Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Een elite schoonheid, oorspronkelijk uit het Verre Oosten, heeft al lang de harten van onze landgenoten veroverd. Daarom is het kweken van Rogers vandaag een geweldige kans om een exotisch paradijs in de buurt van je huis te creëren. De plant past harmonieus in het landelijke landschap en het massieve gebladerte is gewoon onweerstaanbaar. Hoe ziet een dierbare gast uit een ver land eruit? Laten we het gordijn van zijn aantrekkelijkheid openen.
Biologische kenmerken
Rogersia behoort tot vaste planten uit de familie Kamnelomkovy en is een verre verwant van Heuchera. Het heeft met succes wortel geschoten in Europa, vooral in parken, stadsbloembedden en achtertuinen van landhuizen. De plant is genoemd ter nagedachtenis aan de Amerikaanse navigator Rogers, die de cultuur uit China heeft gehaald. Hierdoor kwam de teelt van Rogers over de hele wereld beschikbaar..
In zijn natuurlijke omgeving groeit de bloem op open plekken van vochtige bossen, waar ‘s ochtends en bij zonsondergang licht valt. Het is te zien in het kustgebied van zoetwatermeren of rivieren. Naast China worden Japan en Korea beschouwd als de geboorteplaats van Rogers..
De cultuur heeft krachtige centrale wortels, waarop in de loop der jaren horizontale scheuten groeien. Van hen worden rechtopstaande scheuten gevormd, die de bloem veranderen in een volumineuze halfheester tot ongeveer 1,5 m hoog.
Het belangrijkste voordeel van Rogers is het grote massieve blad. Het kan geveerd of vingerachtig zijn. Het lijkt qua vorm op kastanjebladeren. De diameter van de plaat is ongeveer 50 cm en bevindt zich op lange en verdichte bladstelen. Het oppervlak is geverfd in een felgroene of roodachtige kleur, die gedurende het seizoen kan veranderen.
De bloeicultuur begint midden in de zomer (juli) en duurt tot begin augustus. Op dit moment steken de originele paniculaire bloeiwijzen uit boven de weelderige kroon van massief gebladerte..
Ze bestaan uit een groot aantal kleine knoppen, namelijk:
- Sneeuwwitje;
- roze;
- beige;
- groenachtige kleur.
De bloeiwijzen verspreiden een delicate geur die allerlei insecten aantrekt. 
Wanneer ze worden bestoven en verwelken, worden de vruchten gezet. Na verloop van tijd worden op hun plaats zaden gevormd in de vorm van miniatuursterren. Daarna gooit de plant actief nieuwe bladplaten weg. Zo siert het het hele seizoen het landschap van het zomerhuisje..
De plant is niet bang voor diepe schaduw, dus hij wordt zelfs tussen hoge bomen of struiken in de tuin gekweekt..
Growing Rogers: praktisch advies van professionals
Om bij hun zomerhuisje een gezellige recreatieruimte te creëren, wordt vaak gebruik gemaakt van unieke culturen. Helaas zijn veel exotische planten erg humeurig en hebben ze speciale zorg nodig. Daarom leidt de geleverde inspanning tot een droevig resultaat. Het kweken van Rogers geeft echter veel voldoening. Het belangrijkste is om de zaak serieus te nemen en de begeleiding van professionals te volgen.
Een verstandige benadering voor het kiezen van een geschikte site
Om succesvol te zijn bij het creëren van een stukje paradijs op het grondgebied van een landhuis, moet je allereerst een geschikte plek vinden. Omdat de cultuur in de natuur voorkomt aan bosranden en tussen struiken, is deze het meest geschikt voor een schaduwrijk deel van de tuin of halfschaduw. Ze heeft er een hekel aan als de brandende zon de hele dag op haar schijnt en lakens verbrandt. 
De site moet uit de buurt van tocht zijn, zodat de bloem in het koude seizoen geen last heeft van vorst.
Aangezien een volwassen Rogers een diameter van 100 cm kan bereiken, moet hij in eerste instantie voldoende ruimte krijgen. De beste optie is om een gewas te planten op een afstand van 1,2 m van aangrenzende planten.
Reproductiemethoden
Wanneer de plaats voor de exotische schoonheid is gevonden, beginnen ze de Rogers te planten en er voor te zorgen. De cultuur wordt op drie manieren gepropageerd:
- zaden;
- door de struik te verdelen;
- stekken gebruiken.
Om een bloem te laten groeien door zaden te zaaien, is geduld nodig. Ze worden in de herfst gezaaid in containers met vruchtbare grond. Het plantmateriaal wordt in groeven tot 2 cm diep neergelaten en bedekt met aarde. De dozen worden op de binnenplaats onder een afdak geplaatst zodat er geen regen op valt. Ze blijven daar ongeveer 21 dagen. Daarna worden de containers overgebracht naar een ruimte waar de temperatuur niet boven de 15 ° C komt. Na 2 weken verschijnen de eerste scheuten.
Wanneer ze tot 10 cm hoog worden, worden ze in aparte potten of kleine containers gedoken. In het voorjaar worden de zaailingen blootgesteld aan de straat, maar ze worden pas begin september op een vaste plaats geplant..
De op deze manier gekweekte cultuur zal na ongeveer 3 of 4 jaar bloeien..
Als er ten minste één Rogers in het bloembed is, wordt deze vermeerderd door de struik te verdelen.. 
Het is het beste om de procedure in het voorjaar uit te voeren, wanneer de plant verjonging nodig heeft. Om dit te doen, wordt de cultuur uit het bloembed gegraven en van de grond bevrijd. Vervolgens wordt de wortelstok in stukken gesneden, zodat elk volledige elementen voor groei heeft. Zaailingen worden direct in de volle grond geplant, waar ze wortel schieten en in de herfst veranderen ze in een weelderige groene bal.
De procedure kan in de herfst worden uitgevoerd. Maar de plant wordt eerst in containers met vruchtbare grond geplant, waar ze tot het voorjaar staan.
Een vrij eenvoudige manier om Rogers buiten te planten en te verzorgen, is door stekken te gebruiken. Ze worden in de zomer gesneden en in potten met vruchtbare grond geplaatst. Wanneer de stek wortel schiet, wordt deze in een bloembed geplant..
Om het unieke karakter van het gewas te behouden, is het beter om slechts één variëteit in één gebied te planten..
Maak kennis met de populaire soorten exotische schoonheid
Omdat Rogersia er luxueus uitziet op het grondgebied van het zomerhuisje, wordt het samen gekweekt met varens, gastheren en naaldheesters. Er is een enorm aantal soorten exotische overzeese schoonheid, die hun eigen unieke verschillen hebben. Laten we de meest populaire bekijken.
Rogers vederlicht
Weelderige struiken van de plant groeien tot 60 cm, daarom worden ze als een onvolgroeide soort beschouwd. Bladplaten lijken qua vorm op lijsterbes. Ze zijn groen geverfd met scharlaken strepen. Paniculate bloeiwijzen van Rogersia geveerd zijn lichtroze of romig..
Er zijn verschillende soorten van dit type:
- Borodin (onderscheiden door sneeuwwitte knoppen);
- Alba (bloemen zijn crème of geelachtig);
- “Superba” (grote roze bloeiwijzen met bladbladen omlijst door een rode rand).
Rogers gevederde elegans
Verschilt in lichtroze bloeiwijzen, die in een borstel worden verzameld. Op langwerpige bladstelen bevinden zich vingerlobbige donkergroene bladplaten. De struik groeit tot 75 cm. Geeft de voorkeur aan plaatsen met verspreide halfschaduw.
Rogersia Chocolate Wings
Deze plant wordt beschouwd als de meest voorkomende siervariëteit. Het geheim van zijn aantrekkingskracht zijn de chocoladebruin gekleurde bladplaten. Het is interessant dat ze in juli een bronzen of groenachtige tint krijgen. Ze zijn een exotische decoratie voor elk landschap.
Correct planten en verzorgen van Rogers Chocolate Wings omvat:
- tijdig water geven;
- regelmatig wieden van de grond;
- tijdens droogte – sproeien;
- geplande bevruchting.
Als u zich aan deze regels houdt, is het vrij eenvoudig om een overzeese schoonheid te laten groeien op het grondgebied van een zomerhuisje.
Rogers pluim “Pinnata”
De plant verdraagt perfect Russische winters. Het vereist echter een speciale voorbereiding. Verwijder in de herfst uit de struiken:
- steeltjes;
- gedroogde scheuten;
- overgebleven gebladerte.
In regio’s waar de winters bijzonder streng zijn, heeft de cultuur extra beschutting nodig. Het is gemaakt van vuren takken, gevallen bladeren of stro..
In de winter is de plant bovendien bedekt met gevallen sneeuw, die direct op de struik wordt gegooid..
Rogersia kastanje
De maximale groei van een gewas is ongeveer 180 cm, het blad lijkt op kastanjeplaten. Het is groot van formaat. Ze zijn felgroen geverfd. In de lente en in de herfst verschijnen er bronskleurige vlekken op. Tijdens de bloei verschijnen dikke en weelderige pluimen op Rogers-kegels. Ze bestaan uit vele sneeuwwitte of lichtroze knoppen die 4 weken lang de struik sieren. De plant wordt gekweekt in tuinen in de buurt van een natuurlijk of kunstmatig reservoir.
Een veel voorkomende ondersoort van cultuur is de Rogers van Henrici Cherry Blush. Het verdraagt direct zonlicht goed. In het vroege voorjaar heeft het blad een melkachtige koffietint. In de zomer krijgt het een heldergroene verzadigde kleur. Dergelijke exotische veranderingen dragen bij aan het actieve gebruik van cultuur bij het creëren van spectaculair landschapsontwerp. Bovendien vereist het planten en verzorgen van Rogers kastanjebladeren geen speciale vaardigheden en inspanningen. Het belangrijkste is om de plant regelmatig water te geven, meststoffen toe te passen en gepland te snoeien..
Als er in de winter in de regio meestal strenge vorst is, is het raadzaam om extra beschutting voor de plant te regelen..
Rogersia
Het unieke van het ras ligt in de resistentie van de vaste plant tegen droogte. Desondanks groeit de struik tot 1,5 m hoog. De bladplaten van Rogers hebben een glanzend oppervlak en zijn geschilderd in brons. In de zomer is de struik versierd met mooie bloeiwijzen, bestaande uit veel roze knoppen met een “glamoureuze” groene tint.
Rogersia esculifolia
De bloem groeit tot 60 cm, wat er spectaculair uitziet in het zomerhuisje. Tijdens de bloeiperiode bereikt hij 120 cm.De struik is versierd met veervormig verdeeld gebladerte, dat lange bladstelen aanhoudt (van 40 tot 100 cm). In het vroege voorjaar is hij paars gekleurd. En in de zomer krijgen ze een donkergroene tint.
Rogersia esculifolia bloeit ongeveer 25 dagen in weelderige boeketten bedekt met roze of sneeuwwitte knoppen.
Rogers Vlierbes
Deze variëteit verscheen relatief recent en wordt daarom uiterst zelden gebruikt in het tuinlandschap. Het onderscheidt zich door grote gevederde bladplaten, die zijn geverfd in een heldere bronskleur. Begin juli trekt Rogersia Elderberry een oogverblindende outfit van sneeuwwitte bloeiwijzen aan. De cultuur groeit tot 70 cm en met steeltjes meer dan 100 cm hoog. Sommige ondersoorten hebben crèmekleurige knoppen.
Rogersia Dark Poker
Vaste plant onderscheidt zich door grote bladplaten met een handlobbige vorm van groene kleur met een roze frame. Weelderige bloeiwijzen hebben een licht romige tint. De cultuur ontwikkelt zich goed in de schaduwrijke delen van de tuin. Rogers Dark Poker houdt echter niet van dammen en harde wind. De variëteit wordt vermeerderd door de struik te verdelen of door zaden. Actief gebruikt om de buitenwijken te versieren.
Na de unieke charmes van Rogers te hebben overwogen, wilt u het waarschijnlijk in uw zomerhuisje laten groeien. De cultuur is pretentieloos, niet bang voor koud weer. Past prachtig in het landelijke landschap. Door de verscheidenheid aan soorten kunt u de juiste optie voor uzelf kiezen om een gezellige hoek voor ontspanning te creëren.