Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Het fokken van konijnen trekt aan met de mogelijkheid om snelle nakomelingen, snelle gewichtstoename en vachten van goede kwaliteit te krijgen. De konijnenrassen die tegenwoordig bestaan, zijn conventioneel onderverdeeld in vlees, pels of pels en decoratief.
Op gewicht kunnen tamme konijnen zijn:
- groot, het gewicht van een volwassen mannetje is groter dan 6 kg;
- gemiddeld ligt het gewicht van dergelijke dieren voornamelijk in het bereik van 3 – 6 kg;
- klein, dit zijn dieren met een gewicht van 2 tot 3 kg;
- dwerg, met een gewicht van 1 tot 2 kg.
Konijnen variëren in lengte en kwaliteit van wol, kleur, groeisnelheid en aantal konijnen per nest. Na het bestuderen van de beschrijvingen van konijnenrassen, foto’s van de beste vertegenwoordigers van de fokfunctie, kunt u een idee krijgen van de beschikbare keuze en de beste dieren voor uw achtertuin vinden.
In de omstandigheden van de huishoudelijke boerderij worden vleesrassen van konijnen meestal gefokt. Dergelijke dieren bouwen snel spiermassa op en hebben bij het slachten een goede opbrengst aan dieetvlees. Sommige dieren vallen op in werkelijk gigantische afmetingen..
Konijn Witte Reus
Onder de reuzenkonijnen komt het bekendste ras uit Duitsland en België, waar konijnenfokkers in de vorige eeuw erin slaagden dieren te fokken die niet alleen opvallen met een absoluut witte, dichte vacht, maar ook met extra grote maten. Het konijnenras White Giant is lang geleden naar het grondgebied van Rusland gekomen en is de afgelopen decennia aangepast aan het groeien onder zwaardere omstandigheden dan in West-Europa..
Een volwassen persoon krijgt een levend gewicht tot 7 kg, terwijl het vee niet alleen voor vlees wordt grootgebracht, maar ook voor hoogwaardige huiden.
Na het snijden van het karkas krijgt de fokker ongeveer 3-4 kg mager vlees uit de voeding. Op de binnenplaats reproduceert dit konijnenras zich goed. Meestal zijn er in het nageslacht tot 11 konijnen, die al 2-4 maanden na de geboorte klaar zijn om vlees te eten.
Vlaams konijn of Belgische reus
Als één konijnenras oud is, maar zijn relevantie vandaag niet heeft verloren, is het de Vlaamse of de Belgische reus. Hoewel de dieren opvallen door hun heroïsche lichaamsbouw, en het ras zelf tot het vlees behoort, maar dankzij de vriendelijke instelling van de dieren, worden deze gigantische konijnen vaak in huis gehouden als metgezel en huisdier.
De geschiedenis van het Vlaamse konijn op de foto gaat meer dan vier eeuwen terug. En het is onmogelijk om de voorouders van deze dieren precies te noemen. Maar in de afgelopen eeuwen is het werk van onbekende fokkers uit Vlaanderen niet verloren gegaan of verdwenen, maar wordt het actief gebruikt in Europa, de VS en Rusland. In moderne grote boerderijen en in privétuinen worden verschillende lijnen Belgische reuzenkonijnen gekweekt.
De kleinste zijn dieren die tot 6 kg groeien, en echt gigantische vertegenwoordigers van het ras kunnen tot 10-12 kg wegen.
Stamboomdieren kunnen verschillende kleuren hebben, maar de wol is altijd stevig, dik, met een pool tot 30 mm lang..
Konijnen van het verrezen ras
Reuzenkonijnen uit België waren beroemd en gefokt in heel Europa, maar eind 19e konden fokkers in Duitsland praten over het uiterlijk van hun eigen gigantische konijnen. Dit is hoe het Risen-konijnenras is gemaakt, wat “reus” betekent.
Dit zijn de grootste dieren die vandaag de dag bestaan. Het gewicht van een mannetje kan 12 kg of meer bereiken, terwijl niet alleen vlees wordt gewaardeerd, maar ook een dikke korte vacht van verschillende kleuren. Rasdieren hebben grote oren, brede poten en een enorm lichaam. Vanwege het gewicht zijn de Risen-konijnen nogal onhandig, maar goedaardig en slim.
Raskonijnen Grijze reus
De Belgische reuzenkonijnen die na de oorlog in de USSR verschenen, gaven aanleiding tot nieuwe raslijnen van binnenlandse selectie. Het lokale vee werd gebruikt om pretentieloze, winterharde en talrijke nakomelingen te krijgen, en de buitenlandse gast gaf de konijnen grootte en gewicht. Als gevolg hiervan werd een ander vleesras van konijnen, de Grijze Reus, geregistreerd. Dit gebeurde in 1952 en sindsdien maken de fokkers van Rusland actief gebruik van de prestaties van wetenschappers..
Fokwaardige dieren van dit ras hebben een enorm langwerpig lichaam, sterke benen en een groot hoofd. Gemiddeld weegt een volwassen konijn 4 tot 7 kg.
De stapel kan niet dik worden genoemd, daarom wordt dit konijnenras niet gebruikt om bont te verkrijgen. De kleur is grijs, op de rug donkerder dan op de buik.
Konijnen van het Californische ras
Californische konijnen behoren tot de oude beproefde rassen. Verkregen in het zuiden van de Verenigde Staten aan het begin van de vorige eeuw, laten ze nog steeds goede resultaten zien en worden ze zowel op industriële schaal als op persoonlijke boerderijen gekweekt. Het pelsvleesras van konijnen werd gefokt op basis van een complexe kruising van chinchilla’s, witte konijnen uit Nieuw-Zeeland en het Russische hermelijnras. Het nieuwe konijnenras viel niet alleen op door hun helderwitte kleur met contrasterende vlekken op de oren, snuit, poten en staart, maar ook door hun uitstekende gewichtstoename, vruchtbaarheid en vetheid. Met een kort lichaam en harmonieuze botten bereikt het gemiddelde gewicht van een Californisch konijn 4,5-5 kg.
Wit Nieuw-Zeelands konijn
De geschiedenis van het ras van witte Nieuw-Zeelandse konijnen heeft meer dan honderd jaar. Om puur witte vleesdieren te verkrijgen, werden vertegenwoordigers van de witte reuzen en lokale albinodieren gebruikt. Het ras, zelfs met een relatief laag gewicht aan dieren, groeit slechts tot 4,5 kg, en behoudt vandaag zijn populariteit vanwege de hoge kwaliteit van mager vlees, pretentieloosheid, vroege ontwikkeling en een groot aantal konijnen in broedsels. De raskenmerken van het witte Nieuw-Zeelandse konijn zijn onder meer: sneeuwwitte vacht zonder de minste vlekjes, perfecte beet, brede poten en rug, zilverachtige ondervacht en rode ogen.
Rood Nieuw-Zeelands konijn
Naast de witte Nieuw-Zeelandse konijnen wordt er ook een rode variant gebruikt voor de productie van bont en vlees. Het gewicht van sterke, goed gevoede dieren met een lengte tot een halve meter is niet groter dan 4,5 kg, maar het relatief lage gewicht van het karkas wordt gecompenseerd door de hoge smaak, vruchtbaarheid en het uithoudingsvermogen van het ras.
De eigenaardigheid van dit vleesras van konijnen is een heldere ongebruikelijke kleur, die kan variëren van een steenrode tint tot een rijk rood.
Fijne vacht, behaarde poten, compacte bouw – dit alles maakt het mogelijk om rode Nieuw-Zeelandse konijnen buiten te kweken, zelfs in nogal barre omstandigheden..
Konijn vlinder
Russische konijnenfokkers kennen het vlinderkonijn met de originele kleur, waaraan het ras zijn naam gaf, al meer dan tweehonderd jaar. In ons land werden de beste resultaten behaald tijdens het fokwerk. Tegenwoordig wegen konijnen niet drie kilo, maar bijna twee keer zoveel als toen ze uit Groot-Brittannië kwamen. Bovendien zijn ze beter aangepast aan de lokale inhoud..
Als je naar het gezicht van het dier kijkt, zie je een grote donkere vlek, in de vorm van een mot met gespreide vleugels. Het op de foto getoonde konijnenras dankt zijn naam aan deze plek. Andere vlekken, al van willekeurige vorm, zijn te zien langs het lichaam, rond de oogkassen en op de oren. Er is ook een donkere streep langs de wervelkolom. De nagels en staart zijn licht. Vlinderkonijnvlekken kunnen in verschillende tinten zijn, van zwart tot crème..
Konijn Franse Schaap
Het uiterlijk van de schapenkonijnenrassen is te danken aan spontane mutatie, waardoor de oren hun gebruikelijke verticale stand verloren en inzakten, waardoor de dieren op schapen leken. De verandering in uiterlijk werd opgemerkt en vastgesteld door selectie. En tegenwoordig zijn vouwkonijnen niet alleen populair als boerderijdieren, maar ook als huisdieren..
De voorouders van moderne konijnenrassen met hangende oren waren de Engelse Fold. De eerste exemplaren van Franse ramkonijnen werden in het midden van de negentiende eeuw in Frankrijk gedemonstreerd. Ongebruikelijke grote dieren verspreidden zich eerst als curiositeit in hun thuisland en migreerden vervolgens naar de buurlanden. De fokkers van Duitsland hadden een grote invloed op het ras, als resultaat van een lange selectie kregen ze echt productieve, snelgroeiende boerderijdieren. Het gemiddelde gewicht van een volwassen mannetje is meer dan vijf kilogram, en vrouwtjes zijn slechts iets lichter.
Naast een opmerkelijke lichaamsbouw en uitstekende vetheid, vertonen vouwkonijnen een vacht van hoge kwaliteit, en het kleurenpalet is breed genoeg, wat alleen maar de interesse in het schapenras vergroot, en konijnen met vouworen kunnen in een toenemend aantal boerderijen worden gezien.
De enige eigenaardigheid die de eigenaren van dergelijke ongewone dieren moeten kennen, is het negatieve effect van de mutatie op het skelet van konijnen. Hetzelfde gen dat ervoor zorgt dat de oren hangen, zorgt ervoor dat het kraakbeenweefsel grof en verbeend wordt door het hele skelet. Als gevolg hiervan kunnen vrouwtjes na een jaar vaak niet bevallen en kunnen volwassen dieren gewrichtsproblemen krijgen..
Angora konijn
Naast vleesrassen van konijnen zijn dieren met een dikke, lange of korte vacht, gefokt voor pluis of huid, populair. Angora konijnen zijn donzig. Dieren hebben een dikke dunne pool van 15 tot 25 cm, en zo’n recordlengte wordt bijna door het hele lichaam gehandhaafd, daarom zijn er vaak lange plukjes haar tussen de tenen op de poten en zijn er borstels op grote konijnenoren. De kleur van de konijnen kan verschillen. Vanwege de overvloed aan honing lijkt het dier groot, sterker nog, het Angora-konijn weegt zelden meer dan 3,5 kg, waartoe het al na zeven maanden groeit.
De eerste informatie over een ongewoon ras bereikte de Europeanen aan het begin van de achttiende eeuw. Het thuisland van langharige dieren is Turkije, van waaruit de vreemde konijnen voor het eerst naar de Oude Wereld kwamen en vervolgens naar Amerika. Als de Angora-konijnen op de foto oorspronkelijk een zeldzaam huisdier waren, wordt hun pluis tegenwoordig veel gebruikt voor de productie van warm garen, stoffen ervan en kant-en-klare kleding..
Wit donzig konijn
Een ander donzig konijnenras werd in het midden van de vorige eeuw in de USSR geboren. Dankzij de kruising van de Franse Angora en lokale dieren ontstond het veelzijdige White Downy-ras. Konijnen van dit ras worden gefokt voor zowel vlees als zachte zijdeachtige vacht..
Tegenwoordig gaat de selectie door en ter beschikking van konijnenfokkers zijn er niet alleen witte, maar ook blauwe, zwarte, rokerige dieren. De dieren zijn weerbaarder geworden, aangepast om buiten te kweken en het gewicht is toegenomen tot 4 kg. Als eerder de lange stapel angora-konijnen erg wispelturig was en gemakkelijk viel en kwaliteit verloor, dan is de vacht van de dieren van vandaag veel elastischer en verandert praktisch niet van uiterlijk in alle omstandigheden van houden.
Konijn Rex
Het oude Duitse Rex-konijnenras valt op door zijn extreem dikke korte vacht die de indruk wekt van een pluche of geschoren, hoogwaardige schapenvacht. In de USSR begon de geschiedenis van het ras ongeveer een eeuw geleden. Konijnen Rex werden, ondanks het verbod van de kant van de Duitse autoriteiten, in het geheim het land uit gehaald, grootgebracht en kregen al nakomelingen in de USSR.
Konijnen, beroemd om hun zachte fluwelen vacht, produceren ook uitstekend vlees. Een volwassene groeit tot 4-5 kg. En met een vrij licht dun skelet blijkt de opbrengst van mager dieetvlees aanzienlijk te zijn.
De raskenmerken van Rex-konijnen zijn onder meer een groot langwerpig lichaam, kleine ronde oren, korte, gebogen snorharen. Tegenwoordig zijn er veel effen en gevlekte kleuren die de pelshuiden van konijnen diversifiëren..
Chinchilla konijn
Het Chinchilla-konijnenras dat op de foto wordt getoond, is vernoemd naar een klein dier met een verrassend zachte vacht van een originele kleur. Als resultaat van selectie bij tamme konijnen was het mogelijk om het uiterlijk van deze vacht te herhalen, waarbij een dichte zilvergrijze stapel werd verkregen met een donkere basis, een lichte, bijna witte streep in het midden van het haar of een zwarte punt..
Konijnenras De Sovjet-chinchilla, verkregen in de USSR in de vorige eeuw, erfde waardevolle vacht van de voorouders van Frans bloed, maar werd zwaarder, pretentieloos en vruchtbaar.
Het konijn brengt consequent tot 8 konijnen, terwijl een volwassen dier tot 5 kg weegt. Het zijn sterke, grote dieren met een goede gezondheid en snelle gewichtstoename..
Decoratieve konijnen
In de afgelopen jaren winnen decoratieve konijnen aan populariteit, anders dan die worden gefokt voor vlees en bont, in kleiner formaat, vriendelijkheid en benadrukt aantrekkelijk uiterlijk. Dat is de reden waarom veel dieren een schattig “kinderachtig” uiterlijk van de snuit hebben en de structuur van het lichaam, inherent aan een konijn, blijft gedurende het hele leven.
Gedomesticeerde konijnen worden conventioneel gedeeld door de lengte, grootte en kleur van de vacht. Tegenwoordig kun je in stadsappartementen zowel gewone grote dieren vinden, bijvoorbeeld het hangende konijn Baran of een vertegenwoordiger van het Angora-ras, als miniatuur- of zelfs dwergdieren..
Dwergkonijnen kwamen vanuit België naar ons land, vanwege hun eigenaardige manen verdienen ze de naam leeuwenkoppen. Langwerpige zachte borstelharen zijn aanwezig op de nek, kruin, borst en wangen, evenals soms op de achterpoten, en vormen een pluizige “broek”. De dieren hebben een dichte constitutie, een gewicht van maximaal 1,7 kg en een karakter dat perfect geschikt is om binnenshuis te houden..
Dwarf Rex-konijnen verschillen alleen van hun grote tegenhangers in grootte en gewicht. Miniatuurdieren zijn bedekt met een korte, zachtste vacht, kleine gekrulde snorharen en wegen niet meer dan anderhalve kilogram. Thuis zijn decoratieve konijnen gemakkelijk te trainen, slim en trainbaar. Dwarf Rex-konijnen kunnen monochromatisch of bont zijn.
Het ongewone uiterlijk van dwergkonijnen van het ramras is de reden geworden voor hun ongelooflijke populariteit bij dierenliefhebbers. De dieren behouden de oorspronkelijke vorm van de oren en stevig neergeslagen botten, maar zijn tegelijkertijd veel kleiner dan de gebruikelijke vertegenwoordigers van het Franse schapenras. Schattige konijnen met hangende oren hebben een rustig karakter, worden niet groter dan 30 cm en wegen ongeveer 1,5 kg. Bij pasgeboren konijnen zijn de oren rechtopstaand, maar ze beginnen pas na een paar weken van vorm te veranderen. Onder de kleuren van het dwergkonijn: chinchilla, wit met blauwe of rode ogen, blauw, gevlekt.