Diverse begonia: verzorging in de tuin en op de vensterbank

Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47

Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80

In cultuur zijn er ongeveer 125 soorten begonia’s. Tegenwoordig zijn er meer dan 2000 soorten en hybriden.Dit is niet alleen een mooie, maar ook een zeer dankbare plant: decoratief bloeiende begonia, die goed wordt verzorgd, gooit het hele jaar door knoppen en bladverliezende soorten verbazen tot de verbeelding met de vorm en kleur van de platen.

De bewoner van de tropische regio’s van Zuid-Amerika, West-Afrika, Zuid- en Zuidoost-Azië wordt veel gebruikt in de potcultuur. Begonia is al tientallen jaren een van de leidende plekken in de honderd populairste kamerplanten. In Russische bloembedden groeit het als een eenjarige.

De eenvoudigste classificatie van begonia’s

Begonia (Begonia) is een uitgebreid geslacht van eenjarige en meerjarige planten, waaronder struiken, grassen, dwergstruiken, lianen. In totaal zijn er ongeveer 1000 soorten, waarvan het aantal blijft groeien.

Indien gewenst kunnen begonia’s voor elke smaak worden gekozen – de cultuur valt op door zijn variëteit. Maar de soorten en variëteiten hebben iets dat hen verenigt:

unisex bloemen;
asymmetrische bladeren, “olifantenoren” genoemd – de centrale ader verdeelt ze in 2 ongelijke delen.

Bloemenliefhebbers hebben tientallen classificaties van begonia’s op vorm, kleur, grootte van bloemen of bladeren..

Er zijn vier grote groepen die voor decoratieve doeleinden worden gebruikt:

bladverliezend;
knolachtig;
bloeiend;
struikachtig.

Over het algemeen kunnen begonia’s zijn met prachtige grote bladeren en onopvallende knoppen, of met decoratieve bloemen en onopvallende kleine borden. Gelijk beide combineren, zijn er nog niet, sommige struiksoorten naderen ze.

Net zoals begonia’s divers zijn, is de verzorging ervan ook heel anders. Voordat je iets koopt, moet je informeren naar de soort – misschien is het zo grillig dat het gewoon niet kan overleven in normale binnenomstandigheden.

Decoratieve bladbegonia’s

Een uitgebreide groep met sierlijke bladplaten van een bizarre vorm, van diverse kleuren. Er zijn soorten die alleen bedoeld zijn voor kassen met een hoge luchtvochtigheid of floraria. Sommige groeien op gewone vensterbanken..

imperiaal

Begonia imperialis is een nogal grillige begonia. Vormt wortelstokken – wortelstokken, dit zijn gemodificeerde kruipende stengels. Houdt van licht en warmte, heeft een hoge luchtvochtigheid nodig, maar verdraagt geen sproeien van het bovengrondse deel.

Erg mooi. Een plant tot 40 cm hoog, vormt bij goede verzorging een weelderige struik. De bladeren zijn asymmetrisch, 10 cm in diameter, met een hartvormige basis en een scherpe punt. Het bovenste deel van de plaat is fluweelachtig, zilverachtig, versierd met radiale groene strepen die naar de rand zijn gericht, de onderste is rood.

Royal of Rex

Begonia rex is een wortelstokachtige begonia, waarvan de verzorging als een van de moeilijkste onder kamerplanten wordt beschouwd. Ontworpen voor het kweken in foraria. Er zijn veel variëteiten en hybriden – allemaal ongelooflijk mooi, maar erg humeurig..

De stengel is hangend, dik, onder ideale omstandigheden (die zeer moeilijk te verzekeren zijn), de oude soort plant kan een maximale hoogte bereiken van 1,5 m. De bloemen zijn klein, vertegenwoordigen geen decoratieve waarde.

Bladeren zijn asymmetrisch, bedekt met dunne lange haren, in vertegenwoordigers van de groep kunnen ze een diameter van 5 tot 20 cm bereiken, vorm: afgerond, langwerpig, in verschillende mate ontleed, gedraaid langs de centrale ader door een slak. Borden zijn versierd met een verscheidenheid aan opvallende patronen.

Combineert meestal verschillende kleuren van zo donkergroen dat het zwart tot zilverachtig lijkt, het oppervlak lijkt fluweelachtig, in feite bedekt met korte, nauwsluitende borstelharen.

Bauer

Begonia bowerae is niet de meest grillige soort, die een aantal uitstekende variëteiten heeft voortgebracht. Het is een kleine struik tot 25 cm hoog met een kruipende stengel en hartvormige, langwerpige bladeren tot 10 cm lang en 4-6 cm breed.

Afhankelijk van het type kunnen de platen glad zijn of bedekt met haren. De bovenzijde is groen met zwarte vlekken langs de rand en langs de nerven, de onderzijde is licht, met roodachtige nerven.

Maatmeer

Begonia sizemoreae is een van de meest winterharde sierbladbegonia’s. Groeit tot 40-60 cm.De bloemen zijn mooi, roze, klein, verzameld in pluimen.

Bladeren in de vorm van een asymmetrische ovaal met een afgeronde of puntige punt, het oppervlak is gerimpeld, oude platen zijn bedekt met lange dunne witte haren, diepe nerven. Het bovenste deel is donkergroen met een zilverachtige cirkelvormige streep, het onderste deel is karmozijnrood.

Roodbladig of fista

Begonia erythrophylla is schaduwtolerant, relatief niet wispelturig, geschikt voor noordelijke vensterbanken. De stengel is kruipend, dik, de bloemen zijn onopvallend. De bladeren zijn bijna afgerond, boven – groen met bronsbruin, onder – rood.

Berenklauw

Begonia heracleifolia is een variabele soort die vele variëteiten heeft voortgebracht. Een zeldzaamheid onder decoratieve bladbegonia’s – verzorging is zelfs mogelijk voor beginnende bloementelers.

De stengel is lang. Als het niet wordt bijgesneden, kan het worden gekweekt als een ampelachtige plant. Bladeren zijn relatief symmetrisch, tot 25 cm in diameter, sterk ingesneden, vergelijkbaar met esdoorn. Bladstelen tot 40 cm. Bij een soort plant is de kleur groen.

De variëteiten kunnen tweekleurig zijn, brons, met een roodachtige of paarse tint, verschillend in de diepte van de dissectie van de platen..

Masson

Begonia masoniana is een zeer mooie uitgestrekte wortelstok begonia van 45 cm hoog.De ronde, gerimpelde bladeren met een diameter van 15 cm zijn bedekt met een fluweelachtig dons. De platen zijn lichtgroen, langs de grote nerven, lijkend op een Maltezer kruis, zijn zo donker geplaatst dat brede strepen zwart lijken.

Prachtig bloeiende begonia’s

Het grote voordeel van deze begonia’s zijn de bloemen die de struik volledig bedekken, waardoor niemand op de kleine bladeren let. Bij goede verzorging kan hij het hele jaar door, maar toch is het aan te raden de planten rust te geven..

Is die begonia thuis gekweekt als een soort boeket – het vervaagde en ging naar de prullenbak. Dat doet natuurlijk niemand met hybride rassen..

Altijd bloeiend

Begonia semperflorens – huis-, tuinbegonia, om buiten in hangende containers te kweken. Het is een meerjarige plant, maar wordt vaak maar voor één seizoen gebruikt, vooral als hij in een bloembed wordt geplant. Pretentieloos, pretentieloos, geschikt voor beginnende bloemisten. Heeft veel variëteiten, heeft deelgenomen aan de creatie van hybriden.

Struiken zijn klein, van 8 tot 30-40 cm hoog.De plant is bedekt met bloemen tot 5 cm in diameter in alle tinten rood of roze, of wit. De bladeren zijn klein, afgerond, meestal groen, rood en brons tinten, zelden wit, bruin. Er zijn varianten met gevlekte platen.

Knolbegonia’s

Begonia tuberhybrida wordt gebruikt als pot- en tuinplant. Het wordt vertegenwoordigd door veel hybriden van 20 tot 80 cm hoog met rechtopstaande of hangende scheuten.

Bloemen van 1,5 tot 20 cm in diameter, dubbel, enkelvoudig, halfdubbel. Kleur – alle, behalve tinten violet, blauw of lichtblauw.

Knolbegonia is een hybride. Botanici weten zelf niet hoeveel natuurlijke soorten hebben deelgenomen aan de oprichting ervan, maar ze beweren dat van 6 tot 9.

Lotharingen

Begonia x Lorrain is een groep hybriden tot een halve meter hoog. Vorm een struik met dunne, licht naar beneden gebogen scheuten. De bladeren zijn rond, groen, met een kronkelende rand, niet meer dan 10 cm in diameter.De bloemen zijn klein, eenvoudig, roze of wit, verzameld in pluimen. De knoppen openen in de herfst of in de eerste helft van de winter.

Elatior

Begonia x Elatior is een andere hybride groep. Bloemen kunnen enkelvoudig of dubbel zijn, tot 5 cm in diameter, verzameld in losse pluimen. Kleuring – elke, behalve blauwtinten. De knoppen openen ongeacht het seizoen. De bladeren zijn afgerond, met een gekartelde rand.

Heester (heesters) begonia’s

Een interessante groep, hoewel niet zo indrukwekkend als de vorige twee. Verzorging – gemiddelde moeilijkheidsgraad, kan worden gekweekt op een niet te zonnige vensterbank.

Er worden tientallen soorten struikbegonia’s gekweekt in een potcultuur. Elk is op zijn eigen manier interessant. Dit voorbeeld is alleen bedoeld om een idee te geven van de groep..

Fuchsia

Begonia fuchsioides is misschien wel het meest bekende type heesterbegonia’s onder niet-fanatieke kwekers. Vormt een opgaande struik tot 90 cm hoog.Bladeren zijn klein, tot 2 cm lang, ovaal, taps toelopend aan de uiteinden, gekarteld langs de rand, groen, glanzend.

Bloei is lang, met goede zorg – van de late winter tot de herfst. Knoppen van felroze tinten, 1,8-2,5 cm in diameter, verzameld in borstels van 7-11 stuks. Soms wordt de soort bloeiend genoemd – de plant lijkt echt op fuchsia.

Riet (Kane)

Rietachtige begonia’s zijn een groep cultivars met stijve, rechtopstaande stengels die verdikkingen hebben op de knopen, zoals bamboe. De hoogte van sommige variëteiten kan 4,5 m bereiken en de lengte van de bladeren is 35 cm.De platen zijn asymmetrisch, puntig.

Sommige soorten worden alleen gekweekt vanwege de bladeren en de oorspronkelijke vorm van de plant. Anderen trekken de aandacht met hun mooie geurende bloemen..

gespot

Begonia maculata omvat koraalbegonia, die voorheen als een aparte soort werd beschouwd. Dit is een mooie kruidachtige struik, groeit tot 45-60 cm met een kroondiameter van 1 m. De bladeren zijn glad, met een kronkelende rand, tot 15 cm lang, niet meer dan 5 cm breed. Het bovenste deel van de bord is donkergroen, bedekt met een zilverachtig stipje, het onderste deel is roodachtig.

Begonia: plantenverzorging

Net zoals het uiterlijk van begonia’s met decoratieve bladeren en bloemen verschilt, zo ook de verzorging ervan. Het kan worden omschreven als moeilijk (Begonia rex) of gemakkelijk met weinig moeite (Begonia semperflorens). Maar er zijn een aantal eisen die onveranderd blijven voor cultuur..

Om de zorg voor begonia’s niet te belastend te maken, moet de cultuur de juiste omstandigheden creëren. Voor grillige uitzichten zoals Royal, Imperial of Massona zouden ze ideaal moeten zijn..

Zorg na aankoop

Het eerste wat je met begonia moet doen na aankoop is om het 2 weken in quarantaine te plaatsen. Het kan ongemerkt plagen of ziekten bevatten of wegspoelen zonder het gebruik van chemische beschermingsmiddelen. Er is een mogelijkheid van besmetting van alle kamerplanten..

Vanuit Nederland, Polen en andere landen komen begonia’s in transportcontainers gevuld met turf. Dit substraat is slecht geschikt voor het kweken van planten en moet direct na quarantaine worden vervangen..

Uitzondering – de bloem wordt direct na het vallen van de knoppen weggegooid. Elke transplantatie gaat gepaard met een tijdelijk verlies van decoratief effect. Als begonia’s alleen bedoeld zijn om een vakantie te versieren of indruk te maken op gasten, is het beter om het niet aan te raken, maar om het intensief te voeden met meststoffen voor bloeiende gewassen.

Bij het kopen van rassen- of hybride begonia’s op de tentoonstelling, moet u instructies voor verdere teelt van de verkoper krijgen.

Heel vaak verkopen ze nauwelijks bewortelde stekken of niet-geplukte zaailingen, verplanten kan ze vernietigen. En het is onwaarschijnlijk dat amateurs in schoon veen landen..

Temperatuur en verlichting

Alle begonia’s zijn kortedagplanten. Ze voelen zich prettig op de noordelijke vensterbank. In het zuiden worden ze vaak ziek en verliezen ze hun decoratieve effect, ze hebben overal bescherming nodig tegen de directe stralen van de middagzon.

Dit betekent niet dat begonia’s in volledige duisternis of in de achterkant van een appartement zonder verlichting kunnen worden gekweekt. Planten hebben tijdens de bloei meer licht nodig dan tijdens de rustperiode..

In de tuin kunnen begonia’s niet op een open plek worden geplant. Een deel van de dag, vooral ‘s middags, moeten ze worden overschaduwd door andere planten, gebouwen of kleine architecturale vormen (banken, fonteinen, tuinhuisjes, hekjes, enz.). Dit zal de cultuur op de een of andere manier beschermen tegen de zomerse hitte..

De meest comfortabele temperatuur voor begonia’s:

in de zomer – 20 ° ;
in de winter – niet lager dan 15 ° С.

Wanneer het regime wordt geschonden, lijden vooral grillige decoratieve bladvormen. Heesters en bloeiende bloemen verdragen meestal gemakkelijker warmere inhoud – tot 26 ° C. Het wordt categorisch niet aanbevolen om de temperatuur te verlagen, zelfs niet voor een korte tijd boven het toegestane niveau..

Water geven en voeren

Begonia’s, vooral die met sierbladeren, hebben een hoge luchtvochtigheid nodig, maar tolereren geen sproeien van het bovengrondse deel. Het binnendringen van water op de bladeren veroorzaakt vaak verlies van decorativiteit, en bij de Royal Plate kunnen ze zelfs rotten en de plant zal afsterven..

U moet de luchtvochtigheid op andere manieren verhogen:

sproei vaak de lucht, zodat er geen water op de planten komt;
plaats de pot op een pallet gevuld met vochtige kiezels;
bijzonder grillige sierbladbegonia’s worden gekweekt in floraria (terraria of aquaria aangepast voor planten);
plaats een container met een bloem in een grotere plantenbak, vul de vrije ruimte met veenmos en bevochtig het constant.

Water moet overvloedig en regelmatig, schoon, bezonken water zijn zonder chloor bij kamertemperatuur of iets hoger. Het is onmogelijk om stagnatie van water in de pot toe te staan - dit zal gegarandeerd de planten vernietigen. Na het water geven wordt de vloeistof die uit het substraat naar beneden stroomt 30-40 minuten in de pan gelaten en vervolgens verwijderd.

Begonia’s worden tijdens het groeiseizoen elke 2-3 weken bemest, afhankelijk van de decorativiteit met voorbereidingen voor bloeiende of bladverliezende planten. Universeel kan het beste worden overgelaten voor eenvoudigere gewassen.

Struikbegonia’s, waarvan ze weelderige bloei willen bereiken, worden gevoed met medicijnen met hoge doses kalium. Voor de groei van bladmassa worden meststoffen gegeven waarin stikstof de boventoon voert..

De tijd voor topdressing is niet noodzakelijkerwijs lente-zomer. Winterbloeiende begonia’s Elatior en Lorrain rusten op dit moment, en in de herfst en winter hebben ze meer voeding nodig.

Vorming

Alle soorten begonia’s hebben formatie nodig. Sommige bronnen beweren dat dit niet het geval is bij de soorten Royal (Rex) en Everblooming. Dit is een vergissing.

Zonder begonia te snoeien:

uitgestrekt;
de struik wordt los;
bloei verslechtert;
bladverliezende soorten leggen het onderste deel van de stengel bloot en verliezen hun decoratieve effect.

Snoeien is het gedeeltelijk of volledig verwijderen van individuele stengels om:

vorm een mooie struik;
groei beperken;
bloei verbeteren.

Het wordt uitgevoerd aan het begin van het groeiseizoen, dat in sommige begonia’s in de lente valt, in andere, die hun knoppen openen voor de winter, in de herfst. Hoe jonger de plant, hoe gemakkelijker hij de peratie verdraagt..

Vorming van een struik van decoratieve bloeiende begonia:

Wanneer de hoogte van de zaailing 6-10 cm wordt, of een nieuwe groei van de stek dezelfde grootte bereikt, wordt de kroon met een paar bladeren afgesneden met een scherpe schaar.
Zijscheuten worden ingekort zodra ze zich uitstrekken tot 10 cm. De snede wordt 5 mm boven de naar buiten gerichte knop (blad) gemaakt.
Twijgen die de kroon verdikken worden uit de volwassen struik verwijderd, of te lang afgesneden.

Ampel-variëteiten de toppen van de scheuten worden aan het begin van elk groeiseizoen met ongeveer 1/3 afgesneden. Zo behoudt de struik langer zijn mooie vorm..

Als een volwassen struikbegonia sterk uitgerekt is, wordt de groei beperkt door snoeien. De plant wordt ingekort en de snede wordt besprenkeld met gemalen actieve kool zodat infectie daar niet komt. De top kan worden geroot.

Rex begonia’s en andere bladverliezende vormen worden als de moeilijkst te kweken beschouwd en moeten in perfecte staat zijn. Meestal worden ze 3 jaar bewaard en zodra de stengel begint uit te rekken, wordt de bovenkant afgesneden en opnieuw geworteld.

De toppen van de scheuten van bloeiende begonia’s worden aan het begin van het groeiseizoen of direct na de bloei geknepen. Dit stimuleert het uitlopen en de vorming van meer knoppen..

De operatie aan de altijd bloeiende begonia wordt meestal niet uitgevoerd – een jonge struik is al compact en mooi. En na de bloei wordt het meestal vervangen door een nieuwe plant..

Sanitaire maatregelen

Oude, beginnende of ernstig zieke bladeren worden uitgesneden zonder te wachten tot het proces de bladsteel bereikt. De wonden worden bestoven met gemalen actieve kool. Ten eerste verminderen de platen die beginnen te verdwijnen de decorativiteit, en ten tweede kunnen ziekteverwekkers van de bladeren die beginnen te rotten de hele plant vernietigen.

Voor de behandeling van wondoppervlakken op kamerplanten is het beter om actieve kool te gebruiken in plaats van as. Behalve dat houtresten speciaal werden verbrand voor sanitaire behandeling op een schone ondergrond..

Mooie begonia: verzorging en transplantatie

Jonge planten worden meestal jaarlijks getransplanteerd, volwassenen – elke 2-3 jaar. Het signaal om het substraat te vervangen en naar een grotere pot te gaan zijn de wortels die in de drainagegaten zijn ontsnapt, of een volledig gevlochten aardkluit.

Het wordt aanbevolen voor beginnende kwekers om kant-en-klare “Begonia” -grond te vinden voor verplanten in bloemenwinkels..

Ervaren kwekers maken zelf het substraat, na het zeven, desinfecteren en mengen van de componenten:

bladhumus – 2 delen;
graszoden – 1;
tuinland – 1;
zand – 0.3.

Begonia is getransplanteerd, niet getransplanteerd:

Afvoer wordt onderaan geplaatst.
Val in slaap met een dun laagje stukjes houtskool.
Leg er een beetje substraat op.
Een begonia wordt samen met een aarden klomp uit een oude pot gehaald..
Reinig voorzichtig een laag aarde met een houten stok, die gemakkelijk van de totale massa kan worden gescheiden.
In het midden van de nieuwe container wordt een bloem geplaatst om de stam 2-3 cm . dieper te maken.
In slaap vallen met aarde. Afdichten zodat er geen kuilen aan de zijkanten ontstaan.
Water geven. Het is erg handig om een worteloplossing te gebruiken.

Neem voor wortelstokbegonia’s lage brede potten. Knollen zijn geschikt in de gebruikelijke vorm. Als het ontwerp van de kamer het gebruik van hoge containers vereist, is het grootste deel van de pot gevuld met drainage – planten in een grote hoeveelheid onontwikkeld land zullen pijn doen.

De eerste pot voor een stek of zaailing moet een diameter van 5-6 cm hebben, elke volgende pot voor de eerste 2-3 jaar is een derde meer. In de toekomst wordt het formaat van de container vergroot met ongeveer 4 cm.

Begonia – verzorging afhankelijk van het type plant

Er zijn verschillen in de zorg voor begonia’s met decoratieve bladeren en bloemen. Het belangrijkste is dat de eersten veel grilliger en grilliger zijn, ze vereisen in eerste instantie speciale detentievoorwaarden..

Prachtig bloeiend

De enige eigenaardigheid bij het verzorgen van bloeiende wortelstokbegonia’s die op vensterbanken worden gekweekt, is dat stempels (fabrieksvariëteiten) oorspronkelijk niet bedoeld waren om gedurende meerdere seizoenen te groeien. In alle landen, behalve Rusland en de buurlanden, worden ze na de bloei weggegooid..

Maar de bloementelers van de post-Sovjet-ruimte proberen koste wat kost goedkope bloemen te behouden. En ze zijn erg verrast als ze volgend jaar geen weelderige bloei of een fatsoenlijke struikvorm krijgen. Dergelijke planten zijn over het algemeen geschikt als moederplant. Ze worden bewaard tot het volgende seizoen en vervolgens worden stekken genomen om nieuwe struiken te laten groeien..

Verzamelbare variëteiten en hybriden zullen de eigenaren jarenlang verrukken. Maar toch zullen ze vaak moeten worden bijgewerkt, waarbij de apicale stekken worden geroot..

Sier bladverliezend

Wanneer u begonia’s met decoratief blad koopt, moet u informatie over elke soort, variëteit of hybride afzonderlijk zoeken. De groep omvat ongelooflijk kieskeurige planten en planten die zelfs op een keukenvensterbank kunnen overleven (dit is de slechtste plek voor kamerbloemen).

Begonia’s Rex (Royal), Imperial, Masson komen het best tot hun recht in een kas of florarium. Om dit te doen, kunt u zelfstandig een aquarium of terrarium uitrusten. Het is gemakkelijker om daar een hoge luchtvochtigheid te handhaven – zelfs een enkele “lek” kan de decorativiteit in kameromstandigheden drastisch verminderen. Het zal niet meer mogelijk zijn om de verloren bladeren te herstellen..

Knolachtig

De enige begonia met een uitgesproken rustperiode. Zaailingen en bewortelde stekken van de knol bestaan nog niet, ze worden op dezelfde plaats gelaten en worden nog steeds verzorgd, zoals voor wortelstoksoorten.

Alleen planten die in het huidige seizoen of eerder bloeien, worden verzonden voor overwintering. Om de knol in een levensvatbare staat te houden, moet hij kunnen rusten..

Aan het einde van het seizoen wordt de watergift verminderd, de plant wordt op een donkere plaats geplaatst met een temperatuur van niet meer dan 16 ° C. Wanneer het bovengrondse deel volledig droogt, snijdt u het af en laat u stronken van 2 cm achter.

Verder lopen de meningen van experts uiteen. Sommige mensen adviseren om de begonia in de pot te laten. Anderen – verwijder de knol, schud het substraat af en plaats het in zand of zaagsel. Beiden zijn correct.

Bewaren van november tot eind februari bij 7-9 ° C, ongeveer 1 keer per maand water geven. Kleine (tot 2 cm in diameter) knobbeltjes drogen sneller uit, ze worden vaker bevochtigd. U kunt plantmateriaal in de kelder, kelder, onderste gedeelte van de koelkast bewaren.

Meerdere keren tijdens de winter worden knobbeltjes geventileerd en uitgezocht. Gedroogd of verrot weggegooid.

Begin maart worden ze op een lichte plaats blootgesteld, ze beginnen te wateren. Nadat de spruiten verschijnen, worden ze getransplanteerd in een vers substraat..

In de tuin en in het bloemperk

Voor de buitenteelt worden 2 soorten begonia’s gebruikt: Altijdbloeiend en Knolachtig. Die laatste proberen ze zo lang mogelijk in de grond te houden, maar graven die voor de eerste nachtvorst weer uit. Bewaren zoals hierboven beschreven.

De altijd bloeiende begonia moet misschien worden weggegooid. Als het de transplantatie goed in de grond verdraagt, is het problematisch om de bloem terug in de pot te zetten. Het wortelstelsel is gegroeid, schade vóór een rustperiode leidt waarschijnlijk tot de dood.

Als u het baarmoedermonster moet bewaren voor vermeerdering in de lente, wordt de begonia opgegraven met een hooivork en samen met een grote klomp aarde in een speciale zak geplaatst. Je kunt het zelf doen – ze nemen een zeer dichte cellofaanzak, maken gaten aan de onderkant ter grootte van een roze vingernagel.

Vervolgens wordt de zak met begonia in een doos geplaatst om niet te rommelen en af te snijden. Bewaren in een koele ruimte met minimale watergift en lichte toegang. In het voorjaar worden ze herschikt in een lichte, warme kamer, gevoed. De bloem zal snel beginnen te groeien, het is mogelijk om de stekken te snijden.

Reproductie van begonia’s

Het kweken van begonia’s is niet zo moeilijk. Het wordt aanbevolen voor beginnende kwekers om te beginnen met het telen van een gewas met apicale stekken – dit is het gemakkelijkst.

zaden

Begoniazaden zijn klein en onhandig om mee te werken. Ze worden gezaaid in een licht substraat, een beetje besprenkeld met aarde, bedekt met glas en op een warme plaats bewaard. Dagelijks ventileren en vochtigheid controleren. Indien nodig water geven uit een huishoudspuitfles.

Na het verschijnen van scheuten wordt de schuilplaats verwijderd, blootgesteld aan het licht. Duik in individuele containers met een kleine diameter in de fase van 2-3 echte bladeren.

Begonia bloeit ongeveer 4-5 maanden na ontkieming.

Stekken

Deze kweekmethode is niet alleen de gemakkelijkste. Hiermee kun je hybriden kweken met behoud van de eigenschappen van de moederplant..

apicaal

Stekken worden genomen na het snoeien, of van speciaal voor dit doel achtergelaten koninginnencellen. Ze moeten minimaal 2-3 knoppen hebben, de beste lengte is 8-15 cm, de onderste bladeren worden verwijderd en er blijven 2-3 bovenop. De snede wordt in de schaduw gedroogd totdat eelt is gevormd..

Gekiemd in water, turf-zand mengsel, perliet, lichte ondergrond. Nadat de wortels zijn verschenen, worden ze getransplanteerd in lichte grond, bijvoorbeeld bedoeld voor zaailingen.

Je kunt ook stekken van knolbegonia’s die in augustus na de bloei zijn genomen, vermeerderen. Ze worden geplant in individuele potten tot een diepte van 4 cm..

Lommerrijk

Voor het rooten worden gezonde platen uit de middelste laag gebruikt. De oude kunnen soms wortels geven, maar dit is allemaal voorbij, de jongeren zullen waarschijnlijk gewoon rotten..

Van goed gerijpte bladeren die geen groeihormonen hebben verloren, krijgen veel kinderen tegelijk:

De plaat kan geheel in lichte grond geplant worden of voorgeworteld in water.
De centrale nerf wordt met een scherp mes uit het blad verwijderd, de helften worden geplant in een licht substraat.
Het meeste plantmateriaal kan worden verkregen door de plaat in fragmenten te verdelen, waarbij sneden tussen grote aderen worden gemaakt. Of maak veel inkepingen op het hele vel.

Stukjes bladeren worden ongeveer 20 minuten gedroogd en in een licht substraat geplant. Geplaatst in een aquarium, afgedekt met glazen potten of cellofaan om een broeikaseffect te creëren. Vaak gespoten en geventileerd, warm gehouden (20-25°C).

Na een tijdje verschijnen er kleine plantjes uit de afgesneden nerven. Als ze een beetje opgroeien, worden ze zorgvuldig gescheiden en getransplanteerd in containers met een kleine diameter..

knollen

Alleen oude grote knollen kunnen op deze manier worden vermeerderd. Wanneer, na hervatting van de groei na een rustperiode, nieuwe scheuten 5-6 cm bereiken, worden ze in stukken gesneden, besprenkeld met gemalen actieve kool op het wondoppervlak. Laat liggen zodat de snede gekurkt is. Geplant in een licht substraat.

Plagen, ziekten en mogelijke problemen bij het kweken van begonia’s

De beste preventie van ziekte is goede zorg. Behandeling – behandeling met geschikte fungiciden.

Meestal worden begonia’s aangetast door:

echte meeldauw – wit, onuitwisbaar stof op vegetatieve organen;
grijze rot – bruine vlekken en grijze bloei op stengels en bladeren;
verschillende vlekken – markeringen kunnen verschillende kleuren hebben, olieachtig, roestachtig.

Insecticiden helpen bij het bestrijden van ongedierte. Het grootste gevaar in kameromstandigheden wordt weergegeven door:

schild;
trips;
nematoden.

Vaak verschijnen paddenstoelmuggen (sciarids) in potten. Op zichzelf zijn ze onaangenaam, maar ze zijn niet gevaarlijk voor begonia’s. Deze insecten geven aan dat er iets mis is met het substraat, hoogstwaarschijnlijk is het drassig of zuur..

In de volle grond of kas kan het volgende voorkomen:

bladluizen;
witte vlieg.

Problemen veroorzaakt door zorgfouten:

de toppen van de bladeren worden droog – onvoldoende vocht;
witachtige vlekken aan de kant die naar de zon is gericht – een brandwond;
platen drogen en krullen – lage luchtvochtigheid;
knoppen brokkelen af - hetzelfde;
vertragende groei – gebrek aan voedingsstoffen;
er worden geen knoppen gevormd – de plant is te jong of er zit niet genoeg kalium in de dressing.

Begonia, die leuk kan zijn om voor te zorgen en te reproduceren, is over de hele wereld erg populair. Om voor de cultuur te zorgen, brengt plezier en geen zware last, de plant moet onmiddellijk geschikte omstandigheden creëren. En niet om rassen te kweken die niet kunnen worden verzorgd zoals ze nodig hebben.