Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Rhododendron Daursky is de naam van een bladverliezende of groenblijvende struik die behoort tot de heidefamilie. Het groeit in Noord-Mongolië, Japan, Korea, het Verre Oosten en Sakhalin, Mantsjoerije, Transbaikalia. In Rusland is de plant alleen in de natuur te vinden in gebieden ten oosten van het Altai-gebergte..
De uiterlijke vormen van de struik zijn zo verschillend dat het soms erg moeilijk is om het te onderscheiden van andere soorten – de Sichotinsky of Ledebour rododendron. Zelfs experts konden lange tijd niet het exacte groeigebied van de Daursky-rhododendron bepalen. In 1978 werd dit probleem opgelost door de botanicus-dendroloog G.P. Tafintsev.
De plant groeit apart of vormt grote struikgewas. Er is vooral veel Daursky-rhododendron in loofbossen, op braakliggende terreinen, in eikenbossen, in rotsachtig terrein, waar veel puin ligt.
Rhododendron Daursky, plantbeschrijving
De hoogte van deze struik bereikt vaak twee meter. De scheuten zijn vertakt, recht omhoog gericht. In één rododendronstruik kun je 20-40 dunne twijgachtige scheuten tellen. Jonge scheuten zijn roestbruin van kleur, met licht behaard en een groot aantal sessiele klieren. De plant heeft een vlak wortelstelsel dicht bij het oppervlak.
De bladeren van de Daursky rododendron zijn ovaal van vorm. Hun lengte is 1,3-4 cm, breedte is 0,5-1 cm, de bladstelen zijn kort en verschijnen aan het einde van de bloei op de plant. Jonge bladeren zijn lichtgroen, later bruin. Met het begin van de herfstkoude kiekjes, beginnen de bladeren in buizen te krullen en vallen af. Weinigen blijven tot de lente aan de plant.
Bloeiwijzen zijn voornamelijk apicaal, omdat ze zich meestal aan de uiteinden van de scheuten bevinden, maar er zijn ook axillaire, die zich aan de buitenste bladeren bevinden. De bloemknoppen zijn gegroepeerd van één tot drie, van elk verschijnt slechts één bloem, waarvan de lengte van het steeltje 3 tot 5 mm kan zijn.
De kelk van de rododendronbloem is klein, schilferig. Lichtroze, met een lila tint, de bloemkroon heeft een trechtervormige vorm. tien meeldraden.
De struik bloeit eind april, bij goede weersomstandigheden eerder.
Vruchten zijn eivormige capsules, niet meer dan 1,2 cm lang. De duur van het groeiseizoen van rododendrons die in de regio Moskou groeien, is ongeveer 135 dagen.
Daurische rododendron, is het wilde rozemarijn of niet?
Vanaf de jaren 90 van de vorige eeuw begonnen veel westerse botanici alle soorten wilde rozemarijn op te nemen in het geslacht van rododendrons. In de Russische speciale literatuur wordt een dergelijke classificatie niet ondersteund. Wetenschappers van de internationale groep APG (angiosperm phylogeny group) presenteerden een classificatie op basis van moleculaire DNA-analyse. Daarin wordt het geslacht van wilde rozemarijn als onafhankelijk aangemerkt en heeft het niets te maken met rododendrons..
Hoe Daurian rododendron te kweken?
De plant stelt weinig eisen aan de groeiomstandigheden. Hoewel de rododendron vrij licht nodig heeft, verdraagt hij gemakkelijk schaduw en is hij niet bang voor vorst. Bestand tegen koude temperaturen tot –45 ° C in de winter zonder problemen.
De vruchten van de plant rijpen in oktober. Onder de omstandigheden van de Non-Black Earth Region is de verhouting van de scheuten tegen de winter 100% voltooid. In de regio Nizhny Novgorod is winterhardheid relatief; in de winterkou kunnen jaarlijkse scheuten enigszins bevriezen. Rhododendron verdraagt geen winterdooi, hij kan afsterven na een warme winter. Wintervorst beschadigt ook struiken.
Het planten van de Daursky-rhododendron en het verzorgen ervan is niet moeilijk. De zaden moeten worden bewaard in een papieren zak of goed afgesloten glazen container in een onverwarmde ruimte. Hun kiemkracht duurt 3 jaar. Geen stratificatie vereist.
Zaaien gebeurt meestal als volgt:
- gezaaid in kassen van december tot februari, bij een temperatuur van 18-20 ° C, ze zijn niet ingebed in de grond;
- zaadkieming zou binnen 20 dagen moeten beginnen, zaailingen werken bijna altijd niet mee;
- wanneer ze in een kas worden gekweekt, bloeien planten in het derde jaar;
- het planten op de bedden wordt uitgevoerd wanneer de zaailingen vier jaar oud zijn.
In de plantkuilen voor Daurische rododendrons is het noodzakelijk om een mengsel van turf en zand toe te voegen, in een verhouding van 1: 1. Hun afmeting is 50×50 cm.
De gemakkelijkste manier om planten te vermeerderen is stekken. Voor een betere beworteling worden ze gedurende 15 uur geplaatst in indolylboterzuur (0,01%) of barnsteenzuur (0,02%). De voorkeur gaat uit naar stekken verkregen uit het bovenste deel van de scheuten.
Het werk wordt in fasen uitgevoerd:
- Stekken die in de herfst wortel hebben weten te schieten, worden geplant in dozen met aarde. De samenstelling van de grond omvat: zure turf (2 delen), zand (1 deel), bladaarde (2 delen), naaldstrooisel (1 deel).
- Ze worden gedurende de herfst-winterperiode opgeslagen in kelders, bij een temperatuur niet hoger dan 5 ° C.
- Eind mei duiken ze in een bed van aarde of een pot aarde met een vergelijkbare samenstelling, een dubbel gehalte aan zure turf is toegestaan en het vervangen van lommerrijke grond door graszoden.
- Jonge boompjes schaduw, schilden over het bed installeren.
In de kwekerij worden zaailingen 2 of drie jaar bewaard. Daarna worden ze op een vaste plaats geplant..