Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Om ervoor te zorgen dat de vaarzen of stieren aan de verwachtingen van de fokker voldoen, is het niet voldoende om de eerste verkoopdieren aan te schaffen. Het is noodzakelijk dat de koeienrassen die voor de boerderij zijn geselecteerd, zijn aangepast aan het klimaat in een bepaald gebied en groeien in een eigen achtertuin.
Beschrijvingen en foto’s van koeienrassen, de meest gevraagde en populaire in Rusland en de buurlanden, zullen helpen om de keuze te bepalen en meer te weten te komen over de bestaande variëteiten..
Alle koeienrassen, waarvan er enkele honderden in de wereld zijn, zijn onderverdeeld in drie soorten: vlees, zuivel en vlees en melk. Russische diversiteit is veel minder. Het aantal rassen dat in het land wordt gevonden, is beperkt tot zeven dozijn, met de meeste melkkoeienrassen. Deze keuze heeft zich historisch ontwikkeld. De korte zomer in veel regio’s en de koude winter, die de koeien beroofde van het sappige voer dat ze nodig hadden, verhinderden een goede opbrengst van vleesdieren. De kosten van het houden van dieren in het koude seizoen maakten de producten veel duurder dan andere vroegrijpende vleessoorten..
Hoewel melkkoeienrassen in Rusland vandaag de dag nog steeds populair en gewoon noodzakelijk zijn, zijn veel boerderijen, gebruikmakend van buitenlandse ervaring en hun eigen ontwikkelingen, begonnen met het fokken van moderne vleesdieren..
Nederlands melkkoeienras
Onder dieren van het zuiveltype kunnen Nederlandse koeien aan de ene kant praktisch als de voorouders van de richting worden beschouwd, en aan de andere kant de beste vertegenwoordigers.
Koeien en stieren uit Nederland waren de voorouders van rassen die tegenwoordig in Rusland bekend staan als de Kholmogory, zwart-wit. Zelfs nu worden dieren in veel landen van de wereld actief gebruikt bij fok- en selectiewerk..
Melkkoeien zijn enorm populair in Europa en in de afgelopen eeuw is de productiviteit van dieren dankzij onvermoeibaar fokken aanzienlijk toegenomen. Nederlandse koeien in zwart-witte kleur zijn compacter, gespierder en winterharder geworden.
Een koe geeft gedurende een kalenderjaar tot 4,5 duizend liter uitstekende melk met tot 4% vet.
Vertegenwoordigers van dit koeienras worden snel volwassen, volwassen stieren kunnen een gewicht van 1200 kg bereiken en koeien – 800 kg. Kalveren worden geboren met een gewicht van ongeveer 35-40 kg, maar worden elke dag zwaarder en nemen toe met 800-1200 gram.
Simmental koeienras
Zwitserland is het thuisland geworden van meer dan één van de koeienrassen, wat niet verwonderlijk is als je kijkt naar de uitstekende natuurlijke omstandigheden van dit land, de overvloed aan weelderige alpengrassen en een vrij mild klimaat. Het vlees- en melkras van koeien, het Simmental genaamd, schoot perfect wortel, niet alleen op de dikke Zwitserse hellingen, maar ook in Russische omstandigheden.
Koeien van het Simmentaler-ras zijn vrij pretentieloos, ze passen zich gemakkelijk aan verschillende soorten voer aan en kunnen daarom gemakkelijk in privétuinen in de achtertuin worden gehouden. De dieren onderscheiden zich door een goede melkgift van gemiddeld vijfduizend liter per jaar en een uitstekende melkkwaliteit, waarvan het vetgehalte bijna 4% bedraagt. Recordkoeien hebben zelfs een melkgift van 12 duizend liter. De melkproductiviteit is niet het enige pluspunt van het koeienras. Omdat ze veelzijdig zijn, voorzien dieren de eigenaar van goed mager vlees..
Het gewicht van een volwassen, goed gevoede koe is ongeveer 600 kg en dat van stieren is meer dan 800 kg..
In Rusland zijn Simmental-koeien te vinden in de zuidelijke regio’s, bijvoorbeeld in de regio Tsjernozem, in de regio’s Saratov en Rostov..
Ayshir koeienras
Het oorspronkelijk uit Schotland afkomstige melkveeras heeft een benijdenswaardig uithoudingsvermogen en een uitstekende productiviteit. De roodbonte Ayshir-koeien, die niet zo’n uitzonderlijk gewicht hebben als veel van hun moderne verwanten, produceren consequent meer dan 5000 liter melk met een vetgehalte tot 4,2% per jaar. Acclimatisatie werkt het beste in gematigde streken waar dieren niet worden blootgesteld aan de vermoeiende zomerhitte.
Een onderscheidend kenmerk van dit ras zijn vrij grote lierachtige hoorns, zelfs bij vrouwen. Dieren hebben een brede borst, wijd geplaatste rechte benen en een slanke, korte nek. Harmonieuze lichaamsbouw met licht uitgedrukte spieren geeft onmiddellijk de melkachtige oriëntatie van het ras. Dieren zijn vroeg volwassen en kunnen al vanaf twee jaar bevallen.
Jayser koeienras
Een ander melkveeras uit het VK wordt als een van de oudste beschouwd, maar heeft in de loop van zijn bestaan zijn relevantie niet verloren. Dit zijn Jersey-koeien, die niet zozeer bekend staan om hun overvloedige melkproductie als wel om hun recordbrekende melkvetgehalte, tot wel 7%. Deze kwaliteit van het product had aanvankelijk een negatieve invloed op de verspreiding van dieren in de wereld. Britse wetgevers hebben de export van koeien uit het land verboden, om het ras niet met anderen te vermengen. Maar geleidelijk verzwakte de strengheid van het verbod en verschenen er dieren op de boerderijen van naburige en verre staten..
De verspreiding van dit koeienras werd vergemakkelijkt door zijn bescheidenheid en succesvolle acclimatisatie in een breed scala van omstandigheden, waaronder droge gebieden en de tropen. Koeien onderscheiden zich door lichte botten, kleine koppen, lange lichamen en grote holle uiers. De kleur van dieren is meestal bruinachtig of bruin. Rode en witte aftekeningen van verschillende tinten zijn acceptabel.
Het gewicht van een volwassen stier is niet meer dan 700 kg, terwijl vrouwtjes 150-200 kg lichter zijn. Jerseykoeien worden niet gefokt voor vlees.
Holstein koeienras
Melkvee Holstein-koeien werden niet in Europa verkregen, zoals het lijkt, te oordelen naar de naam van het ras, maar in de Nieuwe Wereld. Fokkers uit de VS en Canada namen de zwart-witte variëteit van Nederlandse dieren als basis en hebben deze in de loop van honderd jaar sterk veranderd, waardoor het de meest voorkomende ter wereld is..
De kenmerken van het Holstein-koeienras zijn de gemiddelde jaarlijkse melkgift van ongeveer 7-8 duizend liter melk, een relatief laag vetgehalte van 3,7%. Tegelijkertijd onderscheiden dieren zich door een hoge melkproductie tot 3,5 liter per minuut..
Moderne Holsteins zijn grote stieren en koeien die tot 700 kg wegen en tot 1200 kg groeien. Melkkoeien hebben een groot, lang lichaam, diepe borst en een sterke, rechte rug..
Onder de melkkoeien in Rusland nemen Holstein-koeien een van de leidende plaatsen in, wat wordt gefaciliteerd door hun eigen fokkerijen, die uitstekend gezond vee leveren dat elke hoop van een boer of eigenaar van een privé-achtertuin kan rechtvaardigen.
Zwitsers koeienras
Hoogproductief vlees en zuivel Zwitsers koeienras verkregen in Zwitserland. Deze dieren zijn overwegend bruin van kleur, met een dunne huid en dik kort haar. Het lichaam van grote grote stieren en koeien is lang, de rug is recht en sterk. De kenmerken van het ras zijn onder meer een brede borst, een korte, dichte nek en een korte kop met een recht profiel en kleine donkere hoorns. Volwassen koeien groeien tot 600 kg, stieren kunnen tot 950 kg wegen.
Koeien van het Zwitserse ras onderscheiden zich door een uitstekende gezondheid, snelle acclimatisatie en vroege volwassenheid. De juiste resultaten bij dieren kunnen echter alleen worden bereikt met de juiste zorg en een goed gekozen dieet. Vlees van goede kwaliteit en tot 5000 liter melk per jaar worden verkregen uit vee.
Zwart en wit koeienras
Nederlandse koeien en lokale dieren werden de voorouders van de zwart-witte variëteit die in de Sovjet-Unie werd gefokt. Melkkoeien zijn wijdverbreid in heel Rusland en zijn de tweede alleen voor vertegenwoordigers van het rode steppenras en Simmental-koeien in termen van het aantal vee. Vanwege de populariteit van het ras hebben zich op het grondgebied van het land verschillende soorten zwart-witte koeien ontwikkeld, met een gemeenschappelijke oorsprong, maar aangepast aan verschillende leefomstandigheden en houden. De Oeral-koeien zijn bijvoorbeeld heel anders dan de stamleden uit het Verre Oosten, en de Centraal-Russische koeien die grazen in de zuidelijke regio’s van Rusland.
Het zwartbonte koeienras valt op door zijn hoge melkproductiviteit, maar de vleeskwaliteiten van dieren staan niet op de laatste plaats. Zoals alle vergelijkbare variëteiten met Nederlandse wortels, zijn zwart-witte dieren van binnenlandse selectie inherent aan:
- lang lichaam;
- brede rug;
- vrij groot formaat.
Record melkopbrengsten van zwartbonte koeien kunnen oplopen tot 18 duizend liter, maar de gemiddelde koe per jaar geeft meer dan 6000 liter melk met een gemiddeld vetgehalte van ongeveer 3,5%.
Tegenwoordig proberen Russische fokkers dieren ertoe te brengen de productiviteit te verhogen en een vettig product te verkrijgen dat door de consument wordt gevraagd..
Kholmogory koeienras
Onder de melkrassen van Rusland zijn koeien van de variëteit Kholmogory bekend bij bijna iedereen die op zijn minst een beetje bekend is met de veeteelt. Het binnenlandse Kholmogory-koeienras werd verkregen onder omstandigheden die niet al te gunstig zijn voor het fokken van vee. De fokkers van Arkhangelsk zijn er echter in geslaagd een ras te creëren dat niet alleen is aangepast aan zware omstandigheden, maar ook wordt gekenmerkt door een uitstekende melkopbrengst en een behoorlijk melkvetgehalte, tot 4%.
Een Kholmogory burenka, die goed wordt verzorgd en goed wordt gevoerd, geeft gemiddeld meer dan 6000 liter product per jaar. Tegelijkertijd wegen volwassen vrouwtjes ongeveer 550 kg en groeien stieren tot 800-950 kg. Dieren van dit ras hebben sterke botten, goed ontwikkelde spieren, een middelgrote borstkas en een brede achterkant. De volumetrische uier spreekt over de melkoriëntatie van koeien.
Yaroslavl koeienras
De koeien van het Yaroslavl-ras, beschouwd als een van de beste onder de binnenlandse zuivelrassen, onderscheiden zich door:
- overwegend zwarte kleur;
- verbazingwekkend vermogen om zich aan te passen aan een breed scala aan levensomstandigheden;
- uitstekende productieprestaties.
In vergelijking met vlees en zuivel en nog meer vleessoorten, kunnen Yaroslavl-koeien niet toeslaan met perfect ontwikkelde spieren. Ze zijn hoekig en klein genoeg. Melkkoeien hebben een maximaal gewicht van slechts 500 kg, terwijl stieren tot 800 kg groeien. Tegelijkertijd kan melk van koeien van het Yaroslavl-ras een vetgehalte van meer dan 4,5% hebben, wat een uitstekende indicator is voor Russische dieren..
Kostroma koeienras
Het vlees- en melkras van koeien dat in de vorige eeuw verscheen, werd de opvolger van de lijnen van Yaroslavl-, Shvitsky- en Algaus-koeien. In de Sovjet-Unie werd het Kostroma-koeienras geregistreerd en geadopteerd voor de fokkerij in 1945. Dit zijn grote, voornamelijk grijsbruine dieren, waarvan de sterke constitutie en het gewicht, bij stieren tot 1200 en bij vrouwen tot 800 kg, onmiddellijk spreken van de mogelijkheid om niet alleen uitstekende melk, maar ook vlees te krijgen..
De gemiddelde jaarlijkse melkgift is 4,5-6 duizend liter met een vetgehalte van ongeveer 4%. Koeien brengen nakomelingen van hoge kwaliteit, die zich perfect aanpassen aan verschillende voeders en huisvestingsomstandigheden.
Tegenwoordig zijn dieren van dit ras te zien op boerderijen in veel regio’s van het centrale deel van Rusland, evenals in de Republiek Wit-Rusland..
Rood stepperas van koeien
Voor de zuidelijke regio’s van het land zijn dieren nodig die niet alleen de hete droge zomer gemakkelijk kunnen verdragen, maar ze ook kunnen houden op weiden die niet te rijk zijn aan vers gras. Dit ras is de rode steppevariëteit, die terecht de tweede plaats in populariteit inneemt, zowel in grote boerderijen als in kleine particuliere boerderijen..
Het rode steppenras is te herkennen aan hun karakteristieke felle kleur, variërend van licht tot donkerrood. In sommige gevallen hebben koeien witte aftekeningen, vaker gegroepeerd op het onderste deel van het lichaam, op de ledematen of op het hoofd. De melkveestelling van dieren wordt aangegeven door hun relatief lage gewicht, tot 550 kg bij koeien, en ook niet erg goede spierontwikkeling.
Een koe geeft meestal een jaar lang 4 tot 6000 liter melk en de recordhouders zijn bijna twee keer zo hoog. Tegenwoordig wordt er gewerkt aan het verhogen van het vetgehalte van melk van koeien van het rode stepperas en aan het verbeteren van hun constitutie..
Hereford koeienras
De vleesrassen die in Rusland worden gevonden, omvatten de Hereford-variëteit aan runderen. Kenmerkend voor dit koeienras:
- pretentie, verrassend voor krachtige dieren;
- snelle groei;
- uitstekende consumenteneigenschappen van sappig vlees met kleine vetlagen.
Het Hereford-koeienras is een van de meest populaire ter wereld en wordt onder meer gewaardeerd om zijn kalme, gecontroleerde karakter, snelle acclimatisatie en het vermogen om een grote verscheidenheid aan voer te consumeren..
Het gewicht van grote koeien met een brede borst en rechte rug bereikt 650 kg, stieren groeien tot 1000 kg.
Belgische blauwe koe
Het begin van het werk aan het verkrijgen van koeien van het Belgische blauwe ras werd in de 18e eeuw in België gelegd. Toen werd aangenomen dat dieren universeel zullen zijn en, samen met vlees, eigenaren kwaliteitsmelk zullen bieden. Maar vanaf de vorige eeuw werden de koeien regelmatig gekruist met Charolais-stieren om de vleeskwaliteit te verbeteren. Sinds het midden van de vorige eeuw heeft zich een nieuw type dier gevormd, waarin een spontane mutatie is gefixeerd, waardoor de spiergroei versneld wordt..
Met een onvoldoende massief skelet, een lang lichaam en korte poten bereiken koeien een gewicht van 1000 kg en zijn stieren anderhalf keer zo zwaar.
De kleur, zoals blijkt uit de naam van de Belgische blauwe koe, is overwegend grijs, bijna wit, bruin. Mogelijke vlekken in verschillende tinten en maten.
Overontwikkelde achterspieren zorgen ervoor dat de koe zich niet van de last kan bevrijden, bij jonge dieren na een leeftijd van 6 weken, wanneer de spiervorming begint, zijn ledematenproblemen mogelijk. Daarom moet de boer rekening houden met deze kenmerken van het koeienras en klaar zijn om ze op te lossen..