Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Roofplanten zijn al heel lang interessant voor mensen. Ondanks het feit dat deze bloemen in de echte wereld bestaan, in literatuur, filmografie, videogames, zijn hun mogelijkheden sterk overdreven. Wat zijn vleesetende planten, de belangrijkste soorten en hun kenmerken lezen we in dit artikel.
Wat eten roofdieren?
Het belangrijkste onderscheidende kenmerk van vleesetende planten is de aanwezigheid van speciale bladeren die hun prooi kunnen vangen. Zodra het bord een insect vangt, met behulp van het uitgescheiden sap, wordt het onmiddellijk verteerd. Dergelijke voeding helpt de plant om alle noodzakelijke stoffen te ontvangen..
De enzymen van de bloem lossen het lichaam van het insect snel op, maar de skeletten blijven onverteerd. In dit opzicht worden de overblijfselen van slachtoffers vaak waargenomen in de geopende knoppen..
Roofplanten groeien op arme gronden. Hierdoor zijn ze in verschillende landen te vinden..
Afhankelijk van het mechanisme van het vangen van prooien, zijn roofdierplanten verdeeld in vijf ondersoorten:
- Bloemen die insecten vangen met plakkerige bladeren.
- Vertegenwoordigers met kruikvormige containers. De vangst van het slachtoffer gebeurt met behulp van een opgevouwen vel. Bij sommige soorten is het oppervlak bedekt met bacteriën. Er zijn ook planten met spijsverteringsenzymen..
- Het vangen van slachtoffers gebeurt door middel van zuiging in een vacuümbel.
- Planten die prooi vangen met wapperende bladeren.
- Bloemen met vallen in de vorm van een krabklauw. Het principe van hun werk is erop gericht ervoor te zorgen dat het slachtoffer geleidelijk naar de plaats wordt geleid met spijsverteringsenzymen..
Vleesetende planten kunnen niet alleen insecten verteren, maar er ook voedingsstoffen uit halen..
Alle plantenvallen zijn onderverdeeld in passief en actief. Je herkent het aan de vorm van de bloemen..
De belangrijkste soorten vleesetende planten
Van het grote aantal soorten vleesetende planten trokken slechts enkele exemplaren de aandacht van bloementelers..
Vleesetende plant genlisea (Genlisea)
Deze variëteit omvat meer dan 20 variëteiten. Genliseya groeit goed in natte grond en bij een hoge luchtvochtigheid. Het thuisland van zo’n plant is de zuidelijke en centrale delen van Amerika, Afrika.
De bloem behoort tot de groep van laagblijvende planten. Genlisea heeft kleurrijke, diepgele knoppen. Bij deze soort wordt de val gepresenteerd in de vorm van een krabklauw. Dankzij deze structuur is de bloem heel gemakkelijk om het slachtoffer te vangen, dat met al het verlangen er niet uit zal kunnen komen..
Kortom, de habitat van roofplanten is Australië, Zuidoost-Azië, Noord-Amerika.
Genlisea onderscheidt zich van andere vleesetende planten in bladeren. Deze bloem heeft twee soorten. De eerste zijn de standaardplaten die verantwoordelijk zijn voor fotosynthese. Het tweede type is roofzuchtig, die in de grond wordt aangetroffen. Ze houden zich bezig met het vangen van insecten en protozoa. Opgemerkt moet worden dat in deze plant roofzuchtige bladeren verantwoordelijk zijn voor de functies van de wortelstok. Ze absorberen vocht, nuttige componenten en vervullen ook de functie van bevestiging.
Roofzuchtige bladeren die in de grond zitten, vormen de zogenaamde holle spiraalbuizen. Insecten en protozoa komen erin samen met de waterstroom, en ze kunnen er niet meer uit..
Plant Biblis (Byblis)
Biblis verwijst ook naar vleesetende planten. Zijn thuisland is het land van Australië. Biblis wordt door de lokale bevolking vaak de regenboogplant genoemd. Dit alles dankzij het kleurrijke slijm op de bladverliezende borden. Onder de zonnestralen kan het in verschillende tinten glinsteren..
Deze soort lijkt op een zonnedauw. Biblis is echter geen familielid, zelfs hun bloemen zijn anders. De bladeren van deze plant zijn lang en kegelvormig. Villi groeien op hun oppervlak en scheiden een kleverige samenstelling af. Het zijn deze villi die insecten vangen die op het oppervlak landen..
Aldrovanda vesiculosa
Deze plant heeft ook geen wortel en is geclassificeerd als een roofdier. Hij kiest kleine waterdieren als slachtoffers. De plant heeft een val die als val dient.
Aldrovanda voelt zich goed in het water. Zijn stengels zwemmen rustig, op zoek naar prooien. De lengte van de scheuten is gemiddeld 10 cm, de bladeren zijn een zogenaamde rozet. Ze zijn klein, slechts 1,5-4 mm. De plant vangt zijn prooi dankzij de platen waarop haren zitten.
Het vermogen om te zwemmen verscheen in de plant vanwege de aanwezigheid van lucht in de bladstelen. De plant groeit en reproduceert zeer snel. Het kan met 5-8 mm per dag toenemen. Elke dag verschijnt er een nieuwe krul.
Plantengroei vindt plaats aan één kant van de stengel en het tweede deel sterft geleidelijk af.
Trap bladeren hebben twee delen. Ze sluiten het slachtoffer van twee kanten af. De val kan elk insect vangen dat dicht bij de plant zwemt vanwege de villi die zich buiten bevinden. Voor een volwaardige slamming heeft de bloem slechts enkele milliseconden nodig.
Sarracenia
Sarracenia of Noord-Amerikaanse vleesetende plant:
- Behoort ook tot de groep roofdieren.
- De bloem groeit in het zuidoosten van Amerika en in Canada.
- De val van de plant zijn de bladeren die zoiets als een waterlelie creëren. Er is een “kap” bovenop elke dergelijke container. Het beschermt de val tegen regen die erin valt..
- Om een insect te vangen geeft de plant een bijzondere geur af en heeft ook nog eens een mooie kleur..
Langs de rand van de waterlelie zit een speciale stof die werkt als een medicijn op dieren. Nadat ze zijn afgedaald naar de rand van de waterlelie, kunnen ze niet meer naar buiten en sterven ze geleidelijk af. Verder vindt de vertering plaats met behulp van enzymen.
Water kan het spijsverteringssap, dat zich in de waterlelie bevindt, negatief beïnvloeden.
Algemene informatie voor Nepentes
Het is ook een roofdier. Net als Sarracenia gebruikt Nepentes een waterlelie van bladeren om insecten te lokken..
Deze plant omvat meer dan 100 variëteiten. In de natuurlijke omgeving zijn ze te vinden in India, Indonesië, China, Madagaskar, de Filippijnen, Australië en vele andere landen..
De plant heeft een andere naam – “monkey cup”. Het kreeg deze naam vanwege het feit dat eerdere dieren deze bloem gebruikten als een container voor drinkwater. Uiterlijk lijkt de plant op grote lianen, waarvan de wortels vrij klein zijn. De plant groeit in lengte tot 16 meter.
De val van nepentes is een blad met een rank, aan het uiteinde waarvan zich een waterlelie vormt.
- De container opent aan de bovenkant en vormt een val.
- Daarin komt een kleverige waterige vloeistof vrij, die insecten aantrekt..
- Eenmaal erin verdrinken ze en worden ze verteerd door de plant.
- Op de bodem van de waterlelie zitten klieren die dienen om voedingsstoffen te vervoeren.
Kleine soorten nepentis houden zich bezig met het vangen van insecten, terwijl hun grotere vertegenwoordigers zich voeden met kleine dieren, bijvoorbeeld ratten.
Roofzuchtige planten zijn uiterlijk vrij uniek en herkenbaar. Daarom zijn ze gemakkelijk te vinden tussen andere vertegenwoordigers van de fauna. Als u de kenmerken van dergelijke bloemen, hun uiterlijke kenmerken en de belangrijkste zorgmaatregelen kent, kunt u precies het type kiezen dat bij uw kamer en uw levensstijl past..