Warning: array_rand(): Second argument has to be between 1 and the number of elements in the array in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 47
Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /var/www/lendemaindeveille/data/www/wiresummit.org/wp-content/plugins/oc-link-indexer/indexer.php on line 80
Wanneer pedilanthus in de collectie op de vensterbank verschijnt, worden het verplanten, snoeien en vermeerderen van een bloem belangrijke stadia van zorg. Hierdoor kun je jarenlang genieten van het weelderige groen en de actieve groei van een geweldige bloem..
Pedilanthus kwam in het aantal kamerplanten uit de droge subtropen van Midden- en Zuid-Amerika. Krachtige stengels en leerachtige bladeren geven in deze cultuur een plant die gewend is om de zonnestralen en gebrek aan vocht te weerstaan. Op de rotsachtige vlaktes waar pedilanthus groeit, is de grond niet rijk aan voedingsstoffen en is de laag niet te groot. Dergelijke omstandigheden liggen dicht bij die waarin vetplanten leven. In tegenstelling tot cactussen groeit pedilanthus echter vrij snel en kan in de natuur een hoogte bereiken van 2,4 meter. Dit bepaalt vooraf de kenmerken van de zorg die de plant thuis moet krijgen..
Zonder de verticale groei te beperken, neigt de pedilanthus ook naar boven in de kamer, maar de stengels zijn erg terughoudend om te vertakken en worden geleidelijk aan kaal van onderaf.
Om ervoor te zorgen dat een grote, zware plant de stabiliteit en decorativiteit behoudt, is regelmatige transplantatie en snoeien van pedilanthus wenselijk. Stekken verkregen bij het snoeien van scheuten zijn een uitstekend plantmateriaal dat snel verandert in jonge, felgroene exemplaren.
Peilanthus snoeien
Zoals veel kamerplanten heeft de pedilanthus een periode van relatieve rust, waarin de ontwikkeling wordt geremd. Van de lente tot het midden van de herfst heeft de bloem een actief groeiseizoen. Scheuten groeien, nieuw blad verschijnt. In februari en begin maart, kort daarvoor, moet de teler nadenken over het snoeien van de pedilanthus. Als het op tijd is gedaan:
- sappige bloemstelen verliezen niet veel vocht;
- de plaatsen van de sneden drogen snel uit;
- in de zomer wordt de plant hersteld;
- het verwijderen van de toppen van de scheuten activeert hun vertakking, waardoor het decoratieve effect van de bloem wordt vergroot.
Pedilanthus is niet bang voor diep snoeien, daarom is het evengoed mogelijk om de uiteinden van de stengels te knijpen en volwassen meerjarige scheuten in te korten. In het laatste geval worden verschillende slapende knoppen boven het grondniveau gelaten voor hun vernieuwing..
Het trimmen van de pedilanthus wordt uitgevoerd met een scherp mes langs de internode. Omdat de plant melkachtig sap bevat, wat de genezing kan bemoeilijken, worden de secties licht gedroogd en behandeld met gemalen actieve kool. Alvorens de vorming van de pedilanthusstruik te beginnen, wordt het water geven van de bloem verminderd en pas na een paar dagen in hetzelfde volume hervat.
De groene delen van de plant die achterblijven na het snoeien en verplanten van pedilanthus, worden, wanneer ze worden vermenigvuldigd, een uitstekend plantmateriaal..
Reproductie van pedilanthus thuis
In de natuur reproduceert pedilanthus zich door zaden en vegetatief, met behulp van beworteling van groei- en verblijfstengels. Eivormige zaden tot 8 mm lang worden gevormd na bestuiving van rode of oranjeroze bloemen met een bizarre vorm. Als ze rijp zijn, barst de capsule, waardoor de inhoud over de omgeving wordt verspreid..
Thuis wordt de reproductie van pedilanthus door zaden bijna niet toegepast vanwege hun toxiciteit, de complexiteit van bestuiving van bloemen en de duur van het kiemproces.
De meest gebruikelijke methode voor het vermeerderen van bloemen is door stekken te rooten, die kunnen worden verkregen uit de middelste en apicale delen van de stengel. Je kunt een bloem het hele warme seizoen afsnijden, maar het verdient de voorkeur om voorjaarssnoei te gebruiken. In dit geval hebben de stekken de tijd om wortel te schieten en te groeien vóór het begin van de herfst..
De optimale lengte van stekken voor vermeerdering van pedilanthus is 8-10 cm of 3-4 internodiën:
- De onderste bladeren van het plantmateriaal worden verwijderd.
- De stekken worden gewassen in warm water om het uitstekende melkachtige sap te verwijderen en vervolgens gedroogd met een zachte doek.
- Om het risico op bederf van de secties te verminderen, worden de stekken nog 18-24 uur gedroogd.
Gebruik voor de beworteling zacht, bezonken water op kamertemperatuur, een licht grondmengsel, zand of vermiculiet. Stekken voor vermeerdering van pedilanthus worden, nadat ze in de grond zijn geplaatst, overgebracht naar een kas, waar de planten 2 tot 4 weken bij een temperatuur van 20-25 ° C moeten blijven. De beplanting moet matig water geven om rotting van het ondergrondse deel te voorkomen. Voor stekken is ook condensatie schadelijk, die ontstaat bij gebrek aan frisse lucht en een overvloed aan vocht..
Als de stengel nog steeds verrot is, wanhoop dan niet. Na het snoeien van het aangetaste gebied en het drogen van de steel van de pedilanthus, kan deze opnieuw worden gebruikt om een kamerplant te vermeerderen.
Pedilanthus transplantatie
De lente is de beste tijd, niet alleen voor snoeien en reproductie, maar ook voor het verplanten van pedilanthus. De plant mag pas naar een nieuwe pot worden overgebracht nadat het wortelstelsel het volledige volume van de vorige heeft ingenomen. De wortels van deze cultuur zijn niet te groot, dus de bloem hoeft niet vaak te worden getransplanteerd..
De pot mag slechts 1-2 cm breder zijn dan de vorige en de diepte moet gelijk zijn aan de diameter. Pedilanthus stelt geen speciale eisen aan de ondergrond. Kant-en-klare mengsels zijn het meest geschikt voor decoratieve bladgewassen of viooltjes.
Op de bodem van de tank is een krachtige drainagelaag aangebracht, waardoor stagnatie van vocht en verzuring van de grond, gevaarlijk voor de plant, wordt voorkomen.
Alvorens pedilanthus te verplanten, moet het substraat, vooral als het onafhankelijk is gemaakt van een mengsel van tuin- en grasgrond, turf en zand, worden gedesinfecteerd. Zo voorkom je dat ongedierte, ziekteverwekkende bacteriën en schimmels de plant besmetten..
Hoewel de bloem geen “sissy” kan worden genoemd, zijn er plagen en ziekten van pedilanthus die de plant kunnen schaden. Schending van de vochtigheids- en temperatuuromstandigheden kan rotting van bacteriële en schimmeloorsprong veroorzaken. Als een bloem in de zomer op het balkon valt of in een zomerhuisje wordt bewaard, vallen de stengels en bladeren schedes en bladluizen aan. Maar meestal worden wolluizen en spintmijten onder de vijanden van pedilanthus genoemd.
Omdat de stengels, bladeren en zelfs zaden van de plant stoffen bevatten die giftig zijn voor de mens, zijn strikte voorzorgsmaatregelen vereist bij het verplanten, reproduceren en snoeien van pedilanthus..
Zelfs een paar druppels sap van de wortel- of pedilanthusscheut zijn voldoende om de slijmvliezen te irriteren. De inname van giftige stoffen op het slijmvlies van de maag en darmen veroorzaakt misselijkheid en braken. Het effect van het sap op de gevoelige huid is irritatie van het omhulsel, ontsteking en soms het verschijnen van chemische brandwonden en blaren. De vloeistof werkt bijzonder scherp op de ogen. De gezichtsorganen ervaren hevige pijn, lijden aan conjunctivitis en tranenvloed. Het inslikken van meerdere zaden kan leiden tot ernstig, aanhoudend braken en diarree..
Wanneer u met een bloem werkt, vooral bij het snoeien van een pedilanthus en het verplanten, moet u handschoenen gebruiken. Als het sap op de huid of ogen komt, is het beter om sporen ervan onmiddellijk te verwijderen met warm stromend water..