Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Meerjarige en hoge bloemgewassen nemen een speciale plaats in in landschapsontwerp. Daarom is elke tuinman verplicht om rekening te houden met alle subtiliteiten van landbouwtechnologie voor het kweken van zo’n bloem als zilverkaars: planten en verzorgen in het open veld, vermeerdering door zaden, stekken en stekken, evenals de decoratieve eigenschappen van de plant. Dan zullen deze luxueuze badstofkaarsen, torenhoog boven lila-violette opengewerkte bladeren, een waardige tentoonstelling van het binnenveld worden..
Black Cohosh Roundup
De lange bloem wordt de meest interessante namen genoemd. In Europa worden verfijnde bloemstelen meestal “zilveren kaarsen” genoemd. Maar in wetenschappelijke kringen wordt de zilverkaars tuinplant meestal cimicifuga genoemd..
Sommige gewasvariëteiten bereiken een hoogte van 2,5 m. Dankzij het rechthoekige deel van de stelen zijn ze bestand tegen harde wind.
Een massieve struik aan de basis creëert een luxueuze wolk van bladverliezende platen in allerlei tinten:
- groente;
- rood;
- lila paars;
- bordeaux;
- zwart.
Het kruid is een geneeskrachtig gewas. Toch bevat het voldoende giftige stoffen. Daarom moet u bij contact met cimicifuga voorzichtig zijn en uw handen wassen..
In de loop der jaren neemt het meerjarige wortelstelsel in volume toe. De wortelstok wordt sterker en massiever en dringt diep door in de bodemlagen.
Dankzij deze functie is de bloem lang houdbaar:
- verdraagt perfect droogte;
- overleeft bij strenge vorst;
- bestand tegen plotselinge temperatuurschommelingen.
Tijdens de bloeiperiode, die bijna de hele zomer duurt, komt er een specifiek aroma uit het bloembed. Het wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van insectendodende stoffen in pluizige pluimen. Het is deze onheilspellende geur die dient als een afweermiddel voor bedwantsen, maar een aantrekkelijk aura voor aaseters..
Pretentieloze zilverkaars: planten en verzorgen in het open veld
Locatiekeuze is altijd van het grootste belang. Omdat de kruidachtige plant geen transplantatie verdraagt, zal de geselecteerde locatie gedurende 20 jaar als permanente verblijfplaats dienen. Om deze reden wordt bij een vaste plant gekozen voor een schaduw of halfschaduw in de tuin..
Zilverkaars gedijt goed in aarde met:
- relatief hoge luchtvochtigheid;
- licht zure reactie;
- goede indicatoren voor vruchtbaarheid.
Soms kan een transplantatie nodig zijn, bijvoorbeeld bij het fokken. Houd er dan rekening mee dat de cultuur het buitengewoon pijnlijk verdraagt en mogelijk de eerste 2-3 jaar niet bloeit..
Zandige, kleiachtige en zware grondsoorten zijn gecontra-indiceerd bij cimicifuge. Wetlands zijn ook uitgesloten. De beste optie voor haar is een voortuin bij een schutting, muur of huis. De schaduw van dergelijke structuren beschermt de zwarte cohosh-tuinplant tegen de zwoele zon en tocht..
Alles over landen en meer
Het planten gebeurt meestal in de lente of de herfst. Tegen die tijd zou het weer normaal moeten zijn. De luchttemperatuur zal stabiliseren tot + 15˚С, en de dreiging van nachtvorst wordt vermeden. Vanwege het feit dat de cimicifuga een grote en bloeiende cultuur is, heeft deze verbeterde voeding nodig.
Bij het graven van de site wordt het volgende aan de grond toegevoegd:
- zand (voor zware ondergronden);
- turf;
- minerale meststoffen.
De lente wordt beschouwd als de beste tijd om te planten, aangezien de zilverkaars ongeveer zes maanden de tijd heeft om wortel te schieten op een nieuwe locatie. Dan zal een felle of sneeuwloze winter geen onherstelbare schade toebrengen aan de zaailingen..
Voor het planten worden de zaailingen zorgvuldig onderzocht, zodat ze geen vlekken, tekenen van ziekte, rot en schade hebben.
Verder wordt rekening gehouden met de agrotechnische kenmerken:
- de diepte (evenals de breedte) van de plantkuil is 40-50 cm;
- de afstand tussen zaailingen is van 60 tot 100 cm;
- de hoogte van de drainagelaag van geëxpandeerde klei, grind of gebroken baksteen: minimaal 10 cm;
- 1/3 van het gat is gevuld met organische mest en tuingrond;
- een mengsel van compost, rottende mest, houtas en complexe meststoffen wordt gebruikt als bladwijzer.
Kalksteen wordt niet in de grond gebracht, omdat vaste planten verzuurde grond perfect verdragen.
De zaailingen worden samen met een aarden kluit in het plantgat neergelaten. Bij afwezigheid worden de wortels netjes rechtgetrokken en in de richting diep in het gat geplaatst.
Om zilverkaars planten en buitenverzorging zo succesvol mogelijk te laten zijn, wordt aanbevolen:
- stamp het substraat niet stevig aan;
- mors het gebied met veel water;
- mulch het bloembed met een mengsel van turf, gras en gebladerte (je kunt zaagsel gebruiken).
De laatste maatregel is bedoeld om bodemvocht te behouden, het verschijnen van onkruid te voorkomen en te zorgen voor losheid van de grond. Om een broeikaseffect te voorkomen, wordt de mulch op een afstand van 5 cm van de gewasstam gelegd.
Fokmethoden voor cimicifugi
In de meeste gevallen gebruiken tuinders struikdeling en stekken. Hiervoor wordt een tuinspecimen geselecteerd dat de leeftijd van 5-6 jaar heeft bereikt. De moederplant wordt opgegraven en vervolgens wordt de jonge spruit zeer zorgvuldig gescheiden om de wortelstok zo min mogelijk te beschadigen. De resulterende stekken worden overgebracht naar een nieuwe plaats of naar een container. Thuis worden ze goed verzorgd zodat ze goed wortel schieten. Zodra de spruiten sterker worden, worden ze onmiddellijk overgebracht naar de volle grond..
Stekken. De kinderhiel staat los van de moederplant. De snede wordt behandeld met een groeiactivator en een antisepticum. De bladsteel wordt begraven in een geschikt gebied en bedekt met een plastic fles.
Groeien uit zaden
Er zijn verschillende methoden om zwarte cohosh uit zaden te kweken. Zaaien gebeurt direct in de tuin in de herfst of gekweekt met zaailingen in de lente. Hiervoor wordt alleen vers plantmateriaal geselecteerd. In februari worden zaden op ondiepe diepte in containers gezaaid. De zaailingen worden overgebracht naar de open grond wanneer de temperatuur 15-17˚С stabiliseert..
Het is absoluut noodzakelijk om het vochtgehalte van de ondergrond te controleren. Door te veel water geven van zaailingen kunnen de wortels gaan etteren.
De subtiliteiten van de zorg voor een pretentieloze zwarte cohosh
Topdressing van cimicifugi wordt eenmaal per seizoen uitgevoerd, meestal in het vroege voorjaar. Hiervoor worden complexe minerale meststoffen geselecteerd..
Ze moeten componenten bevatten zoals:
- fosfor;
- stikstof;
- potassium.
In het hete seizoen wordt een bed met zilverkaars met tussenpozen van 3-4 dagen bewaterd.
Als tijdens het planten de vereiste hoeveelheid voedingsstoffen is toegevoegd, wordt de volgende voeding na 2 jaar uitgevoerd. Omdat zilverkaars van vocht houdt, wordt er zelden water gegeven, maar regelmatig en overvloedig. Verwelkende bloemstelen en bladeren wijzen op een gebrek aan water. Het wieden van de aanplant is alleen nodig als dat nodig is, voornamelijk om het wortelstelsel te verzadigen met zuurstof.
Sanitair snoeien gebeurt in de zomer. Droge delen van de plant worden verwijderd. Verkeerd groeiende scheuten worden in vorm gesneden.
Overwintering van cimicifugi. Vaste plant verdraagt perfect het klimaat van de middelste zone. In gebieden met strenge winters en zonder sneeuwbedekking zijn bloembedden echter bedekt met vuren takken of meerdere lagen gebladerte. Vanaf het midden van de zomer worden stikstofhoudende meststoffen stopgezet. Dan komt de plant beter in de rustfase..
Zwartkaarssoorten – een uitkomst voor de tuinman
In totaal zijn er ongeveer 15 soorten decoratieve cultuur. Er worden echter slechts enkele variëteiten gebruikt in landschapsontwerp..
Onder hen zijn vooral de volgende populair:
- Racemose of vertakt. De gemiddelde hoogte is 120-180 cm Struikdiameter: 60-120 cm Groot blad krijgt een rijke donkergroene tint. Bloeiwijzen (50 cm) hebben een zachte romige toon met een witte tint.
- Berg golf. Kenmerkend voor het ras zijn de brons-paarse bladeren. Ze geven de bloementuin een bijzondere charme. Bereikt 180 cm hoog en 60 cm breed.
- Hartbladig (White Pearl). In landschapsontwerp ziet zilverkaars er origineel uit dankzij de unieke vorm van de bladeren die op een hart lijken. Beige bloeiwijzen (30 cm) steken boven het lichtgroene blad uit.
- donkerbruin. Een compacte struik van lila-paars blad creëert een luxe tandem met lila bloemstelen. Zo’n schoonheid behaagt het oog van de tuinman tot oktober.
- Eenvoudig. Een laagblijvende variëteit van cimicifuga groeit tot 100 cm Witte bloemen worden verzameld in dichte pluimen en prachtig geplant op bloemstelen. Met overtollig vocht, regenachtige zomer, kan de cultuur echter niet bloeien..
Zilverkaars bereikt een hoogte van 90-150 cm. Grijs-beige bloemen verschijnen midden in de zomer en genieten slechts één maand van hun uiterlijk..
Bonus plus
Voor het direct lokken van bedwantsen wordt een verscheidenheid aan stinkende cimicifuga gebruikt. Een sterke en aanhoudende geur stoot ongedierte af. Desalniettemin geven paniculaire bloeiwijzen van een citroentint de achtertuin een bepaald mysterie..
In landschapsontwerp worden vaak populaire soorten zwarte cohosh gebruikt, zoals:
- Zwarte negligé;
- Atropurpuree;
- Roze piek;
- Cordifolia;
- Ramos (vertakt);
- Carbonella;
- Shockaholisch;
- Hillside Black Beauty.
Variëteit Pink Spike kan niet worden getransplanteerd en vermeerderd door de struik te verdelen. Bovendien wordt de plant bij de eerste nachtvorst gelijk met de grond afgesneden..
De meest pretentieloze variëteit, maar met originele decoratieve eigenschappen, is Black Neglige. Zijn compactheid, gesneden bruinbruine bladeren en sneeuwwitte bloemstelen zien er geweldig uit op een bloembed. Tegelijkertijd wordt Carbonella gekenmerkt door een hoge vorstbestendigheid, omdat het bestand is tegen temperaturen tot -29˚С..
Het planten en verzorgen van zilverkaars in het open veld gebeurt volgens deze principes. Toch hangt veel af van de individuele kenmerken van het persoonlijke perceel, evenals de weersomstandigheden in de regio. Daarom wordt het cultiveren van cultuur vaak een creatief proces genoemd, want hier kun je niet zonder creativiteit en observatie..