Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
De menselijke kennismaking met aspidistra vond iets minder dan twee eeuwen geleden plaats. En voor deze korte, naar historische maatstaven, periode wisten planten uit de Aziatische regio veel mysteries te creëren, een symbool van antifascisme te worden tijdens de Tweede Wereldoorlog en een teken van de middenklasse in de tijd van koningin Victoria.
Aspidistra: het verhaal van de ontdekking van de plant
De eerste planten, tegenwoordig geclassificeerd als de Asperge-familie, werden in 1822 ontdekt en beschreven door de botanicus Gene Gohler. Hij gaf de aspidistra ook de naam, maar volgens de toen heersende ideeën werd het geslacht toegeschreven aan de familie Lilia, waar het tot 2009 bleef..
De reden om te worden geclassificeerd als een plant gerelateerd aan asperges en lelietje-van-dalen was het feit dat het, in tegenstelling tot lelies, geen bollen had. Het is verrassend dat experts zo laat zo’n voor de hand liggende omstandigheid opmerkten, maar praktisch vanaf de ontdekking en tot de jaren 80 van de vorige eeuw werd door botanici heel weinig aandacht besteed aan aspidistra..
Deze omstandigheid kan alleen worden beoordeeld omdat de methoden voor bestuiving van de plant nog steeds niet duidelijk zijn, en de bloei zelf is uiterst weinig bestudeerd. Bovendien beschreven wetenschappers in de jaren 70 slechts 8-10 soorten, maar in het volgende decennium werden er nog ongeveer dertig soorten ontdekt in China. In 2008 hadden wetenschappers al 93 onafhankelijke soorten van de aspidistra-plant tot hun beschikking. En vandaag hebben ze het al over 101 soorten, en niet alle ontdekkingen zijn gedaan, want het bleek dat de planten van dit veelbelovende geslacht een zeer uitgebreid assortiment hebben.
Waar groeit aspidistra??
Zuidoost- en Oost-Azië kunnen worden beschouwd als het thuisland van de aspidistra. Planten van dit geslacht maken deel uit van de terrestrische flora in de vochtige bosgebieden van Oost-India, Taiwan en Japan. En toch wordt het grootste aantal soorten gevonden in de Chinese provincie Guangxi en staat Vietnam op de tweede plaats wat betreft het aantal open variëteiten, waar in 2013 een van de nieuwe variëteiten werd ontdekt..
De moeilijkheid van het detecteren en beschrijven van planten wordt niet alleen verklaard door de rijkdom van de flora van de teeltgebieden, maar ook door het feit dat er onder de aspidistra-planten veel endemische soorten zijn met een duidelijk beperkt bereik..
Aspidistra-plant: beschrijving en kenmerken
Aspidistra zijn, ongeacht hun leefgebied, meerjarige kruidachtige planten waarin kruipende wortelstokken, enkelvoudig of verzameld uit kleine trossen, vrijwel zonder stengel, hele bladeren en vlezige klok- of komvormige bloemen in verschillende vormen, kleuren en maten.
Bloemen hebben, net als bladeren, zeer korte bladstelen, dus voor veel kwekers wordt de bloei van de aspidistra-plant een grote verrassing. De vrucht die zich vormt na bestuiving van de bloem is een dichte, ronde of peervormige bes met een of meer zaden erin.
Ondanks het gebrek aan aandacht van wetenschappers, werden aspidistras snel in de cultuur geïntroduceerd. Meer dan een eeuw geleden werd de plant in de Verenigde Staten gebruikt voor landschapsarchitectuur. Hier groeit aspidistra ook in het interieur en wordt actief gekweekt in de volle grond, omdat de eigenschappen van de cultuur het mogelijk maken om zelfs kleine temperaturen onder het vriespunt, zeldzame watergift en schaduw te verdragen.
En in Europa, vooral in Groot-Brittannië, is de lange aspidistra of elatior echt iconisch geworden. Bovendien werd de plant niet alleen populair vanwege de sierlijkheid van het dichte groene blad met een langwerpige puntige vorm, maar ook vanwege zijn verbazingwekkende pretentieloosheid.
Tot nu toe is er een mening dat zelfs zonder toezicht en zorg, de cultuur levensvatbaar blijft, en de bijnaam “gietijzeren plant” is ongeveer een eeuw bewaard gebleven voor aspidistra. De cultuur verdraagt gemakkelijk inhoud in diepe schaduw, in omstandigheden van overmatig water geven of lage luchtvochtigheid. Zelfs temperaturen tot -5 ° C of lager zijn niet schadelijk voor de sierlijkheid en gezondheid van de plant..
Naast planten met egaal groene bladeren, die erg doen denken aan lelietje-van-dalen, werden op plaatsen waar aspidistra in de natuur groeit, exemplaren met bont en gestreept blad gevonden. Op basis van dit Variegata-ras met witte of geelachtige strepen over de gehele lengte van het blad zijn tegenwoordig talloze cultivars veredeld. Er zijn aspidistra met verlichte uiteinden van bladplaten en planten met volledig gevlekte bladeren..
Het aantal variëteiten dat tegenwoordig beschikbaar is voor liefhebbers van binnenbloementeelt loopt in de tientallen. Een van de meest interessante planten van aspidistra:
- “Asahi” of “zon” in vertaling uit het Japans verschilt doordat het jonge blad een chocoladebruine tint heeft en dan geleidelijk groen wordt van de basis naar de top;
- “Hoshi-Zora” of “sterrenhemel” met grote bladeren versierd met zeldzame lichte vlekken;
- “Songs of Lennon” met lange puntige bladeren en een centrale lichtgroene streep op de bladbladen;
- “Okame” met roomwitte strepen over de gehele lengte van het blad.
Aspidistra: interessante feiten
Er zijn veel planten met een lange interessante geschiedenis, zoals voor de aspidistra, deze cultuur is er in de 200 jaar dat het bekend is bij de wetenschap in geslaagd om een ongelooflijk aantal heldere en zelfs ongelooflijke verhalen te verwerven..
Het eerste interessante feit met betrekking tot aspidistra heeft betrekking op zijn naam. Je hoort vaak de versie dat de plant zijn naam dankt aan “asps”, dat wil zeggen slangen. Als we ons echter wenden tot de memoires van de ontdekker van cultuur, blijkt dat de botanicus bij het noemen van de plant aspidistra dacht aan de vorm van zijn bladeren, die bij sommige soorten vergelijkbaar is met brede tweesnijdende zwaarden. Omdat, zoals J. Gohler grapte, de naam “gladiolen” al in gebruik was, was het noodzakelijk om het open geslacht aspidistra te noemen.
Het tweede mysterie of interessant feit over de aspidistra betreft de manier waarop planten worden bestoven. Veel bronnen stellen dat de tot een kom gevormde bloemen van de plant die zich op grondniveau bevinden, worden bestoven door slakken, slakken en zelfs kleine schaaldieren. Deze versie, die al tientallen jaren bestaat, wordt nu erkend als een mythe..
Recente studies die in een aantal landen zijn uitgevoerd door wetenschappers uit Groot-Brittannië, China, de Verenigde Staten en Rusland hebben aangetoond dat kleine springstaartjes, paddenstoelmuggen en galmugvliegen betrokken zijn bij de overdracht van stuifmeel, afhankelijk van waar de aspidistra groeit. Bovendien worden de bloemen van de aspidistra voor de larven van de laatste een thuis. De larven die door volwassen insecten worden afgezet en zich in de bloemkroon ontwikkelen, proberen zelfs stuifmeel te maken, maar wanneer ze volwassen zijn, gaan ze naar buiten en brengen stuifmeeldeeltjes van de meeldraden naar de stamper..
In het thuisland van aspidistra, in Japan, worden de bladeren van deze plant al eeuwenlang gebruikt voor het scheiden van individuele gerechten op een gemeenschappelijk dienblad of in een doos, wat traditioneel is voor de nationale keuken. Het is waar dat tegenwoordig, wanneer vakkundig gesneden platte greens worden vervangen door papier of plastic, aspidistra-bladeren alleen te zien zijn in gastronomische restaurants of in het werk van carving-meesters..
Niet minder interessant is het feit dat aspidistra een plant is die enorm populair is bij moderne meesters van takontwerp. Flexibele en zeer winterharde bladeren zijn goed voor het decoreren van boeketten, rozetten of boutonnières, maar ook voor grotere werken.
Groenen verliezen hun rijke kleur, glans en elasticiteit niet lang, zelfs onder de zon en schijnwerpers, in de wind en kou.
Wat symboliseert aspidistra??
Veel mensen hebben een gezegde dat alles wat nieuw is een goed vergeten oud is, wat volledig van toepassing is op de aspidistra. Tegenwoordig besteden bloementelers steeds meer aandacht aan een pretentieloze decoratieve bladcultuur die zelfs in de meest ongepaste omstandigheden overleeft..
En de eerste stormachtige populariteitsgolf van de plant viel in het tijdperk van het bewind van koningin Victoria, toen bloemenornamenten en een overvloed aan details in het interieur in de mode kwamen. Het belangrijkste kenmerk van de toen heersende stijl waren de verse bloemen die verschenen in de huizen van niet alleen hooggeplaatste personen, maar ook gewone mensen..
Dat lijkt me zo moeilijk! Tegenwoordig is het niet moeilijk om een cultuur die je leuk vindt in een pot te kweken, maar honderd jaar geleden hadden bloementelers te maken met een banaal gebrek aan licht. Gasverlichting van huizen kon niet voorzien in de behoefte van de planten aan licht, bovendien vergiftigde het genadeloos de lucht, dus alleen de meest winterharde overleefden. Aspidistra is een plant die zelfs onder de omstandigheden van Engeland aan het einde van de negentiende eeuw groen en fris bleef..
Het verschijnen van een pot met aspidistra in huis was een teken van rijkdom en een indicator van het behoren tot de middenklasse..
In feite werd de plant de hoofdpersoon van de roman van George Orwell. Het boek “Keep the Aspidistra Flying” werd gepubliceerd in 1936. In de USSR werd het gepubliceerd onder de meer begrijpelijke titel in het land “Lang leve de ficus!” De roman vertelt het verhaal van het leven van Gordon Comstock, een dichter en schrijver die geen erkenning kreeg en daarom in een reclamebureau werkt.
Hoe erg het ook voor de held was, hij merkt dat aspidistra, die aan het begin van de vorige eeuw symbool stond voor het verlangen naar een rijk leven, steevast groen en fris is..
De eigenaardige confrontatie tussen mens en plant eindigt wanneer Gordon liefde ontmoet, trouwt en verneemt dat hij vader zal worden. Het blijkt dat het verlangen naar respectabiliteit niet zo erg is, en de aspidistra, een symbool van succes in de samenleving, is zelfs mooi.
De schrijver gaf later toe dat hij zich schaamde voor deze roman, aangezien het boek autobiografische kenmerken had en alleen werd gepubliceerd vanwege de benarde situatie van de auteur. Dit betekent dat de klassieker zelf de competentie van de slogan in de titel herkende.
Even later, al in 1938, werd aspidistra de heldin van een populair lied. “The Biggest Aspidistra in the World” werd gezongen door Gracie Fields, en tijdens de oorlog werd het een soort volkslied, aangezien haar deuntje de roepnaam werd van het grootste antifascistische radiostation in Engeland, ook genoemd naar de ASPI plant of “Aspidistra”.