Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Uzambara-viooltjes, zo geliefd bij veel bloementelers van ons land, zijn helaas, net als andere kamerplanten, vatbaar voor aanvallen door ongedierte, lijden aan onjuiste zorg en zijn vrij moeilijk te verdragen ziekten van schimmel-, bacteriële en virale aard..
Om de planten die de vensterbank sieren niet te verliezen, is het belangrijk om het probleem zo vroeg mogelijk te herkennen. Beschrijvingen van ziekten van viooltjes, hun foto’s en behandeling die Saintpaulia van de dood kunnen redden, zullen u helpen snel door de situatie te navigeren, voor planten te zorgen en gezondheid en schoonheid terug te brengen naar de verkooppunten.
Zie ook het artikel: Intavir – gebruiksaanwijzing voor aardbeien!
Waarom viooltjes thuis niet bloeien?
Geconfronteerd met problemen met de groei van Saintpaulias, een lange afwezigheid van bloei of een schending van de ontwikkeling van de rozet, moeten amateurbloementelers naar redenen zoeken:
- onjuiste verzorging van kamerplanten;
- in ongedierte dat zich op viooltjes of in de grond heeft gevestigd;
- bij ziekten van viooltjes, die een andere aard en gevaar voor planten hebben.
Huisdieren van onervaren beginners lijden meestal juist aan ongeletterd georganiseerde zorg. Vooral snel worden sporen van onjuist water geven, gebrek aan verlichting en bemesting van viooltjes zichtbaar op het gebladerte..
Bij gebrek aan licht zien nieuwe generaties gebladerte er zwakker en kleiner uit in vergelijking met oude. De bladstelen zijn langwerpig, de randen van de bladplaten zijn naar boven gebogen. De plant veert snel terug als je hem op een verlichte vensterbank zet, beschermd tegen tocht.
Een van de redenen waarom viooltjes niet thuis bloeien, kan een overmatige zuurgraad of zoutgehalte van de grond zijn, een onjuiste selectie van de samenstelling van de grond. In dit geval vertraagt niet alleen de vorming van steeltjes of stopt deze volledig, maar wordt bladverdraaiing waargenomen. Soortgelijke symptomen kunnen worden gezien bij een onbalans in de minerale samenstelling, bijvoorbeeld bij een gebrek aan stikstof of bij overmatig water geven..
Uzambara-viooltjes zijn ongewoon gevoelig, niet alleen voor de hoeveelheid vocht die de grond binnendringt, maar ook voor de temperatuur..
Lichte vlekken op de bladplaten lijken een bloemist eraan te herinneren hoe hij viooltjes op de juiste manier water moet geven. Deze reactie van de plant signaleert te koud water of een verbranding veroorzaakt door blootstelling aan de zon op het natte oppervlak van het blad. Daarom raden ervaren bloementelers aan om alleen warm water te gebruiken en Saintpaulia’s alleen ‘s avonds water te geven, wanneer de kans op verbranding minimaal is..
Violette ziekten: blad- en wortelrot
Het grootste risico op stengelrot van viooltjes is bij het verdelen van planten, het snijden en verplanten van het apicale deel van de rozet of het scheiden van de kinderen. Zowel ongedierte als te veel water geven na een lange periode van relatief droge grond kan dit probleem veroorzaken. Rottende bacteriën vestigen zich bijzonder snel op beschadigde weefsels en schade aan de wortels en stengel wordt het meest destructief.
De symptomen van deze violette ziekte kunnen worden overwogen:
- verlies van bladturgor;
- verlies van de natuurlijke kleur van de rozet;
- verwelking van bladstelen en bladplaten.
Met de alomvattende aard van de violette ziekte, zoals op de foto, kan de behandeling alleen urgent en kardinaal zijn. Het beschadigde weefsel wordt verwijderd, de saintpaulia wordt geworteld met een gezond blad dat nieuwe rozetten kan geven.
Zeer jonge rozetten, baby’s en gewortelde bladeren zijn vatbaar voor bruinrot. In het laatste geval wordt de stengel aan de basis bruinbruin, zachter en dunner. Witachtige filamenten van mycelium bevinden zich op de grond onder de uitlaat. En als u geen dringende maatregelen neemt, verspreidt de violette ziekte zich naar naburige planten..
Als preventieve maatregel worden geroote planten behandeld met een contactfungicide, niet verdiepen en vervolgens het gebied onder de stengel irrigeren met fytosporine of een vergelijkbare chemische stof.
Verwelking en doffe kleur van de bladeren wordt ook waargenomen met de ontwikkeling van wortelrot. Wanneer planten uit de grond worden verwijderd, worden verzachte bruinachtige wortels gevonden, aangetast door de sporen van een schadelijke schimmel, die zich snel vermenigvuldigen en zich verspreiden in een vochtige omgeving. Tegelijkertijd draagt de lage zuurgraad van de bodem bij aan de ontwikkeling van een infectie die zo gevaarlijk is voor Saintpaulias..
Een van de effectieve maatregelen om deze ziekte van viooltjes te bestrijden, kan worden overwogen om de frequentie van water geven te verminderen. Hoewel planten zelden vocht krijgen, moeten porties overvloedig zijn. Voor de preventie en behandeling van violette ziekte, zoals op de foto, wordt wortelbehandeling met fytosporine gebruikt. U kunt de kans op verspreiding verkleinen door een bodem te gebruiken die niet al te goed vocht vasthoudt..
Grijze rot leidt ook tot vervloeiing en verzwakking van de groene delen van de plant, terwijl een grijze pluizige bloei duidelijk zichtbaar is op het aangetaste oppervlak. Alle bladeren met tekenen van violette ziekte, evenals dode bladmessen en stekken worden verwijderd, zodat ze niet op de grond kunnen vallen. Om het risico op infectie tijdens de koudere maanden van het jaar te verminderen, is het noodzakelijk:
- vermijd overmatige luchtvochtigheid;
- weigeren om uitlaten te spuiten;
- geef de viooltjes correct water, vermijd stilstaand vocht en condensatie.
Van de chemicaliën voor de behandeling van outlets en hun bescherming, worden snel en foundation gekozen..
Echte meeldauw op Saintpaulias
Een van de meest voorkomende ziekten veroorzaakt door schadelijke schimmels treft ook uzambara-viooltjes. Uiterlijk lijkt de manifestatie van deze ziekte van viooltjes op bloem verspreid over bladplaten en bloemkronen, en infectie van saintpaulias vindt plaats met behulp van schimmelsporen in de grond.
Het meest vatbaar voor de ziekte zijn viooltjes, verzwakt na transplantatie, recent vervaagde exemplaren, jonge en, omgekeerd, oude planten.
Als preventieve maatregel worden stopcontacten beschermd tegen temperatuurschommelingen, worden viooltjes correct bewaterd en wordt topdressing gebruikt. Als de infectie toch optreedt, heeft Saintpaulia een fungicidebehandeling nodig..
Fusarium als een ziekte van viooltjes
De gevaarlijkste ziekte voor viooltjes treft eerst de wortels van de plant, die rotten en zacht worden, en vervolgens verspreidt de infectie zich door de bloedvaten naar de stengel, bladstelen en bladplaten van de onderste bladeren. Bij een ziekte in dit stadium verdort het meeste oude gebladerte op het lagere niveau, de stengels en randen worden waterig en sterven dan volledig af..
De snelle dood van de plant wordt vergemakkelijkt door zijn verzwakking na de bloei, gebrek aan kunstmest voor viooltjes en temperaturen onder 16 ° C.
De strijd tegen fusarium is om de zieke plant dringend van de vensterbank te verwijderen, die andere viooltjes bevat. Het is het beste om het aangetaste exemplaar samen met de grond te vernietigen en de pot te desinfecteren met kopersulfaat of een beschikbaar fungicide. Als preventieve maatregel wordt een irrigatieregime ingesteld en ook in dit geval is het correct om de viooltjes water te geven met een fytosporine-oplossing. Deze procedure wordt maandelijks uitgevoerd..
Phytophthora van Saintpaulia-rozetten
Phytophthora op Saintpaulia-planten verschijnt in de vorm van bruine, uitdrogende vlekken op de bladeren. Naarmate de ziekte zich op de viooltjes ontwikkelt, verspreiden dergelijke vlekken zich, het aangetaste weefsel ondergaat necrose en de rozet verdort. Het is niet mogelijk om de elasticiteit van het gebladerte te herstellen, zelfs niet na het water geven..
Als het apicale deel van de rozet intact is, kan het worden afgesneden en geprobeerd te rooten na voorbehandeling met een antischimmelmiddel en het verwijderen van weefsel dat door de ziekte is aangetast. Een gezonde snit moet een lichtgroene tint hebben. Je kunt gezonde bladeren nemen om te rooten..
De rest van de uitlaat is vernietigd, alle viooltjes naast het zieke exemplaar worden preventief behandeld.
Brons- en bladvlekkenvirussen
Ziekten van virale aard veranderen het uiterlijk van bladplaten, weefselaanvoer en plantontwikkeling. Deze ziekten kunnen de reden zijn waarom viooltjes niet thuis bloeien en dan stoppen ze zich helemaal te ontwikkelen..
Bronsvirus produceert bijvoorbeeld lelijke verkleurde bladeren. Dergelijke planten blijken soms niet levensvatbaar en worden vernietigd. En ongedierte dat in appartementen wordt aangetroffen, kan de ziekte van viooltjes verspreiden. In dit geval zijn dit trips.
Ongedierte op planten van uzambar-viooltjes
Plagen die Saintpaulia aantasten, kunnen ernstige schade toebrengen aan binnengewassen, omdat zowel groene delen van planten als wortels in hun interessegebied vallen. Bovendien verspreiden ze de meest bekende ziekten van viooltjes..
Mijten thuis worden het gevaarlijkste ongedierte van kamerplanten. Op viooltjes komen vooral cyclaamteken veel voor en zijn schadelijk, de infectie waarmee in de beginfase praktisch onzichtbaar is. Pas wanneer nieuwe bladeren verschijnen, wordt het duidelijk dat de rozet wordt bewoond door microscopisch kleine insecten, wat leidt tot de stopzetting van de groei van Saintpaulia, de weigering van het viooltje om thuis te bloeien, pletten en krullen van de bladeren in het midden van de rozet.
De bestrijding van de plaag wordt uitgevoerd met behulp van phytoverm of andere insecticiden, na het isoleren van de zieke plant.
Niet minder verraderlijke vijand van viooltjes is de nematode. Vanuit de grond dringen de wormen het wortelstelsel van planten en de vaten die de uitlaat voeden binnen. Ze zuigen sappen op, vergiftigen de plant met gifstoffen en verstoren de weefseltoevoer. Als gevolg hiervan ziet het viooltje er verzwakt uit, weigert te bloeien, groeit slecht. Op het groene deel van de plant lijkt schade door nematoden op een verdikking van de stengel, pletten en veranderen van de vorm van gebladerte, massavorming van kinderen.
Tegelijkertijd zijn knopen en vesiculaire verdikkingen duidelijk zichtbaar op de wortels, waar wormcysten ontstaan.
Het is redelijk om afstand te doen van zo’n viooltje, maar als je een zeldzame variëteit wilt vermeerderen, mag je in geen geval bladeren nemen van de lagere rijen, waar nematoden al kunnen leven. De aangetaste plant wordt samen met de grond vernietigd. De pallet, pot en plantenbak worden grondig ontsmet.
Bladluizen worden het gemakkelijkst gevonden door plakkerige afscheidingen op het gebladerte en door de insecten zelf op de achterkant van de bladeren en op de bladstelen aan hun basis. Je kunt het ongedierte afwassen met een sopje, proberen de grond niet te bevochtigen, evenals met Antitlin, fytoverm of tabaksstof.
Tripsen die gemakkelijk van plant naar plant gaan, zijn het gevaarlijkst voor de zelf gehouden Saintpaulia’s. Bovendien vermenigvuldigt een plaag die zich voedt met plantensappen zich snel en is in staat om ziekteverwekkers van allerlei violette ziekten naar de stopcontacten over te brengen. Je kunt trips vernietigen met behulp van Aktara of een andere oplossing van een vergelijkbaar medicijn. Tijdens de verwerking wordt de aarden klomp noodzakelijkerwijs aangetast en bovendien worden de steeltjes afgesneden om het ongedierte van voedsel te beroven – Saintpaulia-pollen.
De aanwezigheid van wolluizen produceert witte vlokken op bladeren, stengels en bladstelen waar ze zich bij de stengel voegen. In het bodemcoma van de aangetaste plant zijn witachtige klonten merkbaar. Dit zijn plaatsen van ophoping van wormen die zich voeden met plantensappen. Geïnfecteerd violet verdort snel, bladeren worden dof, geelachtig.
Als er geen dringende maatregelen worden genomen, kan niet alleen een ziek viooltje sterven, maar kunnen ook aangrenzende stopcontacten lijden. De behandeling wordt uitgevoerd door viooltjes water te geven met Mospilan of Regent, verwelkte delen moeten worden verwijderd en vernietigd.
Sciarids zijn goed bekend bij alle binnenkwekers. Kleine zwarte vliegen boven de potten zijn ook gevaarlijk omdat ze zich voeden met Saintpaulias-sappen en in de vorm van larven ernstige schade kunnen toebrengen aan de ondergrondse delen van planten.
De strijd tegen de plaag van Saintpaulias bestaat uit het morsen van de grond met een systemisch insecticide en het opzetten van plantenverzorging. In dit geval is het meer dan ooit belangrijk om viooltjes goed water te geven, omdat overtollig vocht in de bodem bijdraagt aan de reproductie en activering van schadelijke insecten..
Zie ook het artikel: streptocarpus verzorgen en groeien uit zaden!
Beschermende preventieve maatregelen tegen ziekten van viooltjes en hun plagen
Het is mogelijk om het risico op infectie van uzambaarse viooltjes met gevaarlijke ziekten van deze cultuur te verminderen en huisdieren te beschermen tegen aanvallen door ongedierte door zich te houden aan eenvoudige veiligheidsregels en preventie in te voeren.
Zoals ervaren bloemisten getuigen, wordt het grootste gevaar voor de collectie gevormd door nieuwe rozetten die in een kas of winkel worden gekocht. Dergelijke planten worden pas na 3-4 weken naast bestaande viooltjes geplaatst. Een dergelijke quarantaine is nodig om het violet en zijn acclimatisatie te volgen..
Als de plant in bloei is gekomen, is het beter om de steeltjes te verwijderen. Dit verkleint de kans op infectie met trips. Zorg ervoor dat u voor het planten niet alleen de grond, maar ook de potten desinfecteert. Vanaf de eerste dag worden planten voorzien van acceptabele verlichting, voeding en bewatering. We mogen het gebruik en de bemesting voor viooltjes niet vergeten, vooral nodig na de bloei, wanneer de plant uitgeput is..
Over het onderwerp: hoe zorg je ervoor dat een viooltje bloeit?