven geleidelijk af. Het zwart worden niet langer van invloed op delen van de bladeren, maar op hele stengels. In tegenstelling tot de “zwarte poot” is de rot in dit geval droog. De moeilijkheid bij het diagnosticeren van bacteriële spotting is dat deze ziekte van pelargonium gemeenschappelijke kenmerken heeft met insectenschade aan planten..
Mozaïekvlek op pelargoniumbladeren
Verschillende varianten van mozaïekziekte komen veel voor op pelargoniums, vooral als de planten vol en bij een hoge luchtvochtigheid worden gekweekt..
Dit gebeurt soms in de kassen van bloemenkwekerijen, van waaruit bloeiende gewassen op de vensterbanken van gewone amateurs vallen..
Pelargonium bladroest
Bruine of roodachtige sporen van roest op de bladeren van pelargonium zijn geen sporen van irrigatie met water van slechte kwaliteit, maar het resultaat van de activiteit van de schimmels Puccinia pelargonii-zonalis.
Van buitenaf ziet het beeld van de ziekte eruit alsof het gebladerte van pelargonium geel wordt, maar als je naar de achterkant kijkt, kun je duidelijk pads onderscheiden met rijpende sporen, die, nadat ze naar vrijheid zijn ontsnapt, de volgende infectiegolf vormen . Als de ziekte systemisch wordt, worden de bladeren van pelargonium volledig geel, vallen dan af en de infectie verspreidt zich naar de stengels.
Alternaria en cercospora
Bij beide ziekten worden grijsachtige of bruine vlekken op de bladeren opgemerkt op pelargoniumplanten, het weefsel dat opdroogt, barst en afbrokkelt. Schadelijke schimmels, de bronnen van het probleem, nestelen zich op de rug van voornamelijk oud gebladerte, maar dan verspreidt de pelargoniumziekte, op de foto, zich langs de stengels. De ernst van de ziekte wordt aangegeven door het lichter worden van de kleur van de bladplaten en het verlies van bladeren..
Oedeem van pelargoniumplanten
De geelheid en het lichter worden van het gebladerte kan ook wijzen op oedeem dat optreedt bij overmatig water geven tijdens perioden van lage temperatuur, bewolkt weer en onder andere omstandigheden die ongunstig zijn voor de groei van pelargonium..
Als er chlorosevlekken ontstaan op de achterkant van het blad, kan de teler merken dat ze gevuld zijn met vocht, dan worden de formaties grof en krijgen hun weefsels de eigenschappen van kurk. Dit is de reden waarom de bladeren van pelargonium geel worden en afsterven. De ziekte is vooral gevaarlijk voor klimoppelargoniums en hun hybriden..
Hoe om te gaan met pelargoniumziekten??
Al uit de beschrijving en foto wordt duidelijk hoe gevaarlijk pelargoniumziekten zijn voor planten, maar hoe ermee om te gaan thuis of in tuinomstandigheden?
Alle belangrijke maatregelen ter bestrijding van bacteriële en schimmelziekten zijn gebaseerd op competente zorg en preventie.
Nadat u comfortabele omstandigheden voor pelargoniums heeft gecreëerd, kunt u ze op betrouwbare wijze beschermen tegen ongedierte en parasitaire micro-organismen:
- De grond voor pelargonium mag niet dicht en te vochtig zijn..
- Het voedingsgehalte in de bodem moet de behoeften van de plant volledig dekken en in balans zijn.
- Overtollige stikstof in de bodem is niet de beste manier voor de groei van pelargonium.
- De plant heeft een goede drainage nodig zodat het water niet stagneert en geen wortelrot veroorzaakt.
- Pelargoniums houden niet van water geven en vocht op de bladeren.
- Plantdichtheid mag niet worden toegestaan, anders krijgen de planten minder zuurstof, wordt de grond niet geventileerd.
- Alleen goedaardig gezond materiaal wordt genomen voor reproductie..
- De grond onder de struiken wordt regelmatig ontdaan van plantenresten, onkruid, losgemaakt en gemulleerd.
Als pelargonium tekenen van een of andere ziekte vertoont, is het niet langer de moeite waard om je te beperken tot preventieve maatregelen. In dit geval moeten ziekten van pelargonium worden bestreden met behulp van bestaande fungiciden en andere speciale middelen..