Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Talloze variëteiten van dieffenbachia worden al meer dan 150 jaar gekweekt als kas- en huisgewas, en pas de laatste jaren wordt er steeds meer gesproken over de toxiciteit van de plant..
Waarom dieffenbachia gevaarlijk is, waarom je deze spectaculaire plant niet thuis kunt houden?
De geschiedenis van de introductie van dieffenbachia in de cultuur
Er zijn ongeveer 50 soorten dieffenbachia in de wereld, die voornamelijk groeien in de landen van Zuid-Amerika. Deze planten behoren tot de Aroid-familie. Het geslacht staat bekend om decoratieve bladverliezende groenblijvende gewassen, met als belangrijkste voordeel grote bonte bladeren.
Na de ontdekking van Amerika, tijdens de ontwikkeling van voorheen onbekende landen in Oceanië en het Caribisch gebied, kwamen planten uit nieuwe gebieden vaak terecht op naburige eilanden en het vasteland. Zo werd Dieffenbachia met de schepen van handelaren en piraten naar het zuiden van de huidige Verenigde Staten, Tahiti, Hawaï, de Cook Eilanden en andere tropische gebieden gebracht. Daarna werd de cultuur naar Europa gebracht..
Dankzij krachtige scheuten, dicht, sappig gebladerte en een niet-wispelturige instelling, kort na het verschijnen aan de oevers van de Oude Wereld, werden de planten wenselijk in kassen en vestigden zich vervolgens in huizen op vensterbanken..
Sindsdien is dieffenbachia nooit de boosdoener geworden van ernstige vergiftiging of dood van mensen. Tenminste, noch de pers, noch de artsen vermeldden dat dieffenbachia giftig is of niet..
Op het Amerikaanse continent is een kieskeurige plant zo goed en snel gewend aan nieuwe omstandigheden dat het op veel plaatsen een echt onkruid is geworden. Hier dacht niemand eraan om dieffenbachia in potten te houden, maar in het open veld onthulde het nooit zijn schadelijkheid. Tenzij het geleidelijk inheemse soorten vervangt en de beste plaatsen en landen onder de warme zon inneemt.
Wat is de boosdoener van dieffenbachia, is het mogelijk om het thuis te houden of is het beter om krachtige groene huisdieren met prachtig blad te verwijderen?
Twijfels over de voordelen en nadelen van dieffenbachia verschenen in de 20e eeuw, toen wetenschappers de samenstelling van greens bestudeerden, niet alleen van deze cultuur, maar ook van andere vertegenwoordigers van de Aroid.
In alle delen van deze planten werden calciumoxalaten gevonden, die de huid en slijmvliezen van de ogen, de luchtwegen en het spijsverteringskanaal irriteren. Bij sommige soorten was het gehalte aan potentieel gevaarlijke stoffen schaars, bij andere – vele malen meer.
De voordelen en nadelen van dieffenbachia
Dus is Dieffenbachia giftig of niet? Als we dit geslacht van Aroids vergelijken met andere broers in de familie, kunnen we zeggen dat het plantensap een aanzienlijke hoeveelheid van een bijtende verbinding bevat. Wanneer het de slokdarm binnenkomt, veroorzaken de greens:
- snijwerk;
- branderig gevoel;
- pijnlijke krampen;
- kokhalzen.
Irritatie, krampen en oedeem kunnen niet worden vermeden als dieffenbachia-sap in de ogen of op gevoelige delen van het lichaam komt. Het meest getroffen zijn degenen die vatbaar zijn voor allergische reacties en jonge kinderen.
Maar is cultuur zo gevaarlijk in het dagelijks leven en kan een dieffenbachia-bloem thuis worden gehouden? Als je ernaar kijkt, is schade door een plant slechts in drie gevallen mogelijk:
- met onzorgvuldige zorg en verwaarlozing van veiligheidsmaatregelen;
- wanneer het groen van de bloem in de handen van kleine kinderen valt;
- wanneer huisdieren gebladerte eten.
Bij snoeien, herplanten en andere manipulaties met dieffenbachia is het redelijk om handschoenen te gebruiken. Deze eis moet strikt worden nageleefd in geval van verhoogde huidgevoeligheid en de aanwezigheid van allergieën voor andere planten..
Veiligheidsmaatregelen en hulp bij dieffenbachia-sapvergiftiging
Als het sap toch op de huid, ogen of mondslijmvliezen komt, is het belangrijk dit zo snel mogelijk af te spoelen met stromend water. De effecten van gifstoffen worden letterlijk binnen enkele seconden voelbaar, dus aarzelen is niet nodig.
Het inslikken van de bladeren dreigt met larynxoedeem en pijnschok. Deze omstandigheden zijn vooral gevaarlijk voor kinderen onder de drie jaar en huisdieren die niet over hun probleem kunnen praten, waardoor het niet altijd mogelijk is om ze snel te helpen..
Wanneer de greens van dieffenbachia in de slokdarm doordringen, is het noodzakelijk:
- geef het slachtoffer veel te drinken in de vorm van warm water, melk of een zwakke oplossing van kaliumpermanganaat;
- om te zorgen voor de ontvangst van een geneesmiddel met de functies van een sorptiemiddel voor neutralisatie en verzameling van gevaarlijke verbindingen in het lichaam;
- wenden tot artsen voor hulp.
Om ervoor te zorgen dat baby’s en katten of honden die in huis leven niet in gevaar komen, is het beter om de dieffenbachia-pot buiten het bereik van risicocategorieën te plaatsen..
Op basis van alles wat is gezegd, kan één conclusie worden getrokken. Vraag: “Is het mogelijk om Dieffenbachia, zoals op de foto, thuis te houden?” moet individueel worden beslist als het gezin:
- mensen met overgevoeligheid voor de componenten van dieffenbachia-sap;
- kinderen jonger dan 3-4 jaar;
- huisdieren, vooral katten, die vaak bloemen in potten proberen te eten.
In andere gevallen vormt dieffenbachia geen gevaar en dient de eigenaar alleen basisvoorzorgsmaatregelen te nemen.
Het is onder andere de moeite waard om te onthouden dat alle groene planten, inclusief dieffenbachia, de lucht actief zuiveren en overdag zuurstof produceren. Maar ‘s nachts verandert de situatie. Zonder zonlicht vullen alle thuisculturen de atmosfeer van de kamer aan met koolstofdioxide, dus het is beter om geen grote exemplaren niet alleen in kinderkamers en openbare plaatsen, maar ook in slaapkamers te plaatsen.