Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
De geschiedenis van sommige door de mens gekweekte planten gaat meerdere millennia terug. De kennismaking met anthuriums, zoals met een van de geslachten van de Aroid-familie, begon pas anderhalve eeuw geleden, maar gedurende deze tijd hebben zich veel mythen en soms hardnekkige misvattingen rond de planten gevormd.
Een van de vaak gehoorde meningen over de oorsprong van anthurium is dat de weelderig bloeiende soorten inheems zijn op de eilanden in de Stille Oceaan, waaronder Hawaï. Inderdaad, als je dit paradijs van de wereld binnenstapt, kun je niet anders dan verbaasd zijn over de diversiteit van de plantenwereld, waarin anthuriums een van de belangrijkste plaatsen innemen..
Tegenwoordig is het deze cultuur die wordt beschouwd als het “hart van Hawaï”, een symbool en een lokale mascotte. Veel van de helderste en meest ongewone hybriden verschijnen op de eilanden, maar in tegenstelling tot de mythe waarin de Hawaiianen zelf geloven, is de geboorteplaats van anthurium helemaal niet hier..
Waar is de geboorteplaats van anthurium?
De ontdekking van een van de grootste geslachten van de plantenwereld vond plaats in 1876, toen een enthousiaste botanicus uit Frankrijk Edouard André, op reis door Zuid-Amerika, een van de anthurium-exemplaren niet direct voor zijn raam vond. Een voorheen onzichtbare plant werd naar Europa getransporteerd, waar de verblijfplaats van de mistige bossen van Colombia werd beschreven en Anthurium andreanum werd genoemd.
De plant met groen blad en rechtopstaande steeltjes bekroond met bloeiwijzen-kolven en rode schutbladen bleek wijdverspreid in Colombia en in de noordelijke regio’s van Ecuador. Het zijn deze plaatsen die kunnen worden beschouwd als de geboorteplaats van anthurium en een soort centrum voor de verspreiding van cultuur over de hele wereld..
Hawaï werd een van de eerste plaatsen waar anthuriums op verzoek van de Europeanen kwamen. De ongewone bloeiende planten werden in 1889 naar de eilanden gebracht door missionaris Samuel Damon, die veel voor de regio deed en zelfs minister van Financiën van de Republiek werd..
Een andere misvatting houdt verband met welke planten anthurium mogen heten. Helaas classificeren de meeste bloementelers alleen Anthurium andreanum en Anthurium scherzerianum met decoratieve heldere bloeiwijzen in het geslacht. Dit is niet waar.
Verscheidenheid aan anthuriums
Het blijkt dat niet alleen planten met een herkenbare heldere sluier op het grondgebied van Zuid- en Midden-Amerika leven, maar ook andere nauw verwante soorten..
Ze maken deel uit van het geslacht Anthurium en zijn interessant voor alle plantenliefhebbers, ook voor binnengewassen. Bloeiende anthuriums, zowel thuis als over de hele wereld, zijn modieuze kamer- en tuinplanten geworden, ze worden gewaardeerd om hun visuele aantrekkelijkheid en duurzaamheid, zelfs wanneer gesneden bloeiwijzen die vers blijven van 2 tot 8 weken.
Volgens de meest conservatieve schattingen van wetenschappers omvat het geslacht Anthuriums, waarvan het bereik zich uitstrekt tot de subtropische en tropische regio’s van het Amerikaanse continent van Mexico tot Paraguay, 800 soorten. En in 2010 kondigden botanici 1000 soorten anthuriums aan en de noodzaak om de uitgebreide studie van de flora van Amerika voort te zetten.
Anthuriums zijn wijdverbreid in de beboste Andes en Cordilleras. Hier vestigen planten zich het liefst op hoogtes tot 3,5 km boven zeeniveau. Bovendien zijn er onder de bewoners van de vochtige tropen zowel terrestrische planten als epifyten te vinden, evenals soorten die een tussenliggende nis innemen. Dergelijke anthuriums, die hun leeftijd beginnen op de lagere laag van het bos, stijgen geleidelijk, met behulp van wortels en scheuten, hoger naar de zon. Beneden, in de savannes met een droger klimaat, vind je ook anthuriums die perfect aangepast zijn aan deze levensstijl..
Een video over anthurium maakt u kennis met de kenmerken van planten, hun leefgebieden en vertelt u over de variëteiten die geschikt zijn voor thuiskweek.
Het aanpassingsvermogen van alle soorten anthuriums is extreem hoog. Ze zijn opmerkelijk goed verankerd in de grond, sommige soorten zijn epifyten. Anthuriumrozetten zien eruit als kleine en grote nesten op de stammen en takken van bomen. Bovendien zijn de planten geen parasieten. Ze nemen geen sappen en voedsel weg van de soort waarop ze zich hebben verschanst, maar voeden zich met kleine afzettingen van organisch materiaal en atmosferisch vocht en zuurstof.
De enige omgeving waar planten niet aan gehoorzaamden, is water..
Ondanks de heersende mening over de liefde van anthurium voor vocht en zelfs de mogelijkheid om het in een aquarium te laten groeien, kan geen van de bestudeerde soorten zich aanpassen aan het leven in water.
Anthurium amnicola groeit bijvoorbeeld op kustrotsen en klampt zich daar stevig aan vast met wortels. Dit geeft de plant de mogelijkheid om zuurstof op te nemen uit de vochtige lucht die uit de beek komt, maar alle groene delen zijn droog..
Alle anthuriums hebben één thuisland – dit is Zuid- en Midden-Amerika. Maar door de verschillende groeiomstandigheden variëren de afmetingen van anthuriums en hun uiterlijk aanzienlijk van soort tot soort..
Hoe ziet anthurium eruit??
Anthuriums zijn zeer divers, terwijl de meeste soorten niet zo’n heldere sluier in de vorm van een scharlaken hart hebben, en de grootte van planten zowel zeer bescheiden als werkelijk gigantisch kan zijn..
Anthuriums komen in veel gebieden van Zuid- en Midden-Amerika voor. Maar zoals botanici zeggen, de geboorteplaats van fel bloeiende anthuriums is het westelijke deel van de Andes in Ecuador en Colombia. De rest van de soorten zijn niet interessant vanwege de helderheid van de bloeiwijzen, maar eerder vanwege het gebladerte, dat de meest bizarre vormen en maten heeft. Voor alle anthuriums zijn echter ook gemeenschappelijke kenmerken inherent..
De meeste anthuriums hebben dikke, vaak verkorte stengels, dicht bedekt met schubben van reeds dode bladeren, luchtwortels en het gebladerte zelf. Interessant is dat bladeren binnen hetzelfde geslacht een geheel andere vorm, grootte en textuur kunnen hebben. Naast hartvormig of wigvormig, zoals de meest voorkomende bloeiende anthuriums, bladeren, kun je variëteiten vinden met ronde, lancetvormige, hele of ontlede bladplaten. Bladeren worden met lange of zeer kleine bladstelen aan de stengels bevestigd.
Naarmate deze groeit, wordt de stengel van de anthurium geleidelijk kaal, met uitzondering van alleen bepaalde landsoorten.
De grootte van de anthurium hangt vooral af van de bladplaten, die lengtes kunnen bereiken van 15 cm tot anderhalve meter. Omdat de vormen en maten van gebladerte gevarieerd zijn, zijn de soorten oppervlakken dat ook. Naast leerachtige en zeer dichte bladeren, zoals de anthurium van Andre, vindt u ook gladde elastische bladeren, evenals bladeren met een fluweelachtig oppervlak, zoals Crystal Anthurium.
In dichte bossen, waar de luchtvochtigheid hoog is en het belangrijk is om geen enkele zonnestraal te missen, hebben anthuriums geleerd de bladplaten zo te draaien dat ze altijd naar het licht zijn gericht. Epifyten die in drogere omstandigheden leven, krijgen voeding en vocht door de kegelvormige rozet van bladeren. Plantenresten, humusdeeltjes en het voor de plant benodigde vocht komen er geleidelijk in terecht..
Een wereldwijde misvatting wordt ook geassocieerd met de bloei van anthurium. Wat velen als een grote bloem beschouwen, is in feite de bloeiwijze en een gemodificeerd helder blad, een schutblad. Dezelfde bloeiwijze wordt ook gevonden in malse spathiphyllum..
De kolfvormige bloeiwijze, bestaande uit nauwelijks te onderscheiden biseksuele bloemen, kan recht of spiraalvormig zijn, de vorm hebben van een kegel of een aan het uiteinde afgeronde cilinder. De kleur van de bloeiwijze varieert van wit, crème of geelachtig tot blauw, paars of violet. Naarmate het rijpt, wordt het oor bij sommige soorten groen..
Het oor van anthurium is niet omgeven door het enige grote bloemblad, maar door het schutblad, dat eigenlijk een blad is, hoewel het een zeer ongebruikelijk uiterlijk en kleur heeft. Voor soorten anthurium voor thuis is zo’n deken vrij groot en decoratief. En daarom wordt de plant tegenwoordig “lak” of “regenboog” bloem genoemd. De naam is zeer geschikt voor moderne hybriden met spreien, niet alleen van één felle kleur, maar met een combinatie van twee of drie tinten die niet in de natuur voorkomen..
Maar bij decoratieve bladverliezende variëteiten zijn de schutbladen soms helemaal moeilijk te onderscheiden, wat niet verhindert dat planten bestuivende insecten lokken.
Wanneer het bestuivingsproces is voltooid, vormen zich kleine bolvormige of ovale vruchten op het oor. In de sappige bessen bevinden zich 1 tot 4 zaden, die in de natuur, in het thuisland van anthuriums, worden gedragen door vogels en knaagdieren..
Rassen en hybriden van anthurium voor in huis
De populariteit van bloeiende soorten anthurium heeft ertoe geleid dat er over de hele wereld actief wordt gewerkt aan het verkrijgen van nieuwe variëteiten en spectaculaire hybriden. Veredelaars presenteren hun prestaties niet alleen in de winkelrekken, maar ook op bloemententoonstellingen, zoals bijvoorbeeld het jaarlijkse tropische plantenfestival Extravaganza onder het beschermheerschap van de Princess of Wales..
Als gevolg hiervan verschillen de planten die door moderne bloementelers worden gekweekt, verbluffend in hun schoonheid en ongewone uiterlijk, opvallend van de variëteiten die ooit werden gevonden in het thuisland van anthurium, op het Amerikaanse continent..
De productie van hybriden wordt geassocieerd met bestuiving van een plant met stuifmeel van een ander exemplaar. Deze operatie is gericht op het produceren van variëteiten met helderdere en grotere bloeiwijzen, mooie bladeren of andere parameters die door de veredelaar worden gewenst. Om het resultaat te fixeren, kost het veel tijd en het kweken van vele generaties planten..
Moderne technologieën, waarbij niet uit zaden wordt gekweekt, maar uit weefselkweek, die alle informatie over de moederplant bevat, maken het mogelijk om de tijd voor ontwikkeling en selectie te verkorten. Dankzij dergelijke complexe biochemische bewerkingen worden tegenwoordig de meeste anthuriumplanten die door de handel worden aangeboden voor huis, tuin en stekken verkregen..
Dankzij dergelijk intensief werk verschenen er anthuriums, waarvan de afmetingen buitengewoon handig zijn om thuis te kweken, evenals planten met een heldere, ongebruikelijke kleur. Maar wetenschappelijke vooruitgang en innovatieve technologieën worden niet altijd gebruikt in het voordeel van de teler..
Helaas gebruiken veel commerciële kwekers vaak gibberellinezuur of GA3 bij het kweken van anthuriums. Deze verbinding is een plantenhormoon dat de kwantiteit en kwaliteit van de bloei beïnvloedt en bijdraagt aan de snelle vorming van bloeiwijzen..
Als gevolg van een behandeling met een vergelijkbare chemische stof, komt anthurium die bedoeld is voor thuis, zonder zich te ontwikkelen, in heldere bloei op het aanrecht. Eenmaal in huis vinden dergelijke exemplaren het moeilijk om acclimatisatie te verdragen, en dan kunnen ze teleurstellend zijn, omdat ze veel bescheidener bloeien dan voor aankoop..