Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Ledum in het land wordt door veel tuinders gekweekt. Zijn uiterlijk is niet minder interessant dan zijn oorsprong. Wetenschappers hebben nog steeds ruzie over de generieke verwantschap van deze plant. Volgens één versie wordt wilde rozemarijn beschouwd als een apart ondergeslacht in de Heather-familie. Westerse botanici hebben de neiging om het te classificeren als een Rhododendron. Elk van de versies heeft bestaansrecht. Een interessante Latijnse naam voor de plant is Ledum. Het kwam van het oude Griekse woord dat als wierook is vertaald.
Ledum staat bekend om zijn geurige bloemen. Het is echter beter om niet lang bij hen in de buurt te zijn. Het draait allemaal om essentiële oliën met een hoog ijsgehalte. Dit is een specifieke giftige stof die het menselijk zenuwstelsel aantast. Het is onmogelijk om van wilde rozemarijn boeketten voor thuis te maken. Maar met de juiste zorg wordt het niet alleen een decoratie, maar ook een echte beschermer voor elke tuin..
Velen zijn geïnteresseerd in waar wilde rozemarijn groeit in de regio Moskou. Dit is een zeer pretentieloze plant. Het is zelfs te vinden op moerassige, zure grond..
Soorten wilde rozemarijn
In zomerhuisjes worden slechts enkele soorten wilde rozemarijn gekweekt:
- Moeras. Geeft de voorkeur aan wetlands van naaldbossen en moerassen. Groeit ook in veengebieden. De hoogte van de struik is van 60 cm tot 1,2 m. Hij bloeit van de late lente tot het midden van de zomer met kleine parasols. Bestand tegen kou, maar zelden gebruikt in tuinieren, omdat het erg giftig is.
- Groenlands. Houdt van het arctische klimaat. Meestal is het te vinden op natte kusten, veenmoerassen en alpine hellingen. Zeer algemeen in het noorden van de Verenigde Staten. De gemiddelde grootte van de struik is van een halve meter tot een meter, het maximum is 2 m. De bovenkant van de bladplaat is gerimpeld en op de achterkant zijn er witte of bruinachtige villi. Dit type wilde rozemarijn is zelfs bestand tegen de strengste vorst. Het ontluiken duurt slechts een maand (van half juni tot eind juli). Omdat de wilde rozemarijn van deze soort bloeit met delicate witte bloemen, versieren veel eigenaren van persoonlijke percelen hun tuinen graag.
- Sluipen. De kortste vertegenwoordiger van wilde rozemarijn (slechts 20 – 30 cm). Leeft in moerassen in mossen, maar ook in toendra- en veenmoerassen hoog in de bergen. Het is pretentieloos voor de grond. Een ander leefgebied is rotsachtige placers en zandheuvels. De bladeren zijn langwerpig en smal, licht gebogen naar de bodem. Ze zijn relatief groot (2 cm in diameter), maar de bloei zelf is eerder bescheiden..
- Grootbladig. Gedistribueerd in Japan, Korea, Siberië en het Verre Oosten. Deze soort heeft een standaard hoogte (50 cm tot 1,3 m). Bloeit zeer rijk.
Waar groeit wilde rozemarijn in Siberië? Hij houdt van naaldhout, veenmos. De plant is vaak te vinden in dichte heidestruiken..
Hoe de juiste plaats en grond te kiezen??
Natte ruimtes zijn ideaal. Daarnaast is het de moeite waard om voor schaduw te zorgen. Ledum verdraagt geen brandende zonnestralen. Als thuja of sparren in de tuin groeien, kun je er veilig rozemarijn naast planten. Het resultaat is een uitstekend decoratief effect..
Het is beter om de grond los en met een hoge zuurgraad (pH 3 – 4) te selecteren. Het plantmengsel bestaat uit drie essentiële componenten: veen, naaldgrond en zand.
Ledumplantages in het land kunnen niet in de buurt van de bijenstal worden geplaatst. De bijen zijn dol op deze plant, maar de verzamelde nectar bevat giftige stoffen die alle honing zullen bederven. Het gebruik ervan door mensen zal onveilig worden. We zullen onze toevlucht moeten nemen tot koken.
Ledum in het land: de subtiliteiten van planten
Het planten en verzorgen van wilde rozemarijn in de buitenwijken verschilt niet veel van andere regio’s. Het is het beste om in het voorjaar te beginnen met planten. Voor zaailingen met een gesloten wortelstelsel maakt tijd niet zoveel uit. Ledum is over het algemeen een nogal pretentieloze plant die kou rustig verdraagt.
Eerst moet je de pit voorbereiden. Meestal worden de meeste rozemarijnwortels begraven met 20 cm.In dit geval is de totale diepte van de put minimaal 40 en niet meer dan 60 cm.De wilde rozemarijnstruik zal lange tijd op één plek groeien. De bodem is afgedekt met een drainagelaag van 5 cm (zand + rivierkiezel). Vervolgens wordt de plant geplaatst en erop gestrooid met een vooraf bereid mengsel. Nadat de grond moet worden bewaterd en gemulleerd..
Het is toegestaan om meerdere struiken in één gat te planten. U hoeft alleen de optimale afstand tussen de gaten in acht te nemen – 60-70 cm.
Verdere zorg
Thuis zorgen voor wilde rozemarijn is heel eenvoudig. Het omvat traditionele activiteiten.
De plant heeft regelmatig nodig:
- Water geven. Minimaal 2 – 3 keer per maand. Hiervoor wordt aangezuurd water gebruikt. Dit maakt het gemakkelijker om de optimale pH-waarde te handhaven. In een droge, hete zomer is frequentere bevochtiging vereist (eenmaal per 7 dagen). Eén struik kost 5 – 8 liter water. Na elke bewatering wordt het losmaken en mulchen uitgevoerd, zodat het vocht niet langer verdampt. Het is niet raadzaam om wateroverlast of uitdroging van de grond toe te staan. Beide uitersten zijn destructief voor wilde rozemarijn..
- Topdressing. Hij wordt in het voorjaar binnengebracht, één keer per seizoen is voldoende. Neem 50 – 70 g volledige minerale mest per m2. Voor jonge exemplaren wordt de dosis verlaagd tot 30-40 g.
- Snoeien en ziekte. Het is niet nodig om de struiken speciaal te vormen. Verwijder alleen droge dode takken. Wat betreft ziekten en plagen, wilde rozemarijn heeft een sterke immuniteit en aromatische etherische oliën verjagen schadelijke insecten.
Reproductie
Het kweken van wilde rozemarijn in het land is een nogal moeizame taak. Er zijn verschillende manieren om dit te doen..
zaden
Verzamel ze met de komst van de herfst. Ze worden verzameld in speciale hangende dozen. Het zaaien begint aan het begin van de lente. De container is gevuld met losse aarde met zand en er worden zaden op gelegd. Vervolgens worden de containers afgesloten met folie en koel bewaard. Verzorging is hetzelfde als voor andere zaailingen.
Stekken
Voortplanting van wilde rozemarijn door stekken wordt het vaakst toegepast. Ze worden in de zomer geoogst. Om wortelvorming te stimuleren, worden ze 24 uur bewaard in een oplossing van heteroauxine (concentratie 0,01%). Het is heel eenvoudig bereid: de tablet wordt fijngemaakt en opgelost in 2,5 liter water. Voordat ledum wordt geroot, worden de stekken grondig gewassen van de overblijfselen van het medicijn en in kassen geplant. Dozen zijn ook prima. Wortels worden lange tijd gevormd (niet eerder dan tegen het volgende seizoen).
Het planten en verzorgen van wilde rozemarijn in het land zal niet veel problemen opleveren. Naast de visuele aantrekkingskracht, zullen de struiken muggen en andere bloedzuigers afschrikken. En verse twijgen en bladeren kunnen in hoezen met bontproducten worden gedaan. Het is een betrouwbare bescherming tegen motten. Essentiële oliën worden beschouwd als sterke antiseptica. Ledum is geen goed bestudeerde plant, dus er zijn nog veel meer aangename verrassingen voor tuinders..